สวัสดีค่ะ เราชื่อ เจณนี่ อายุ 15อีกไม่นานก็จะ16แล้วค่ะ
เรื่องของหนูคือ หนูป่วยเป็นโรคซึมเศร้าได้สองปีแล้ว
แต่ไม่มีใครเข้าใจหนูเลยแม้แต่ครอบครัว หนูพยายามที่จะทำตัวให้ปกติที่สุด
ตอนเป็นช่วงแรกๆหนูแอบไปหาหมอมาหมอบอกว่าหนูเป็น หนูพยายามจะบอกครอบครัวแต่เขาบอกว่าหนูงมงายอ่านนิยายมากไป
มันทำให้หนูไม่อยากไปโรงเรียนผลการเรียนต่ำ ความจำลดลง ไม่ค่อยมีแรง ใจสั่น ไม่ค่อยยิ้ม เหนื่อยง่าย ไม่อยากทำอะไร หนูจะใจลอยตลอด เรียนไม่รู้เรื่อง
พ่อกับแม่ก็ไม่เข้าใจหนู หนูเหมือนแบกรับทั้งปัญหาครอบครัว เพื่อน การเรียน
หนูทำทุกทางเพื่อไม่ให้ตัวเองคิดสั้น พยายามบอกตัวเองว่าหนูยังทำความฝันของตัวเองยังไม่สำเร็จ
บางครั้งนั่งอยู่ดีๆน้ำตามันก็ไหลอออกมาโดยไม่รู้ตัว หนูควรทำยังไงดีค่ะ หนูบอกได้คำเดียวตอนนี้หนูทรมานมากๆ