ก่อนอื่นเราข้อเริ่มต้นเรื่องก่อนเลยนะ คือ... ย้อนกลับไปเมื่อตอนเรา15 เราเป่นคนน่าตาดีเลยทีเดียวเราเป่นที่หมายตาของผช.ในโรงเรียนและใครอีกหลายๆคนจนเพื่อนต่างอิจฉา 5555+ คนมันสวยอ่าเนอะ... อิอิอิเข้าเรื่องเหอะแร้วตอนเราเรียนยุเราเกิดมีปัญาหากับเพื่อนในกลุ่มเรา เพื่อนเรายุดีๆมันก๊ไม่คุยกะเราสั่งคนนู้นคนนี้คนนั้นไม่ให้คุยให้ยุ่งกับเราเราก๊งงมาก เอ๊ะมันเป่นรัยกันทั้งที่เราไม่ได้ไปทำไรมันไม่ได้อะไรเลย ขอบอกอีกอย่างนึงนะเราอ่าเป่นคนรักเพื่อนมากรักมากกว่าตัวเราเองสะอีกพอเกินเรื่องแบบนี้ขึ้นจากเราเป่นคนสนุ๊กสนานร่าเริงจนกายเป่นคนเงียบไปเลยเวลาพักเราก๊ไม่ไปกินข้าวกินรัยนะเพราะเราไม่กล้าไปกินคนเดียวมันรุสึกเคว้งคว้าง จนมาวันนึงเราเริ่มทนไม่ไหวแร้วเราก๊อหยุดเรียนจนไม่ไปเรียนหลายอาทิตย์จนครูมาตามเราก๊ไม่ไปจนเรารุสึกว่าเราไม่มีความคมายเราจะไปทำไม.. แร้วเราก๊เรียนไม่จบ !!!!   จนเราได้เรียนรู้โลกภายนอกเราได้รุจักเพื่อนกลุ่มใหม่เราได้รุจักการเที่ยวเที่ยวครั้งแรกเป๊นยังใง เราก๊เริ่มติดเพื่อนกลุ่มใหม่กลางคืนเราก้อออกไปเที่ยวกับเพื่อนกลุ่มนี้ตามประสาวัยรุ่นพึ่งหัดเที่ยว แต่เราไม่ใด้ใจแตกนะเราเที่ยวเราไม่ได้ใจง่าย รึติดยาเหมือนเด๊กคนอื่นนะ เราก๊เที่ยวขี่รถเร่นไปนู้นนี่นั่นที่เราไม่เคยไปใลทำนองนี่จนเราเจอผช.คนนึงเค้ามาจีบเราเราก๊คบกับเขานะเขาดีกับเรามาก แต่เขาไม่เคยร่วงเกินไรเราเลยนะเพราะเขารุว่าเราไม่ชอบ แต่ด้วยความน่าตาดีของเรามีผช.มาติดพันเราเยอะแยะแต่ด้วยความเจ้าชู้ของเราๆก้อคุยไปเรื่อยตามประสาเด๊กอ่าเนอะจนเพื่อนของแฟนเรามาชอบเราแร้วเราก๊อแอบชอบเขายุด้วยแหละเราเลยแอบคุยกันคุยกันยุนานโดยที่แฟนเราไม่เคยรุเลยจนมาวันนึง เรากลับเพื่อนกลุ่มเราไปเล่นน้ำที่แห่งนึงมีเพื่อนสนิทเราผู้หญิงคนหนึ่งออกห้าวๆหน่อยไปด้วยเราก้อไปเล่นน้ำตามปกติสนุกสนานเฮฮาจนขากลับเราแยกย้ายกลับแต่เรากับเพื่อนสนิทเราตกลงกันว่าเราจะไปบ้านเพื่อนเราเราก๊เลยไปกันซึ่งเราเป่นคนขี่รถของเพื่อนเราแร้วบังเอินเกิดอุบัติเหตุจนได้... คือเราขี่รถมาปกติมาปกติจังหวะไฟเขียวพอดีเรามาด้วยความแรง แต่มีรถใหญ่คันนึงเกิดดับกระทันหันในขณะไฟเขียวที่เราขี่ตามหลังมาด้วยความแรงเราก๊ชนเข้าอย่างแรงจนตัวเรากระเด๊นไปหน้ารถอาการหนักมากจากที่เพื่อนเล่าให้ฟังนะ   จนแฟนเราจับเราได้จากมือถืออีกเครื่องของเรานี่แหละในข้อความในเบอร์โทรว่าเราแอบคุยกันมาตลอดจนแฟนเราก้อไปต่อยเพื่อนเขาจนมีเรื่องกันตัดขาดกัน (แต่คือตอนนั้นเราไม่รุนะเราสลบ50/50ว่าจะรอดไหม) เท่าที่เพื่อนเล่าให้เราฟังว่าแฟนเราร้องไห้ยุดูเราตลอดเสียใจอีกที่มาเจอเรื่องแบบนี้ที่เราแอบคุยกะเพื่อนสนิทแร้วเพื่อนสนิทก๊แอบแทงข้างหลัง จนแฟนเราคิดดีแร้วว่าจะเลิกกะเราไม่อะไรกะเราแร้วก้อตัดขาดกับเราทั้งที่ยังรักเราอยู่ ส่วนเพื่อนแฟนเราก๊เสียใจทำไรไม่ถูกได้แต่ขอโทดเราเขาก๊เลิกยุ่งกะเราเด๊ดขาดเช่นเดียวกัน ในขณะที่เรายังไม่รุสึกตัวเลยด้วยซ้ำว่าเกิดอะไรขึ้นกะเราบ้าง แต่ในช่วงที่เรายุโรงบาลเขาต่างก๊มาเยี่ยมเรากันนะร่วมถึงเพื่อนๆเรา แต่เรายังไม่รุสึกตัวจนเวลาผ่านไปเราเริ่มรุสึกตัวแต่เรายังไม่รุเลยว่าเอาเป๊นอะไรอะไรเกิดขึ้นกับเราเหมือนความทรงจำตอนนั้นขาดหายไปช่วงนึง แร้วจนเราได้กลับบ้านมาพักฟื้นที่บ้านจนเราเริ่มดีขึ้นแม่เราก้อคอยดูแลเราซื้อนู้นนี่นั้นให้เราเพราะเขาไปอยากให้เราออกจากบ้านอีกเค้าเป่นห่วงเราจนเราเริ่มหายดีแร้วด้วยความดื้อของเราเราก๊ออกไปเที่ยวของเราอีกตามประสาเด๊กพึ่งเที่ยวเป๊นอ่าเนอะๆ แร้วเวลาผ่านไปเราก๊ไปเจอผช.คนนึงที่เราเคนได้ไปเที่ยวเคยไดเ้ไปสัมผัสเขาชอบเราเขามาคุยกับเราแรกเราโทรคุยกันจนเราเริ่มชอบเริ่มรักเขาจนเราตกเป่นคนแรกของเขาและเขาคือผผู้ช้ายคนแรตกของเรา แร้วเราก้อพาเขาบ้านจนได้และก้อเป่นผู้ชายคนแรกที่เราพาเข้าบ้านให้แม่รุจักจนเราได้มากินยุด้วยกันฉันผัวเมีย ช่วงในชีวิตที่ยุด้วยกันเรากินอยู่ลำบากสาระสุขดิบด้วยกันก๊เยอะนะ แร้วเขาก้อแอบมีผู้หญิงแอบไปเอากะผู้หญิงอมาเขาก๊แอบไปคบกับเพื่อนสนิทเราแอบไปแทงข้างหลังเราจนเราจับได้เราตัดขาดกับเพื่อนคนนั้นเลยแหละแต่เขาก้อมีมาง้อขอคืนดีนะแต่เราไม่เอาแล้วเราเจ๊บกับเขามากๆ  แร้วเรื่องนี้ก๊จบไป

    จนเรามาเที่ทืยวเพื่อหาความสุขใส่ตัวจนเรามาเจอน้องสาวเรายุแถวระแหวกบ้านเขาทำพให้เราสนิทกันเที่ยวด้วยกันเรารักเขาเหมือนน้องน้องเราพาเราเที่ยวไปรุจักเพื่อนเขาที่เป่นทอมตอนแรกเราก๊ไม่คิดอะไรนะพอเวลาผ่านไปสักพักเราก๊เริ่มชอบเขาทั้งที่เขามีแฟนแร้วแต่เราไม่บอกให้ใครรุนะได้แต่เก๊บไว้คนเดียวจนมาวันนึงเราทนไม่ไหวเราก๊โทไปบอกเขาเองว่าเราชอบ จนเขาอึ้ง!! แร้วเขาก๊แอบคุยกะเรามาตลอกดจนแฟนเขาจับได้เขาก๊เลือกแฟนเขาซึ้งตอนนั้นเราเสียใจมากเราทำใจไม่ได้เราก๊ไม่ไปเที่ยวแถวนั้นเปลี่ยนเบ