ถึงทุกคนครับ ผมไม่รู้จะเริ่มต้นตรงไหนดี แนะนำตัวก่อนระกันเนอะ ผมอายุ 26 สูง 173 หนัก 63 ผมเป็นเกย์ครับ หน้าตาจัดว่าธรรมดา ผิวคล้ำ ผมเป็นรุก (original) ผมเป็นคนข่อนข้างโรแมนติก ไม่มีสเป็กตายตัว แต่ที่ผ่านๆมาจะถูกใจในคนขาว555 ตัวอย่าสูงใหญ่กว่าผมมากก็ดีครับ ชอบคนที่น่ารัก สนุกสนาน แล้วก็นิ่งๆได้ จะแมนหรือสาวก็ได้ครับ แต่แค่รู้จักวางตัวเป็นไม่ดูแรงเกินไป ข้อเสียของตัวผม เป็นคนไม่พูดมากแต่พูดเยอะ คิดมากในเรื่องที่สงสัย ไม่ค่อยมีระเบียบวินัยกับชีวิตตัวเอง
ผมพึ่งจะเป็นเกย์ได้ปีกว่าๆ ก่อนหน้านี้ผมเป็นผชปกติครับ มีแฟนผู้หญิงมาแล้วหลายคนในชีวิต แต่อยู่มาวันหนึ่งก็มีผช คนหนึ่งเข้ามาทำให้ผมสงสัยและชอบเขา ผมก็ชัดเจนกับความรู้สึกตัวเองก้าวข้ามสู่การเป็นเกย์อย่างเต็มตัว อย่างที่ไม่สงสัยและเสียดายในการตัดสินใจครั้งนั้น แม้ว่าความสัมพันธ์ของผมกับเขาคนนั้นจะจบไปอย่างไม่ดีก็ตาม แต่ก็โอเคครับเพราะชีวิตก็ต้องก้าวต่อไป ผมก็พูดคุยกับผชเพื่อตามหาคนที่เรียกว่ารักแท้ของผมต่อไป จนวันหนึ่งผมได้พบกับแฟนคนล่าสุดของผม ผมคบกับเขาอยู่เกือบ 1 ปี ทุกอย่างผ่านไปด้วยดี แต่คงโชคไม่ดีมั้งที่สุดท้ายเขาก็เลือกกลับไปหาคนเก่าของเขา จนทำให้เขากลายเป็นคนเก่าของเราไปในที่สุด แต่ผมคงต้องขอบคุณทุกๆเรื่องราวที่ทำได้สอนผมอย่างหนักหน่วงและมอบบทเรียนที่ทำให้ผมมั้นใจว่าชีวิตนี้ผมต้องการอ่ะไร
วันนี้ผมเลยอยากหารักแท้ครับ แน่นอนว่ารักแท้คงไม่ใช่การที่หยิบฉวยกันมาได้โดยง่าย แต่ต้องใช้วันเวลาและความเข้าใจในการสร้างรักแท้นั้นไปด้วยกัน แต่สิ่งสำคัญของการเกิดรักแท้ได้ คือคนที่มีจุดมุ่งหมายและทัศนคติไปในทิศทางเดียวกัน ผมจึงอยากขอใช้ช่องทางนี้ในการตามหาคนที่จะก้าวเดินและสร้างรักแท้ไปพร้อมกับผม
หลายคนอาจคิดว่ารักแท้เป็นแค่เรื่อง เพ้อเจ้อ แต่สำหรับผม ผมเชื่อมั้นและศรัทธาว่ามันเกิดขึ้นได้ อย่างน้อยตัวอย่างที่ชัดเจนที่สุดคือรักที่พ่อแม่มีให้ต่อลูก ผมไม่ได้ฝันว่าจะพบใครที่รักเราเท่าพ่อแม่ แต่การรักกันแบบหวังดีต่อกันอย่างจริงใจและไม่เห็นแก่ตนเองในรูปแบบนี้ คงเป็นแนวทางที่ดีในการเริ่มต้นรักแท้ ผมเชื่อว่าความรักคือการเสียสละตัวตนและรับอีกตัวตนหนึ่ง หากพูดให้ชัด หากจะมีความรักกับใครสักคน คงเหมือนกับการที่เราผ่าตัวเองตามแนวยาวออกเป็นสองส่วน โยนด้านหนึ่งทิ้งไปและรับอีกส่วนหนึ่งของอีกคนเข้ามาเชื่อมติด สิ่งที่ต้องโยนทิ้งไปคือความเห็นแก่ตัว อีโก้ และสิ่งที่ทำให้อีกฝ่ายต้องเจ็บช้ำออกไป และการที่เชื่อต่อกับของร่างกายสองร่างกาย ในระยะแรกคงต้องเจ็บปวดเพราะบาดแผล คงต้องใช้เวลาสักระยะเพื่อให้คุ้นชินกับร่างกายใหม่อีกครึ่งหนึ่ง รอเวลาที่บาดแผลจะหายและเราได้กลายเป็นคนๆเดียวกันอย่างเต็มตัว
หลายคนคงบอกว่าผมเพ้อ ผมก็คิดว่างั้นเหมือนกัน เพราะนับเป็นความทุกข์ยากแสนยาวไกลที่ไม่ใช่ความรักแบบที่เราคิดว่ามันสุขแสนหวาน แต่ถ้าเรามีรักเรื่องพวกนี้สามารถผ่านไปได้แบบที่เราไม่รู้สึกเหนื่อยเลย เพราะทุกๆก้าวย้างที่มีกันและกันมันมีความสุขอยู่ในตัวของมัน มันมีความสุขของการให้และเสียสละและถ้ามีคนอีกคนที่คิดแบบเดียวกันกับเรา เราก็จะได้รับความสุขเหล่านั้นกลับมาด้วยในเวลาเดียวกัน
ผมมีกฏ 5 ข้อ ที่ผมอยากให้มันเกิดขึ้น (แต่ปรับเปลี่ยนได้)
1. ไม่โกหกหรือมีเรื่องปิดบังกัน โดยเฉพาะเรื่องที่มีผลต่ออีกฝ่าย
2. ไม่คิดแทนกัน หากมีเรื่องอะไรให้พูดคุยทำความเข้าใจกันอย่างคนรักกัน ตรงไปตรงมา และไม่ปล่อยปัญหาให้ผ่านไปโดยไม่แก้
3. ทะเลาะกันห้ามหนีไปไหน ต้องแก้ปัญหาและทำความเข้าใจกัน
4. หากมีปัญหาอะไร ต้องคิดถึงกันเป็นคนแรก และให้ความสำคัญซึ่งกันและกัน
5. มีรักเดียวใจเดียว กายเดียว ต่อกันและกัน
หลายคนคงคิดว่าทำไมมันเยอะจัง จริงๆแล้วมันไม่เยอะครับ เพราะมันแค่ รักกัน แต่สิ่งที่บรรยายมาทั้งหมดเพื่อให้หลายคนเข้าใจถึงทัศนคติของผม จริงๆแล้วความรักมันง่ายๆและไม่ซับซ้อน ถ้าคนสองคนรักกันแทบไม่ต้องคิดถึงสิ่งต่างๆข้างบนเลย เพราะมันจะเป็นไปตามอัตโนมัติเอง แต่อย่างไรความรักต้องพยายามนะแต่พยามแบบไม่ต้องพยายาม
ความรักมันเหนื่อยแน่ๆครับ แต่มันแสนคุ้มค่าสำหรับผมเพราะเราจะมีอีกคนหนึ่งมาเป็นเพื่อนร่วมทุก มีอีกคนที่มาทวีความสุข และสิ่งที่สำคัญคือเขาจะเป็นที่ที่ปลอดภัยที่สุดในโลกที่จะคอยเติมพลังให้กับเรา แน่นอนว่ารักก็เหมือนกับสิ่งต่างๆในโลกที่ล้วนอนิจัง คือมีการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา มีมากมีน้อยเปลี่ยนแปลงไป อาจจะเบื่อแสนเบื่อ หรืออะไรก็ตาม แต่ขอแค่อย่าปล่อยมือกัน อย่าไปมองหาคนอื่น และก้าวเดินต่อไปด้วยกันอย่างเข้าใจกัน
อีกประเด็นที่น่าสนใจคือ รักของเกย์ไม่มีสิ่งผูกพันธ์ ไม่มีลูก ไม่มีหน้าตาทางสังคม ไม่มีสิ่งที่ผูกมัดหรือคอยรั้งเราไม่ให้เลิกจากกัน แต่สำหรับผมในสิ่งเหล่านั้นเรามีสิ่งที่ผูกมัดแค่เพียงหัวใจ ที่มันต้องเข้มแข็งมาก เข้าใจกันมาก มีความสุขกับทุกๆวัน และที่สำคัญเกย์คือ เราไม่มีลูกนะ ดังนั้นคนๆนี้แหละคือคนเดียวเท่านั้นที่จะอยู่ดูแลกันไปในยามแก่เฒ่า ในวันที่หน้าตาเหี่ยวหมดแล้ว ในวันที่เซ็กไม่ได้จำเป็นอีกต่อไปแล้ว เราว่าคนที่เป็นรักแท้เท่านั้นที่เป็นรางวัลที่ล้ำค่าทดแทนสิ่งที่เราได้ขาดหายไป
นี้เป็นเหตุผลสำคัญที่ผมเร่งตามหามันให้เจอ เพราะคงต้องใช้เวลาอีกนานในการปรับตัวผ่านอุปสรรค์นาๆที่เป็นเครื่องพิสูจน์ความรักแท้ ผมไม่อยากแก่และตายไปโดยที่ไม่มีใครอยู่ข้างๆ ผมอยากได้เพื่อนคู่คิดที่จะมาร่วมสร้างสิ่งดีๆทิ้งไว้ในโลกนี้ก่อนที่เราจะตายไป หลายคนบอกว่ามันคงอยากที่ผมจะเจอรักแท้ ผมก็คิดว่าอย่างนั้น แต่ผมคิดว่ามี เพราะอย่างน้อยจะมีผมคนหนึ่งแล้วบนโลกใบนี้ และผมไม่เชื่อว่าจะหาอีกสักคนหนึ่งไม่ได้
***หากใครมีความคิดแบบผม ช่วยบอกผมหน่อยเถอะครับ ผมจะได้รู้ว่าผมไม่ได้เดียวดายอยู่บนโลกนี้อยู่คนเดียว
ผมมาตามหาคนที่จริงใจและจะเริ่มสร้างรักแท้ไปด้วยกัน
ผมพึ่งจะเป็นเกย์ได้ปีกว่าๆ ก่อนหน้านี้ผมเป็นผชปกติครับ มีแฟนผู้หญิงมาแล้วหลายคนในชีวิต แต่อยู่มาวันหนึ่งก็มีผช คนหนึ่งเข้ามาทำให้ผมสงสัยและชอบเขา ผมก็ชัดเจนกับความรู้สึกตัวเองก้าวข้ามสู่การเป็นเกย์อย่างเต็มตัว อย่างที่ไม่สงสัยและเสียดายในการตัดสินใจครั้งนั้น แม้ว่าความสัมพันธ์ของผมกับเขาคนนั้นจะจบไปอย่างไม่ดีก็ตาม แต่ก็โอเคครับเพราะชีวิตก็ต้องก้าวต่อไป ผมก็พูดคุยกับผชเพื่อตามหาคนที่เรียกว่ารักแท้ของผมต่อไป จนวันหนึ่งผมได้พบกับแฟนคนล่าสุดของผม ผมคบกับเขาอยู่เกือบ 1 ปี ทุกอย่างผ่านไปด้วยดี แต่คงโชคไม่ดีมั้งที่สุดท้ายเขาก็เลือกกลับไปหาคนเก่าของเขา จนทำให้เขากลายเป็นคนเก่าของเราไปในที่สุด แต่ผมคงต้องขอบคุณทุกๆเรื่องราวที่ทำได้สอนผมอย่างหนักหน่วงและมอบบทเรียนที่ทำให้ผมมั้นใจว่าชีวิตนี้ผมต้องการอ่ะไร
วันนี้ผมเลยอยากหารักแท้ครับ แน่นอนว่ารักแท้คงไม่ใช่การที่หยิบฉวยกันมาได้โดยง่าย แต่ต้องใช้วันเวลาและความเข้าใจในการสร้างรักแท้นั้นไปด้วยกัน แต่สิ่งสำคัญของการเกิดรักแท้ได้ คือคนที่มีจุดมุ่งหมายและทัศนคติไปในทิศทางเดียวกัน ผมจึงอยากขอใช้ช่องทางนี้ในการตามหาคนที่จะก้าวเดินและสร้างรักแท้ไปพร้อมกับผม
หลายคนอาจคิดว่ารักแท้เป็นแค่เรื่อง เพ้อเจ้อ แต่สำหรับผม ผมเชื่อมั้นและศรัทธาว่ามันเกิดขึ้นได้ อย่างน้อยตัวอย่างที่ชัดเจนที่สุดคือรักที่พ่อแม่มีให้ต่อลูก ผมไม่ได้ฝันว่าจะพบใครที่รักเราเท่าพ่อแม่ แต่การรักกันแบบหวังดีต่อกันอย่างจริงใจและไม่เห็นแก่ตนเองในรูปแบบนี้ คงเป็นแนวทางที่ดีในการเริ่มต้นรักแท้ ผมเชื่อว่าความรักคือการเสียสละตัวตนและรับอีกตัวตนหนึ่ง หากพูดให้ชัด หากจะมีความรักกับใครสักคน คงเหมือนกับการที่เราผ่าตัวเองตามแนวยาวออกเป็นสองส่วน โยนด้านหนึ่งทิ้งไปและรับอีกส่วนหนึ่งของอีกคนเข้ามาเชื่อมติด สิ่งที่ต้องโยนทิ้งไปคือความเห็นแก่ตัว อีโก้ และสิ่งที่ทำให้อีกฝ่ายต้องเจ็บช้ำออกไป และการที่เชื่อต่อกับของร่างกายสองร่างกาย ในระยะแรกคงต้องเจ็บปวดเพราะบาดแผล คงต้องใช้เวลาสักระยะเพื่อให้คุ้นชินกับร่างกายใหม่อีกครึ่งหนึ่ง รอเวลาที่บาดแผลจะหายและเราได้กลายเป็นคนๆเดียวกันอย่างเต็มตัว
หลายคนคงบอกว่าผมเพ้อ ผมก็คิดว่างั้นเหมือนกัน เพราะนับเป็นความทุกข์ยากแสนยาวไกลที่ไม่ใช่ความรักแบบที่เราคิดว่ามันสุขแสนหวาน แต่ถ้าเรามีรักเรื่องพวกนี้สามารถผ่านไปได้แบบที่เราไม่รู้สึกเหนื่อยเลย เพราะทุกๆก้าวย้างที่มีกันและกันมันมีความสุขอยู่ในตัวของมัน มันมีความสุขของการให้และเสียสละและถ้ามีคนอีกคนที่คิดแบบเดียวกันกับเรา เราก็จะได้รับความสุขเหล่านั้นกลับมาด้วยในเวลาเดียวกัน
ผมมีกฏ 5 ข้อ ที่ผมอยากให้มันเกิดขึ้น (แต่ปรับเปลี่ยนได้)
1. ไม่โกหกหรือมีเรื่องปิดบังกัน โดยเฉพาะเรื่องที่มีผลต่ออีกฝ่าย
2. ไม่คิดแทนกัน หากมีเรื่องอะไรให้พูดคุยทำความเข้าใจกันอย่างคนรักกัน ตรงไปตรงมา และไม่ปล่อยปัญหาให้ผ่านไปโดยไม่แก้
3. ทะเลาะกันห้ามหนีไปไหน ต้องแก้ปัญหาและทำความเข้าใจกัน
4. หากมีปัญหาอะไร ต้องคิดถึงกันเป็นคนแรก และให้ความสำคัญซึ่งกันและกัน
5. มีรักเดียวใจเดียว กายเดียว ต่อกันและกัน
หลายคนคงคิดว่าทำไมมันเยอะจัง จริงๆแล้วมันไม่เยอะครับ เพราะมันแค่ รักกัน แต่สิ่งที่บรรยายมาทั้งหมดเพื่อให้หลายคนเข้าใจถึงทัศนคติของผม จริงๆแล้วความรักมันง่ายๆและไม่ซับซ้อน ถ้าคนสองคนรักกันแทบไม่ต้องคิดถึงสิ่งต่างๆข้างบนเลย เพราะมันจะเป็นไปตามอัตโนมัติเอง แต่อย่างไรความรักต้องพยายามนะแต่พยามแบบไม่ต้องพยายาม
ความรักมันเหนื่อยแน่ๆครับ แต่มันแสนคุ้มค่าสำหรับผมเพราะเราจะมีอีกคนหนึ่งมาเป็นเพื่อนร่วมทุก มีอีกคนที่มาทวีความสุข และสิ่งที่สำคัญคือเขาจะเป็นที่ที่ปลอดภัยที่สุดในโลกที่จะคอยเติมพลังให้กับเรา แน่นอนว่ารักก็เหมือนกับสิ่งต่างๆในโลกที่ล้วนอนิจัง คือมีการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา มีมากมีน้อยเปลี่ยนแปลงไป อาจจะเบื่อแสนเบื่อ หรืออะไรก็ตาม แต่ขอแค่อย่าปล่อยมือกัน อย่าไปมองหาคนอื่น และก้าวเดินต่อไปด้วยกันอย่างเข้าใจกัน
อีกประเด็นที่น่าสนใจคือ รักของเกย์ไม่มีสิ่งผูกพันธ์ ไม่มีลูก ไม่มีหน้าตาทางสังคม ไม่มีสิ่งที่ผูกมัดหรือคอยรั้งเราไม่ให้เลิกจากกัน แต่สำหรับผมในสิ่งเหล่านั้นเรามีสิ่งที่ผูกมัดแค่เพียงหัวใจ ที่มันต้องเข้มแข็งมาก เข้าใจกันมาก มีความสุขกับทุกๆวัน และที่สำคัญเกย์คือ เราไม่มีลูกนะ ดังนั้นคนๆนี้แหละคือคนเดียวเท่านั้นที่จะอยู่ดูแลกันไปในยามแก่เฒ่า ในวันที่หน้าตาเหี่ยวหมดแล้ว ในวันที่เซ็กไม่ได้จำเป็นอีกต่อไปแล้ว เราว่าคนที่เป็นรักแท้เท่านั้นที่เป็นรางวัลที่ล้ำค่าทดแทนสิ่งที่เราได้ขาดหายไป
นี้เป็นเหตุผลสำคัญที่ผมเร่งตามหามันให้เจอ เพราะคงต้องใช้เวลาอีกนานในการปรับตัวผ่านอุปสรรค์นาๆที่เป็นเครื่องพิสูจน์ความรักแท้ ผมไม่อยากแก่และตายไปโดยที่ไม่มีใครอยู่ข้างๆ ผมอยากได้เพื่อนคู่คิดที่จะมาร่วมสร้างสิ่งดีๆทิ้งไว้ในโลกนี้ก่อนที่เราจะตายไป หลายคนบอกว่ามันคงอยากที่ผมจะเจอรักแท้ ผมก็คิดว่าอย่างนั้น แต่ผมคิดว่ามี เพราะอย่างน้อยจะมีผมคนหนึ่งแล้วบนโลกใบนี้ และผมไม่เชื่อว่าจะหาอีกสักคนหนึ่งไม่ได้
***หากใครมีความคิดแบบผม ช่วยบอกผมหน่อยเถอะครับ ผมจะได้รู้ว่าผมไม่ได้เดียวดายอยู่บนโลกนี้อยู่คนเดียว