“แม้ว่าวันสิ้นโลกจะเกิดขึ้น ในมือของพวกท่านมีต้นกล้าอินทผลัม แม้ว่าเขาไม่สามารถกระทำสิ่งใดได้เว้นแต่ปลูกมัน ก็จงปลูกมัน”*

แนวคิดนี้มันน่าทึ่งมาก เพราะมันกล่าวถึงเวลาที่กำลังเชื่อมต่อระหว่างความชั่วคราวของโลกนี้และชีวิตนิรันดร์ในโลกหน้า..แต่ท่านนบีกลับให้เรากระทำภารกิจที่ยังอยู่ในความชั่วคราวของโลกนี้ต่อไป

ประเด็นของปรัชญาอินทผลัม จึงไม่ได้อยู่ที่ปลูกแล้วได้กินผลหรือไม่ (แน่นอนว่า เรามีสิทธ์คิดว่าจะได้กินผลของมัน) แต่ประเด็นสำคัญยิ่งเหนือสิ่งอื่นใดคือ การปลูกนั้นปลูกไปด้วยจิตใจที่กระทำไปเพื่ออัลลอฮฺและกระทำไปตามแนวทางของท่านนบี

การปลูกอินทผลัม แม้ว่ากำลังจะเกิดวันสิ้นโลก เพราะค่าของมันคือวิถีของการสร้างสรรค์อยู่ที่การกระทำแบบอิบาดะฮฺ ส่วนของผลที่ได้รับนั้นเป็นประเด็นรอง...ปรัชญาการปลูกอินทผลัมคือวิธีการเพื่อทำความเข้าใจว่าโลกที่แสนสั้นนั้นเปลี่ยนไปเป็นโลกที่นิรันดร์ได้อย่างไร

ภารกิจของเราในโลกนี้คือการสร้างอารยธรรมแห่งต้นไม้ที่ดีงาม ด้วยปรัชญาการปลูกอินทผลัมคือการพัฒนาโลกนี้ด้วยจิตวิญญาณที่ไม่ยึดติด ความดีอยู่ที่จิตวิญญาณที่สร้างสรรค์โลก ไม่ได้ยึดติดกับผลงานที่ถูกสร้างสรรค์ขึ้นมา...

ค่าของคนจึงไม่ได้อยู่ที่ผลของงาน...แต่ค่าของคนอยู่ที่การงานนั้นถูกตอบรับ (จากผู้เป็นเจ้า) หรือไม่

“แม้ว่าวันสิ้นโลกจะเกิดขึ้น  ในมือของพวกท่านมีต้นกล้าอินทผลัม ...ก็จงปลูกมัน”

*ฮะดิษเศาะฮีฮฺ

#แนะนำหนังสือดี