จขกท.เจอผู้ชายคนนึงทางเฟส เขาเป็นรุ่นพี่ค่ะ เราโพสต์ทางเฟสว่าไลค์ทักแล้วพี่เขาก็มาไลค์ ทุกครั้งที่โพสต์เราก็ไม่คิดจะทักไปอยู่แล้วค่ะเพราะส่วนใหญ่เพื่อนมาไลค์ประจำแต่ทีนี้พอมีคนใหม่ๆมาไลค์ก็เลยลองทักไปหนึ่งในนั้นพี่เขาก็มาไลค์ เราก็เลยทักไปค่ะ เราก็คุยกันปกติ ปกติเราเจอแต่แบบคุยวันนี้วันเดียว
วันอื่นก็เลิกคุยไปแล้ว แต่พี่เขาตอบทุกครั้งเลยค่ะ เราคุยกันทุกวันความรู้สึกของจขกท.เองก็เริ่มรู้สึกตาม ทุกครั้งที่พี่เขาอ่อยค่ะ พยายามคิดแล้วว่าอย่ามากเกินกว่าพี่น้องแต่พี่เขาก็แอบอ่อยๆนิดนึงค่ะ มันทำให้จขกท.เลิกคิดตามไม่ได้เลย ช่วงแรกๆที่คุยกันเขาตอบไวนะคะเพราะตอนนั้นเขากลับต่างจังหวัด แต่พอกลับจากต่างจังหวัดลงมากรุงเทพก็ยังคุยกันเหมือนเดิม พี่เขาเรียนสถาปัตย์ค่ะ เวลาไปไหนมาไหนเขาบอกเราเสมอค่ะ บางทีเราหายไปอย่างนี้เขาก็ถามว่าไปไหนมา หรือไม่ถ้าจขกท.ถามเขาก็จะบอกว่า คิดถึงใช่ไหมละ จขกท.เจอคำถามแบบนี้ก็จอดสิคะ เขิน
ทุกครั้งที่คุยกันเรามีความสุขมากๆค่ะแต่ไม่รู้ว่าพี่เขาคิดแบบเดียวกันหรือเปล่าเพราะเราดูไม่ออกเลย เคยเจอเคสแบบนี้มาแล้วค่ะแต่ตอนนั้นโดนเท ตอนนี้ก็เลยกลัวว่าจะเป็นแบบเหมือนอันก่อนไหม เรากล้าๆกลัวๆแต่ก็คุยกันปกติเหมือนเดิม
แต่อาทิตย์ที่ผ่านมานี้เราเริ่มคุยกันน้อยลงพี่เขาค่อนข้างงานเยอะ ตอบทีแทบนับประโยคได้เลยค่ะ เราเคยไปปรึกษาเพื่อนค่ะ เพื่อนบอกว่ารอดูไปก่อน สังเกตุช้าๆ เราก็ถามเพื่อนนะคะว่าพี่เขาจะมีใจไหมเพื่อนบอกดูไม่ออกค่ะ เราก็ยังดูไม่ออกเลยค่ะ เพื่อนเราบอกให้ลองอ่านแล้วหายไปดู แล้วดูสิว่าพี่เขาจะตามไหม ใจเรากลัวว่าพี่เขาจะไม่ตามนี่สิคะ5555555555 แต่ช่วงนี้พี่เขางานเยอะจริงๆค่ะ เราพยายามจะเข้าใจเขานะคะแต่บางทีพี่เขาออนค่ะก็ไม่ตอบค่ะ ไม่อ่านเลย เราก็พยายามเข้าใจว่าโอเค เขาก็คงออนไปด้วยทำงานไปด้วยหรือไม่ก็ถามงานจากเพื่อน เราก็ไม่อยากเซ้าซี้พี่เขาเยอะนะคะเพราะกลัวว่าจะรำคาญถ้าพี่เขาว่างตอนไหนก็ตอบค่ะ เราก็รอได้ บางทีเราก็เหนื่อยค่ะ ไม่รู้จะทำยังไงดี เคยปิดแจ้งเตือนพี่เขาไปนะคะแต่พอเขามาตอบปุ๊บใจอ่อนปวกเปียกเลยค่ะ แล้วก็หายไปนานเลยค่ะ เราก็ได้แต่รอค่ะ เราก็คิดในแง่ดีเสมอว่าเขาคงทำงานแหละ ในใจก็คิดอีกอย่างว่าเขาคงไม่อยากคุยกับกูแน่เลย เราไม่รู้จะทำยังไงดี ควรถอดใจดีไหม หรือ พยายามต่อไปคะ ถึงเหนื่อยแต่เวลาพี่เขาตอบมาเราก็มีความสุขที่ได้คุยกับพี่เขาค่ะถึงประโยคมันจะสั้นก็เถอะ ควรทำยังไงดีคะ?
ถอดใจหรือไม่ถอดใจดีคะ?
วันอื่นก็เลิกคุยไปแล้ว แต่พี่เขาตอบทุกครั้งเลยค่ะ เราคุยกันทุกวันความรู้สึกของจขกท.เองก็เริ่มรู้สึกตาม ทุกครั้งที่พี่เขาอ่อยค่ะ พยายามคิดแล้วว่าอย่ามากเกินกว่าพี่น้องแต่พี่เขาก็แอบอ่อยๆนิดนึงค่ะ มันทำให้จขกท.เลิกคิดตามไม่ได้เลย ช่วงแรกๆที่คุยกันเขาตอบไวนะคะเพราะตอนนั้นเขากลับต่างจังหวัด แต่พอกลับจากต่างจังหวัดลงมากรุงเทพก็ยังคุยกันเหมือนเดิม พี่เขาเรียนสถาปัตย์ค่ะ เวลาไปไหนมาไหนเขาบอกเราเสมอค่ะ บางทีเราหายไปอย่างนี้เขาก็ถามว่าไปไหนมา หรือไม่ถ้าจขกท.ถามเขาก็จะบอกว่า คิดถึงใช่ไหมละ จขกท.เจอคำถามแบบนี้ก็จอดสิคะ เขิน
ทุกครั้งที่คุยกันเรามีความสุขมากๆค่ะแต่ไม่รู้ว่าพี่เขาคิดแบบเดียวกันหรือเปล่าเพราะเราดูไม่ออกเลย เคยเจอเคสแบบนี้มาแล้วค่ะแต่ตอนนั้นโดนเท ตอนนี้ก็เลยกลัวว่าจะเป็นแบบเหมือนอันก่อนไหม เรากล้าๆกลัวๆแต่ก็คุยกันปกติเหมือนเดิม
แต่อาทิตย์ที่ผ่านมานี้เราเริ่มคุยกันน้อยลงพี่เขาค่อนข้างงานเยอะ ตอบทีแทบนับประโยคได้เลยค่ะ เราเคยไปปรึกษาเพื่อนค่ะ เพื่อนบอกว่ารอดูไปก่อน สังเกตุช้าๆ เราก็ถามเพื่อนนะคะว่าพี่เขาจะมีใจไหมเพื่อนบอกดูไม่ออกค่ะ เราก็ยังดูไม่ออกเลยค่ะ เพื่อนเราบอกให้ลองอ่านแล้วหายไปดู แล้วดูสิว่าพี่เขาจะตามไหม ใจเรากลัวว่าพี่เขาจะไม่ตามนี่สิคะ5555555555 แต่ช่วงนี้พี่เขางานเยอะจริงๆค่ะ เราพยายามจะเข้าใจเขานะคะแต่บางทีพี่เขาออนค่ะก็ไม่ตอบค่ะ ไม่อ่านเลย เราก็พยายามเข้าใจว่าโอเค เขาก็คงออนไปด้วยทำงานไปด้วยหรือไม่ก็ถามงานจากเพื่อน เราก็ไม่อยากเซ้าซี้พี่เขาเยอะนะคะเพราะกลัวว่าจะรำคาญถ้าพี่เขาว่างตอนไหนก็ตอบค่ะ เราก็รอได้ บางทีเราก็เหนื่อยค่ะ ไม่รู้จะทำยังไงดี เคยปิดแจ้งเตือนพี่เขาไปนะคะแต่พอเขามาตอบปุ๊บใจอ่อนปวกเปียกเลยค่ะ แล้วก็หายไปนานเลยค่ะ เราก็ได้แต่รอค่ะ เราก็คิดในแง่ดีเสมอว่าเขาคงทำงานแหละ ในใจก็คิดอีกอย่างว่าเขาคงไม่อยากคุยกับกูแน่เลย เราไม่รู้จะทำยังไงดี ควรถอดใจดีไหม หรือ พยายามต่อไปคะ ถึงเหนื่อยแต่เวลาพี่เขาตอบมาเราก็มีความสุขที่ได้คุยกับพี่เขาค่ะถึงประโยคมันจะสั้นก็เถอะ ควรทำยังไงดีคะ?