ขอออกตัวก่อนว่าไม่ใช่แฟนแมนยู แต่ก็ได้มีโอกาสดูเรื่อยๆ นัดแรกที่ดูแมนยูเล่น น่าจะเป็น เอฟเอคัพนัดชิง ที่ คันโตน่ากระโดดถอยหลังยิง ชนะลิเวอพูลไป 1-0 ปี 95 มั้ง (ถ้าจำไม่ผิดนะ) เอาเป็นว่ากระทู้นี้อยากถามแฟนแมนยู ยุคเก่าๆ ว่า จริงหรอ ที่แมนยู ในยุคนั้นเป็นทีมที่เล่นเกมรุกเต็มตัว

ก็เนื่องด้วยกระแส ด่ามูรินโญ่เรื่อง เล่นเกมอุด ไม่สมศักศรีแมนยู แล้วยกยุคเฟอกูสันมาเทียบว่า เล่นบอลบุก เดินหน้าไล่ฆ่าให้ตายอย่างเดียว ก็เลยสงสัย ว่าเฮ้ยย ที่เราจำได้ แมนยูก็ไม่ได่เล่นเกมบุกอะไรขนาดนั้น สมัยนุ้น ทีมที่เล่นเกมรุกแบบโหดๆ ก็มีนิวคาซเซิ่ลแบบชัดๆ ทีมเดียวเลย

ที่ผมจำได้ แมนยูเป็นทีมที่เล่นได้ สมดุลมากทีมหนึ่ง คือจะบอกว่า บุกไล่บี้ก็ไม่ใช่ จะบอกว่าอุด ก็ไม่เชิง แมนยูในยุคนั้นที่น่ากลัวที่สุดคือการ counter attack ที่มี สโคล เปลี่ยนจังหวะ เกม กิ๊กซ์ลาก และ เบ็คแฮม เปิดบอลที่แม่นยำ กองหน้าจะเป็นใครก็ไม่รู้แหล่ะ กองกลางจ่ายบอลแม่นอยู่แล้ว  ได้ประตูปุ๊ป แทบปิดประตูแพ้เลย เพราะสามารถปิดเกมได้เกือบตลอด เรื่องเสียประตูท้ายเกมนี้ยากมาก เพราะยุคนั้นแมนยู ปิดเกมเก่งมาก นาที 80-90 ปุ๊ป เฟอกี้ส่งกองหลังไม่ก็กลางตัดเกม เพิ่มทันที เผลอๆ จะได้ประตูเพิ่มจากจังหวะเค้าเตอร์ ด้วยซ้ำ

ส่วนจุดเด่นอีกอย่างนึงของแมนยูคือ ถ้าโดนนำอยู่นี้ มันเหมือนมีความรู้สึกว่า มันจะมีโอกาสกลับมาได้ตลอด คือนักเตะทุกคนมันไม่ยอมแพ้ แล้วก็ทุกคนมันมีทีเด็ดที่จะทำอะไรได้ไง ขนาดรอย คีน ที่เป็นกลางรับยัง ยิงมิดเดิ้ลชู๊ต ทำประตูได้เรื่อยๆ

คือพอเทียบกับแมนยูยุคนี้แล้วคือ จังหวะสวนกลับนี่ดูไม่น่ากลัวเลย ซึ่งจริงๆแล้ว มูรินโญ่ตอนคุม อินเตอมิลาน นี่ผมว่าทำเกมสวนกลับได้ค่อนข้างน่ากลัวเลยนะ ที่นี้พอการสวนกลับมันทำได้ไม่ดี มันก็เลยเหมือน อุดแบบโงหัวไม่ขึ้นเจอเค้าไล่ถลุงอย่างเดียวจนดูเหมือนอุดแบบไม่คิดชีวิต  ต่างกับยุคเฟอกี้คือ ต่อให้อุด แต่อย่าบุกเพลินนะ เจอสวนกลับจั๋งๆ หน้าหงายมาหลายทีมแล้ว

อันนี้เป็นความทรงจำที่จำได้นะ ผิดถูกยังไง วานแฟนพันธ์แท้ มาคุยกัน แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันครับ