ซากวิธีคิดแบบทหาร ยังหลงเหลืออยู่ในโรงเรียน
วาทกรรมต่อไปนี้ ทำขึ้นเพื่อสนับสนุนให้นักเรียนได้มีส่วนร่วมในการแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับ กฏ/ระเบียบโรงเรียน อย่างเป็นประชาธิปไตย
กฏ/ระเบียบโรงเรียน ถูกตั้งขึ้นโดย คณะครูอาจารย์ ซึ่งมิได้มีความหลากหลายจากภาคประชาสังคมต่างๆ อาทิ นักเรียน,ผู้ปกครอง,คุณครู, และ อื่นๆ ทำให้ไม่มีการคานอำนาจของแต่ละฝ่ายเกิดขึ้น
กฏ/ระเบียบในปัจจุบัน เป็นกฏประเพณีนิยม ที่มีมาอย่างยาวนาน
ต่อมาในปีพ.ศ.2518 กระทรวงศึกษาธิการ เห็นว่า สมัยนิยมเปลี่ยนไป สมควรผ่อนผันให้นักเรียนไว้ผมที่เหมาะสมกับวัย และสภาพของนักเรียนตามสมัยนิยมได้บ้าง จึงได้ออกกฏกระทรวง ฉบับที่2(พ.ศ.2518) ออกตามความในประกาศของคณะปฏิวัติ ฉบับที่132 ลงวันที่ 22 เมษายน พ.ศ.2515 โดยยกเลิกความใน (1) ของข้อ 1 แห่งกฏกระทรวง ฉบับที่1 (พ.ศ.2515) ดังกล่าว และให้ใช้ข้อความต่อไปนี้แทน
"
1) นักเรียนชายตัดผมหรือไว้ผมยาวจนด้านข้างและด้านหลังยาวเลยตีนผมหนือไว้หนวดเครา นักเรียนหญิงดัดผมหรือไว้ผมยาวเลยต้นคอ หากทางโรงเรียนหรือสถานศึกษาใดอนุญาตให้ไว้ผมยาวเกินกว่านั้นก็ไม่รวบให้เรียบร้อย นักเรียนใช้เครื่องสำอางหรือสิ่งปลอมเพื่อการเสริมสวย"
แต่กระนั้น ได้มีบางโรงเรียนไม่ปฏิบัติตามกฏกระทรวง ที่มีความทันสมัยเปลี่ยนไปตามพลวัตของสังคมนั้น ทำให้ริดรอนสิทธิส่วนบุคคล/ลดคุณค่าความเป็นมนุษย์ลง ซึ่งขัดต่อหลักการที่โรงเรียนมี คือ สถาบันขัดเกลาทางสังคม แต่กลับนำทรงผมที่มีอำนาจนิยม (อำนาจในที่นี้หมายถึง คุณครู) มาเป็นผู้บงการสิทธิอำนาจเหนือร่างกาย
นักเรียนเกิดความสงสัยเป็นอย่างมากว่า
1.การตัดผมสั้น มีประโยชน์ต่อนักเรียนอย่างไร?
2.ทำไมตัดผมต้องถึงติ่งหู?
3.ทำไมต้องตัดผมห้ามยาวเกิน 4 cm. ถ้าเกินไปถึง 5 cm. ผิดอย่างไร?
ระเบียบไม่สามารถอธิบายด้วยเหตุผล การใช้ร่างกายใต้บงการ ไปบังคับกระบวนการคิดของนักเรียน ทำให้นักเรียนไม่คิดนอกกรอบ ส่งผลให้เกิดความเคยชิน ไม่สามารถตั้งคำถามใดๆได้
หากอ้างถึงทรงผมสามารถสร้างระเบียบวินัยได้ แต่ปัจจุบัน นักเรียนกลับไม่มีระเบียบวินัย สิ่งเหล่านี้ สะท้อนให้เห็นถึงความล้มเหลวของระเบียบวินัยที่ถูกสร้างขึ้นภายใต้กรอบของทรงผมสั้น
ดังนั้น กระผมขอเสนอให้เปิดสภาโรงเรียน เชิญ ผู้ปกครอง,คุณครู, และนักเรียน มาร่วมเสนอญัตติต่างๆ และนำมาอภิปรายผลหาข้อสรุปที่สามารถปฏิบัติร่วมกันได้ และขอเรียกร้องให้ทางโรงเรียน ยกเลิกการตัดผมสั้น ให้ยึดกฏกระทรวงที่มีความทันสมัยต่อโลกในปัจจุบัน #ผมยาวเกิน1มิลผิดตรงไหน #ต้องเป๊ะขนาดไหนถามใจเธอดู #ตื่นเถิดเด็กปิยะ
ผมยาวเกิน 1 มิล ผิดตรงไหน
วาทกรรมต่อไปนี้ ทำขึ้นเพื่อสนับสนุนให้นักเรียนได้มีส่วนร่วมในการแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับ กฏ/ระเบียบโรงเรียน อย่างเป็นประชาธิปไตย
กฏ/ระเบียบโรงเรียน ถูกตั้งขึ้นโดย คณะครูอาจารย์ ซึ่งมิได้มีความหลากหลายจากภาคประชาสังคมต่างๆ อาทิ นักเรียน,ผู้ปกครอง,คุณครู, และ อื่นๆ ทำให้ไม่มีการคานอำนาจของแต่ละฝ่ายเกิดขึ้น
กฏ/ระเบียบในปัจจุบัน เป็นกฏประเพณีนิยม ที่มีมาอย่างยาวนาน
ต่อมาในปีพ.ศ.2518 กระทรวงศึกษาธิการ เห็นว่า สมัยนิยมเปลี่ยนไป สมควรผ่อนผันให้นักเรียนไว้ผมที่เหมาะสมกับวัย และสภาพของนักเรียนตามสมัยนิยมได้บ้าง จึงได้ออกกฏกระทรวง ฉบับที่2(พ.ศ.2518) ออกตามความในประกาศของคณะปฏิวัติ ฉบับที่132 ลงวันที่ 22 เมษายน พ.ศ.2515 โดยยกเลิกความใน (1) ของข้อ 1 แห่งกฏกระทรวง ฉบับที่1 (พ.ศ.2515) ดังกล่าว และให้ใช้ข้อความต่อไปนี้แทน
"
แต่กระนั้น ได้มีบางโรงเรียนไม่ปฏิบัติตามกฏกระทรวง ที่มีความทันสมัยเปลี่ยนไปตามพลวัตของสังคมนั้น ทำให้ริดรอนสิทธิส่วนบุคคล/ลดคุณค่าความเป็นมนุษย์ลง ซึ่งขัดต่อหลักการที่โรงเรียนมี คือ สถาบันขัดเกลาทางสังคม แต่กลับนำทรงผมที่มีอำนาจนิยม (อำนาจในที่นี้หมายถึง คุณครู) มาเป็นผู้บงการสิทธิอำนาจเหนือร่างกาย
นักเรียนเกิดความสงสัยเป็นอย่างมากว่า
1.การตัดผมสั้น มีประโยชน์ต่อนักเรียนอย่างไร?
2.ทำไมตัดผมต้องถึงติ่งหู?
3.ทำไมต้องตัดผมห้ามยาวเกิน 4 cm. ถ้าเกินไปถึง 5 cm. ผิดอย่างไร?
ระเบียบไม่สามารถอธิบายด้วยเหตุผล การใช้ร่างกายใต้บงการ ไปบังคับกระบวนการคิดของนักเรียน ทำให้นักเรียนไม่คิดนอกกรอบ ส่งผลให้เกิดความเคยชิน ไม่สามารถตั้งคำถามใดๆได้
หากอ้างถึงทรงผมสามารถสร้างระเบียบวินัยได้ แต่ปัจจุบัน นักเรียนกลับไม่มีระเบียบวินัย สิ่งเหล่านี้ สะท้อนให้เห็นถึงความล้มเหลวของระเบียบวินัยที่ถูกสร้างขึ้นภายใต้กรอบของทรงผมสั้น
ดังนั้น กระผมขอเสนอให้เปิดสภาโรงเรียน เชิญ ผู้ปกครอง,คุณครู, และนักเรียน มาร่วมเสนอญัตติต่างๆ และนำมาอภิปรายผลหาข้อสรุปที่สามารถปฏิบัติร่วมกันได้ และขอเรียกร้องให้ทางโรงเรียน ยกเลิกการตัดผมสั้น ให้ยึดกฏกระทรวงที่มีความทันสมัยต่อโลกในปัจจุบัน #ผมยาวเกิน1มิลผิดตรงไหน #ต้องเป๊ะขนาดไหนถามใจเธอดู #ตื่นเถิดเด็กปิยะ