เรื่องมีอยู่ว่า คือเรามีเรื่องค้างคาใจเกี่ยวกับแฟนและคนรู้จักกันค่ะ แต่เรื่องนี้มันนานมาแล้ว เข้าเรื่องและกัน **คือเราเข้าไปถามแฟนตรงๆว่า ตอนที่เราทำงานอยู่แบบกำลังยุ่งๆอยู่แบบนี้ แต่นาทีนั้นแทนที่แฟนเราจะยื่นมือมาช่วยเราทำงาน เพราะงานที่ทำคือเป็นอาชีพของเราอาชีพที่ใช้เลี้ยงครอบครัวของเราทั้งคู่ แต่แฟนเรากลับไปวิ่งเล่นวิ่งหยอกล้อกันแบบสนุกสนานกับคนที่เรารู้จัก ทั้งๆที่เรากำลังจะเป็นลมเหนื่อยหนาวๆบวกกับวันนั้นเราไม่สบายด้วย แต่แฟนเราไม่สนใจเรา ไม่แม้แต่จะมาช่วยเราทำงานเลย
แต่พอเราถามตรงๆว่าวินาทีนั้นคิดอะไรอยู่ ทำไมถึงไม่มาช่วยเราทำงานทั้งๆที่รู้ว่าเราไม่สบาย แต่แฟนเรากับพูดตะคอกใส่เราว่า"ตอบไม่ได้ ไม่ได้คิดไรจะมาถามเซ้าซี้ทำไม ไร้สาระ น่ารำคาญ ถามตลอด 24 ชม.จะมาถามเพื่ออะไร จะถามให้ได้อะไร" นี่คือคำพูดของแฟนเราแต่มันบาดใจเรามาก คือถามแค่นี้ทำไมต้องตะคอดใส่เรา ทำไมต้องโวยวายใส่เรา
ถ้าหากสิ่งที่เราพูดเพราะเข้าใจผิดคิดไปเอง ทำไมไม่พาพูดปลอบใจกันว่าเออ สิ่งที่เขาทำไปนั้นมันทำให้เราซึ่งเป็นคนที่เขารักคิดมากและไม่สบายใจ ทำไมไม่มาพูดขอโทษเราที่ทำพฤติกรรมแบบนั้นแล้วทำให้เรารู้สึกไม่สบายใจหรือรู้สึกไม่ดี คือเราเป็นแฟนกันมันต้องแคร์กันใส่ใจความรู้กันมากกว่าคนอื่นๆปะ
ซึ่งตอนนี้ตั้งแต่ที่เขาตะคอกใส่เรา มันทำให้เราไม่เข้าใจว่าการที่เราพูดที่เราถามตรงๆมันกับเรื่องที่เราค้างคาใจ เรื่องที่เราสงสัยอยากถามอยากปรึกษานี่คือเราผิดใช่มั้ยค่ะ... { คือเรารู้สึกแย่มากเหมือนว่าเขาไม่ได้แคร์ความรู้สึกเรา }