ผมคบกับแฟนได้สองปีกว่า จะสามปีแล้วคับ รักๆเลิกๆ ผมเป็นคนรักแฟนมาก ติดแฟนมาก มีอะไรจะปรึกษาแฟนคนเดียว คุยกับแฟน ไม่ค่อยติดเพื่อน เป็นคนร่าเริง ขี้เล่น ชอบคนขี้เล่น ขี้อ้อน ขี้เอาใจ กวนๆและก็ชอบผู้หญิงแนวๆเดียวกันด้วยครับ

แฟนผมเป็นคนจีบผม แฟนผมแก่กว่าเกือบ 10 ปี มาแบบทุ่มสุดตัวดูแลทุกอย่างเลยครับ ผมเลยใจอ่อนแพ้คนเอาใจคนดูแล เธอสวย และมีเงินหน้าที่การงานมั่นคง แต่ผมเฉยๆนะคับ ไม่ได้ชอบเพราะเรื่องนี้เลย แต่ด้วยความที่เธออายุมากกว่าผม หลังๆเธอทำงานไม่ค่อยสนใจผม จริงๆแล้วงานเธอสบายคับ มีเวลามากพอสมควร หลังๆเธอเพิ่งบอกผมว่าเธอเป็นคนนิ่งๆ ไม่ค่อยพูด ไม่ค่อยคุยเล่น และเธอชอบคนนิ่งๆเช่นกัน ตอนเจอกันแรกๆผมไม่ค่อยพูดเพราะยังไม่สนิท พอสนิทก็อยากเล่าเรื่องนู้นนี้ให้ฟัง ซึ่งตรงข้ามกับผมและแบบที่ผมชอบ บางทีเธอบอกผมนิสัยเหมือนเด็ก ซึ่งแรกๆตอนจีบเธอก็ทำตัวแบบเด็กๆเข้าหาผม ตอนนี้คงอยู่ตัวแล้วมั้งคับ เธอก็เปลี่ยนตัวเองเป็นตัวเธอคนเดิม แฟนผมเอาแต่ใจ ชอบพาล ไม่พอใจเงียบได้เป็นหลายวันซึ่งเรื่องนี้ผมอึดอัดมาก อารมณ์ขึ้นๆลงๆเดาไม่ถูก บทจะรักก็แทบจะกลืนกินผม บทอารมณ์ไม่ดีพาลใส่ทุกคน

สถานะการณ์ตอนนี้ คุยกันน้อยครับไม่ว่าจะวันทำงานหรือวันหยุด เจอกันเฉพาะเสาร์-อาทิตย์ ไม่ค่อยบอกกันว่าอยู่ไหนทำอะไร ไม่สบายไม่ค่อยสนใจ นิสัยความชอบต่างกันหมด ซึ่งผมเข้าใจในความต่างนะครับ ไม่มีใครเหมือนกันทุกเรื่องหรอกครับต่อให้เป็นคู่แฝดก็เถอะ ผมพยามยามคุยกับเธอในเรื่องที่ไม่เข้าใจกัน ว่าเราชอบแบบนี้นะ เธอชอบแบบไหน เพื่อจะได้ปรับตัวเข้าหากันเข้ามาตรงกลาง ย้ำครับ ตรงกลาง แต่เธอยืนยัน ไม่ทำอะไรสักอย่าง เธอยืนยันจะทำตามใจตนเองทุกเรื่อง ผมรับไม่ได้ก็เรื่องของผม จะเลิกก็เรื่องของผม เธอจะไม่ยอมเปลี่ยนตัวเองเพื่อใคร ผมบอกว่าไม่ได้ให้เปลี่ยนตัวเอง แต่ให้ปรับตัวเข้าหากันครึ่งทาง เพราะตอนนี้เป็นผมเองทั้งหมดแล้วที่เปลี่ยนตัวเองเข้าหาเธอเพราะรักเธอกลัวเสียเธอไป ผมทำทุกแบบที่เธอต้องการครับ พูดคุยเล่นน้อยลง ทะเลาะกันผมก็ปล่อยเธอหายเองตามเธอต้องการ อยากให้ผมสนใจเรื่องอื่นที่ไม่ใช่สนใจเธอบ้าง ผมก็โฟกัสที่เรื่องงานเรื่องเรียน แต่ก่อนเธอชอบบังคับผม ไม่ให้ผมไปดูหนังคนเดียวบ้างทั้งๆที่เธอก็ไม่ชอบดูไม่ยอมไปดูกับผม ไม่ให้ไปกับเพื่อนบ้าง ผมเองก็ติดแฟนอยู่แล้วผมไม่ไปก็ได้ แต่บางทีก็เกินไปครับไม่มีเหตุผลแต่ผมก็ทำตามหมด พอผมไม่ให้เธอไปบ้าง(เฉพาะเที่ยวกลางคืนนะครับ กลางวันไม่เคยห้าม) กลับบอกว่าผมบังคับเค้าทั้งๆที่เธอก็ไม่ให้ผมไปก่อนและผมทำตามใจเธอเป็นปีๆ จนตอนนี้เธอบอกว่าเธอต้องการอิสระ อยากทำตามใจตัวเอง ผมไม่มีสิทธิ์ออกความเห็น มีสิทธิ์แค่รับฟัง และเธอยอมที่จะไม่บังคับอะไรผมอีกเพื่อให้ตัวเองเป็นอิสระ ไม่ให้ผมบังคับเธอ ทั้งๆที่หลังๆเธอไปไหนทำอะไรผมก็ปล่อยเธอหมดไม่เหมือนแต่ก่อน

ผมรู้สึกเหมือนไร้ค่าที่ต้องคอยเข้าหาเธอที่เฉยชาไม่สนใจแบบนี้ ผมอีดอัดที่เธอไม่ค่อยคุยเล่นหรือผมเองเป็นคนขี้เล่นแล้วต้องนิ่งตลอดเวลา ผมไม่เป็นตัวของตัวเองเลย ผมรู้สึกไร้ค่าครับบอกตรงๆ ทั้งๆที่ผมมีดีพอควร ผมเคยเป็นนี้ครั้งนึงกับแฟนเก่าซึ่งผมเคยปรับความเข้าใจแล้วอีกฝ่ายไม่สนใจเช่นเดิม สุดท้ายผมเลือกที่คุยกันผู้หญิงคนอื่นแล้วก็ต้องเลิกกัน ผมสันยากับตัวเองว่าจะไม่ทำร้ายแฟนคนไหนอีกครั้งเดียวพอ ไม่อยากให้ประวัติซ้ำรอย ผมเองไม่อยากทำร้ายเธอ แต่ก็ไม่รู้จะทำยังไงให้มันดีเหมือนเดิมครับ ทั้งๆที่ผมเองก็ปรับเปลี่ยนตัวเองหลายอย่าง แฟนผมก็ชมผมว่าผมดีขึ้น แต่เธอก็ไม่ปรับตัวเข้าหาผมเลย ทำยังไงดีครับ ผมรักเค้ามากและก็ท้อแท้มากๆเลยครับ