สวัสดี (ผมขอไม่เอ่ยชื่อน่ะคับ) ผมจะใช่f เเทนชื่อของผู้หญิงคนนั้น ตอนนี้ผมอายุ17 fอายุ14. เด่กมากคับ ผมรุจักfทางเฟสบุ้ค fกับผมยุอำเภอเดียวกัน แค่อยู่คนล่ะหมู่บ้าน ผมกับfรุจักกันทางเฟสบุ้ค ผมเป่นฝ่ายทักfก่อน เริ่มชวนfคุย และจีบf แต่รอบแลกไม่สำเร็จ ผมเลยพยายามจนได้fมา ผมเป่นผู้ชายคนแรกที่fรักมากเลยก้อว่าได้ fกับผมคบกันได้ไม่ถึงเดือนก้อเลิกกัน ผมเป่นคนบอกเลิกf ผมเบื่อf (ผมเป่นคนที่เจ้าชู้มาก มากจนบอกไม่ถูก) ผมเลิกกับfเพื่อไปหาคนที่ผมอยากได้ พอผมได้เขาผมก้อเลิก แล้วมาขอคืนดีf เพราะfยังบริสุท ผมหวังที่จะมีไรกับf แต่fเป่นผุหญิงห้าว ใครที่หวังจะมีอะไรกับfนี้คืออย่าหวังเลย fกับผมคืนดีกันได้สักพักก้อเลิกกัน เพราะความเจ้าชู้ของผม เลิกๆคบๆกันแบบนี้จนนับไม่ได้ จนผมยุ18 อีก4เดือนก้อ19 ส่วนfยุมอ3 ผ่านมาปีกว่าๆ fก้อยังให้โอกาสผมตลอด  ความเจ้าชู้ของผมก้อยังไม่หาย ผมเป่นผุชายคนเดียวที่ผมได้ใกล้ชิดf ได้หอมแก้มได้กอดเลยก้อว่าได้ ที่ไม่ได้คือบริสุทของf ผมทำทุกอย่างเพื่อให้fรักเเละหลง จนผมได้มีไรกับf fก้อรักผมมากขึ้น มากจนบอกไม่ได้ หลังจากที่มีไรกัน วันต่อมาผมก้อไปเยี่ยมย่าที่ชัยภูมิ ความเจ้าชู้ของผมก้อกลับมาอีกครั้ง และครั้งนี้ผมทำfหนักเกินไป ผมบอกเลิกfทั้งๆที่มีไรกันได้ไม่กี่วัน  fเสียใจมาก fพยายามที่จะโทรมาเคลียกับผม ผมไม่รับสายf เพราะผมติดสายกับผู้หญิงอีกคนอยู่ ผมไม่ได้ติดต่อกับfเป่นเวลา1เดือนกว่า ความเจ้าชู้ของผมทำให้ผมไม่เหลือใคร จู่ๆผมก้อคิดถึงf. แต่โอกาสมันไม่มีอีกแล้ว การแก้ตัวมันหมดไปแล้ว ผมลองคิดทบทวนที่ผมทำกับfใว้ มันหนักจริงๆ ผมรุสึกรักfในวันที่สายเกินไปแล้ว ผมพยายามขอร้องอ้วนวอนให้กับมา แต่การแก้ตัวของผมมันหมดไปแล้ว ผมพยายามมาได้1เดือนกว่าๆแล้ว  จนfบล็อคผม (แต่ก่อนจะบล็อค fบอกผมว่ายอมรับว่ายังรักผมแต่กับมาเป่นแบบเดิมไม่ได้อีกแล้ว) ผมติดต่อfไม่ได้อีกเลย ผมตัดสินใจปล่อยเธอ ทั้งๆที่ยังรัก  ถึงจะทรมานหน่อยแต่ผมพยายามอยู่ให้ได้
>มันจะยาวๆงงๆหน่อยน่ะ<  ขอเตือนคนที่ยังไม่รุจักพอน่ะคับ อย่าคิดได้ในวันที่สายไปแล้ว