ผมสนิทกับเพื่อนคนนี้มากจนรู้สึกขาดมันไม่ได้ ผมเริ่มคบกับเพื่อนคนนี้ตอนอยู่ปีหนึ่ง นอนเมทเดียวกัน ไปไหนไปด้วยกัน ตอนแรกที่รู้จักผมก็ไม่ค่อยชอบมันเท่าไร แต่ด้วยความที่มันเป็นคนเฟรนด์ลี่ ชอบมาหยอกผม มาเล่นกับผมมากจนผมเริ่มสนิทด้วย เวลาผมอยู่เฉย ๆ มันก็จะชอบมาเล่นหูบ้าง มาดมเสื้อผมตรงไหล่บ้าง จับขาผมแล้วลูบบ้าง ผมก็ไม่ได้คิดไรเพราะมันเป็นเพื่อน มันเล่นกับผมแบบนี้เรื่อย ๆ จนผมรู้สึกแปลกเวลาอยู่ใกล้มัน คือมีความสุขอยากอยู่ใกล้ตลอด มีอารมณ์กับมัน แต่กับเพื่อนคนอื่นผมไม่เป็นนะ แล้วมันก็มีแฟนผู้หญิงอยู่แล้วด้วย เวลามันออกไปเที่ยวกับแฟนผมก็จะน้อยใจมันมาก พอมันกลับหอมาผมก็จะเหมือนพูดไม่ดีด้วย ตะคอกใส่ จนมันโกรธผม ผมเลยไปง้อแล้วถาม มันบอกว่าผมพูดไม่ดีด้วยมันอยากต่อยผมมากแต่มันทำไม่ลงแล้วก็ร้องไห้ ผมทะเลาะกับมันแบบนี้บ่อยมากจนช่วงหลัง ๆ มันทะเลาะกับแฟนบ่อยครั้งจนเลิกกัน ผมเลยถามเหตุผลที่มันเลิกกับแฟนมันก็บอกว่ารู้สึกยังไงไม่รู้บอกไม่ถูกแต่อยากเลิก ตอนนั้นเหมือนมันไม่ค่อยเสียใจเท่าไร ใช้ชีวิตปกติมากจนผมคิดว่ามันต้องรู้สึกดีกับผมแน่ ผมเลยเลิกคุยกับผู้หญิงที่ผมคุยด้วย แล้วมาอยู่กับเพื่อนคนนี้แทน เป็นช่วงที่ผมรู้สึกดีมากที่ได้ดูแลมัน มีงอนกันบ้างง้อกันบ้างจนเหมือยไม่ใช่เพื่อนกัน ผมจะหวงมันมากถ้ามันไปสนิทกับคนอื่น แล้วผมก็ชอบแกล้งทำเป็นไม่สนใจมันจนมันงอนแล้วก็ไปง้อ จนช่วงก่อนจะปิดเทอมตอนปีสองผมกินเหล้าเมาเลยเผลอบอกมันไปว่าผมรักมัน คำตอบที่ได้คือมันบอกว่าให้เป็นเพื่อนรักกัน ผมรู้สึกเฟลมากจนไม่พูดกับมันแล้วมันก็มาง้อผม พอปิดเทอมเลยไปเที่ยวด้วยกัน ก่อนไปเที่ยวสองวันผมรู้ว่ามันคุยกับผู้หญิงคนหนึ่ง ผมรู้สึกแย่มากจนทำไรไม่ถูกไม่อยากพูดกับมัน ตลอดทริปผมกับเพื่อนคนนี้แทบไม่คุยกันเลยจนจบทริป มันโทรมาบอกผมว่ามันไม่มีความสุขเลย ขอให้กลับมาเป็นเพื่อนรักกันได้ป่าว ผมไม่รู้จะทำไง เพราะเปิดเทอมไปต้องไปเจอมันคุยกับผู้หญิงคนนี้แล้วผมรู้สึกแย่ทำใจไม่ได้ ผมไม่ชอบผู้ชายครับ แต่ผมรักเพื่อนคนนี้มาก ผมควรทำยังไงดีครับ ไม่เข้าใจเรื่องที่เกิดขึ้น ทั้งหมดผมคิดไปเองหรือเปล่า