แด่...เพื่อนไพร

เพื่อนรัก
ฉันคิดถึงเธอยิ่งนักเพื่อนรักเอ๋ย
ด้วยมีเพียงภาพเก่าให้เฝ้าเชย
ว่าเธอเคยเกิดก่อบนธรณิน

วันนี้เธอล้มหายตายหมดแล้ว
ปราศวี่แววยิ่งให้อาลัยถวิล
เหลือชื่อคงยงอยู่คู่แดนดิน
ย้ำให้ยินคิดถึงเธอเสมอมา

เนื้อสมัน
ฉันคิดถึงเธอนั้นมากนักหนา
หวังเห็นเธอสง่างามตามธรรมดา
เล็มยอดหญ้าเขียวขจีที่ลออ

ปลาหวีเกศ
ทั่วประเทศเธอไปอยู่ไหนหนอ
ทั้งค่ำเช้าฉันละห้อยอยู่คอยรอ
หวังแค่ขอเห็นเธอว่ายกลางสายธาร

นกตาพอง
ฉันนี้ปองยลเธอเพลินเหินสนาน
เธอโบยบินลับหายไปแสนนาน
หวังเห็นวารเธอกลับมาร่อนฟ้าไทย

และเพื่อนรักอีกมากมายในโลกนี้
ฉันคิดถึงเธอเหลือที่จะขานไข
เธอล่วงลาอาสัญฉันอาลัย
เหลือเพียงภาพประทับใจทิ้งให้ยล

ฉันคิดถึงเธอจริงจริงมิ่งมิตรรัก
และตระหนัก "มนุษย์" หนอผู้ก่อผล
แม้ใจหวังปลุกเธอฟื้นคืนชีพชนม์
ก็ต้องหม่น...รักเธอได้ในทรงจำ

................................................

เปลวเพลิง