เป็นเพื่อผมเอง ผม และเพื่อนทุกคนต่างรู้ว่า มีสิ่งที่แตะต้องไม่ได้ หรือ ทุกคนเกรงใจกันอยู่
มีครั้งนึงเพื่อนในกลุ่มทะเลาะกัน สาเหตุต้นเหตุมาจากสิ่งที่คนเกรงใจไม่กล้าแตะต้องกัน
พอทะเลาะกัน เลยรู้สึกว่าต่างฝ่ายต่างพยายามหลีกเลี่ยงสิ่งที่แตะต้องไม่ได้
แล้วพูดสิ่งที่ใกล้เคียงแทน ใจนึงรู้สึกหดหู่เพื่อนทะเลาะกัน
แต่อีกใจนึงรู้สึกฮามากนี่แตะต้องไม่ได้ถึงขนาดหลีกเลี่ยงคำที่แตะต้องไม่ได้ จนพูดตรงๆไม่ได้แม้เวลาทะเลาะกัน
คือฮาที่ปกติคนทะเลาะกัน ต้องรั้งอารมณ์ไม่อยู่ ควบคุมอารมณ์ไม่ได้ แต่นี่เหมือนจะใส่แต่ใส่ไม่สุด ใส่แบบกั๊กๆ เลยรู้สึกแปลกๆ
ใครเคยเจอกรณีคล้ายๆแบบนี้บ้างครับ
เคยเจอคนทะเลาะกันแบบนี้ไหมครับ
มีครั้งนึงเพื่อนในกลุ่มทะเลาะกัน สาเหตุต้นเหตุมาจากสิ่งที่คนเกรงใจไม่กล้าแตะต้องกัน
พอทะเลาะกัน เลยรู้สึกว่าต่างฝ่ายต่างพยายามหลีกเลี่ยงสิ่งที่แตะต้องไม่ได้
แล้วพูดสิ่งที่ใกล้เคียงแทน ใจนึงรู้สึกหดหู่เพื่อนทะเลาะกัน
แต่อีกใจนึงรู้สึกฮามากนี่แตะต้องไม่ได้ถึงขนาดหลีกเลี่ยงคำที่แตะต้องไม่ได้ จนพูดตรงๆไม่ได้แม้เวลาทะเลาะกัน
คือฮาที่ปกติคนทะเลาะกัน ต้องรั้งอารมณ์ไม่อยู่ ควบคุมอารมณ์ไม่ได้ แต่นี่เหมือนจะใส่แต่ใส่ไม่สุด ใส่แบบกั๊กๆ เลยรู้สึกแปลกๆ
ใครเคยเจอกรณีคล้ายๆแบบนี้บ้างครับ