หลายคนบอกกันว่าแมนยูเล่นเน้นรับเน้นอุด แบบรถบัสมาขวางสองสามชั้น แต่บางคนก็บอกว่าไม่ใช่ ถ้าเล่นเน้นอุดจริงๆๆ ทำไมถึงยิงประตูได้ตั้งเยอะแยะ
มากกว่าลิ้วพูที่เน้นเกมรุกซะอีก ส่วนอีกด้านนึงก็มักจะชอบบอกว่าลิ้วพูเล่นเน้นเกมรุกกันอีท่าไหน ทำไมถึงยิงประตูได้น้อยกว่าแมนยู ซึ่งประโยคเหล่านี้
ผมได้เห็นได้อ่านมาเยอะมากจน อยากจะมาไขข้อสงสัยให้เห็นชัดๆๆ กันไปเลยครับ ว่าที่จริงแล้วนั้น ทั้งสองทีมเล่นบอลอย่างไรกันแน่

เริ่มจากแมนยูก่อน โดยการเล่นของแมนยูนั้นเรียกว่าเน้นการวางตำแหน่งของแนวรับให้รัดกุมครับ แล้วค่อยลำเลียงบอลไปข้างหน้าเพื่อทำเกมรุก
ซึ่งการเล่นแบบนี้หากเจอทีมที่ครองบอลไม่ดี ต่อบอลไม่ค่อยได้ แมนยูก็จะค่อยๆๆ นวดไปเรื่อยๆๆ จนกว่าจะยิงได้ แต่หากเจอทีมที่ครองบอลบุกดี
แมนยูก็จะใช้วิธีถอยลงไปรับลึก แล้วรอจังหวะสวนกลับ ซึ่งการเล่นแบบสวนกลับนั้นถือเป็นการทำเกมรุกที่ง่ายที่สุด และมีโอกาสสำเร็จสูงสุดอยู่แล้วครับ
เนื่องจากใช้จังหวะในการต่อบอลไม่มากก็สามารถนำบอลไปยังหน้าประตูของอีกฝ่ายได้ บวกกับเป็นจังหวะที่อีกฝ่ายเหลือแนวรับน้อยที่สุดด้วยครับ
ด้วยเหตุนี้ หลายๆๆ เกมแมนยูจึงสามารถทำประตูได้มาก ทั้งที่เล่นเน้นเกมรับ

ส่วนของลิ้วพูนั้นเล่นเน้นเกมรุกน่ะถูกต้องแล้วครับ โดยวิธีเล่นก็คือเน้นการต่อบอลไปยังผู้เล่นในแนวรุกให้รวดเร็ว แล้วให้ผู้เล่นในแนวรุกใช้ความเร็ว
ความคล่องตัว และทักษะต่างๆๆ ในการนำบอลไปสู่ก้นตาข่าย ซึ่งก็สามารถทำได้เป็นอย่างดี แต่ที่เห็นว่ายังยิงประตูได้น้อยกว่าแมนยูนั้น ก็เพราะว่า
ประสิทธิภาพในการยิงประตยังไม่ดีพอครับ อธิบายง่ายๆๆ ก็คือ เป็นทีมที่เล่นเน้นเกมรุกนั่นแหละ แต่รุกไปแล้วทำประตูไม่ค่อยได้ ประมาณนี้
แต่ช่วงหลังๆๆ ก็ทำได้ดีขึ้นมากครับ ประสิทธิภาพในการยิงประตูเพิ่มสูงขึ้นมาก จนตอนนี้เหลือตามแมนยูอยู่ไม่เท่าไหร่แล้ว ซึ่งถ้าหากสามารถทำได้
อย่างสม่ำเสมอ ก็อาจยิงประตูแซงแมนยูก็เป็นได้ครับ

สรุปคือ แมนยูจะเน้นรับเมื่อต้องรับ (โดยปกติก็จะเน้นรุก) ส่วนลิ้วพูจะเน้นรุกอยู่แล้ว ประมาณนี้ครับ ไม่ต้องเถียงกันแล้วนะ เหอะๆๆ