คือเพิ่งได้งานใหม่ที่บริษัทเอกชนแห่งหนึ่งในตำแหน่งเซลล์ ตอนนี้ทำงานได้หนึ่งอาทิตย์ แต่ยังไม่ได้แม้แต่เริ่มการเทรนงาน พอดีผู้จัดการที่รับเข้ามาเขาฝากเราให้ไปเรียนงานกับพี่คนหนึ่ง ซึ่งเป็นหัวหน้าทีม แต่พี่คนนั้นเขาเกิดอุบัติเหตุกระทันหันเข้าโรงพยาบาลน่าจะพักฟื้นราวๆ สองอาทิตย์ เราเลยต้องไปเรียนงานกับพี่ผู้หญิงอีกคนอายุราวๆ 30 ต้นๆ สมมุติชื่อว่าพี่เอ ซึ่งเป็นผู้อาวุโสรองจากหัวหน้าทีม

                    ตั้งแต่วันแรกจนถึงวันนี้ผ่านมาหนึ่งอาทิตย์แล้วตัวเรายังไม่ได้แม้แต่จะเริ่มการเทรนงานที่เกี่ยวกับเซลล์เลย วันๆ ได้แต่ขับรถไปจอดให้พี่เอในตอนเช้า(รถส่วนตัวของพี่แกนั่นแหละ) ส่วนตอนเย็นก็วิ่งไปเอารถที่ขับไปจอดมาให้แก เหมือนพี่แกไม่ค่อยสนใจเรา ให้ไปถ่ายเอกสารบ้าง ส่งเอกสารให้แผนกอื่นบ้าง พออารมณ์เสียจากข้างนอกมาก็ชักสีหน้าใส่เรา แล้วก็สั่งทำงานน้ำเสียงกระโชกโฮกฮาก บางทีแกสั่งเร็วมากเราฟังไม่ทัน พอถามซ้ำก็จิ๊ปากใส่

                   วันนี้จากที่มีเก้าคน(ขาดหัวหน้าทีม) ห้าคนออกไปพบลูกค้าด้านนอก สองคนไปเบรคตอนเที่ยง ส่วนอีกสองคนเบรคตอนบ่ายซึ่งก็คือเรากับพี่เอ เวลาประมาณเที่ยงครึ่งลูกค้าเดินเข้ามาเราก็รีบวิ่งไปรับ เพราะเคยเห็นจากพี่เซลล์คนอื่นๆ เขาก็ต้องรีบเข้าไปหาลูกค้าทันทีที่เห็น พอเราเชิญลูกค้านั่งปุ๊บ คำถามเกี่ยวกับตัวสินค้าถูกยิงมาเยอะมาก แต่ดีหน่อยที่เราพอได้อ่านโบชัวร์ของสินค้ามาบ้าง ก็พออธิบายบางส่วนได้ แต่ตะกุกตะกักมาก เพราะข้อมูลที่รู้มันน้อยเหลือเกิน ในโบชัวร์ที่บริษัทมีไว้แจกลูกค้ารายละเอียดก็ไม่ได้ลงรายละเอียดเยอะแยะ

                    ถามว่าทำไมไม่เรียกพี่เอมารับลูกค้า...อยากให้แกมารับลูกค้าเองมาก แต่พี่แกหายไปหลังจากพี่เซลล์สองคนแรกไปเบรค เราถามว่าจะไปไหนก็ไม่ตอบ เดินออกประตูไปเลย เราบอกให้ลูกค้านั่งรอ แล้วรีบโทรหาพี่เอ ก็ดันไม่รับโทรศัพท์ โอ้แม่เจ้า...เลยตัดสินใจโทรหาพี่เซลล์ที่เขาพักเบรคอยู่
ฟังจากเสียงเหมือนยังกินข้าวไม่เสร็จด้วย แต่ก็ดีที่พี่เขารีบกลับมารับหน้าให้ ระหว่างรอพี่เซลล์เดินทางมา เราก็คิดว่าปล่อยให้เดทแอร์แบบนี้ไม่ดีแน่ๆ เลยไปชวนลูกค้านั่งคุยเรื่องทั่วไปก่อน เดินทางมารถติดมั้ย ทานอะไรรึยัง บลาๆๆๆๆ

                    ผ่านไปราวๆ สิบห้านาที พี่เซลล์คนที่เราไปรบกวนเขาก็มาถึงด้วยสภาพหอบแฮก รู้เลยว่าพี่แกรีบมาจริงๆ...ก่อนพี่เซลล์เริ่มขาย ก็ชวนเราเข้าไปนั่งฟังด้วย ตอนนั้นรู้สึกดีมาก ในที่สุดก็ได้มารับรู้ถึงความเป็นเซลล์จริงๆแล้ว พยายามสังเกตุและจำทุกอย่างที่พี่เขาพูดกับลูกค้าให้ได้มากที่สุด คุยกันได้ไม่นานทั้งคู่ก็ชวนกันไปดูสต๊อกด้านนอก...มันบ่ายพอดี พี่เขาเลยบอกให้เราไปเบรค...เราก็นั่งรอพี่เอกลับมาเพื่อจะได้เบรคพร้อมกัน ไม่อยากเบรคก่อน กลัวแกจะคิดว่าข้ามหน้าข้ามตาแก

                    รอไปเกือบครึ่งชั่วโมงจนจะหมดเวลาเบรคอยู่แล้วก็ยังไม่กลับมา...พี่เซลล์อีกคนที่กลับมาจากเบรคแรกเลยบอกว่าให้เราไปเบรคเถอะเดี๋ยวไม่ได้กินข้าว สรุปเรารีบไปเบรค...เข้าเซเว่น ได้ขนมปังกับนม คือจบ...เพราะต้องรีบกลับมาให้ทันบ่ายสอง พอกลับมารู้มั้ยคะว่าดิฉันเจอกับอะไร...คำบ่นรัวๆ พร้อมชักสีหน้า ว่าทำไมไม่ตามหานาง ทำไมไม่โทรย้ำ ทำไมๆๆๆๆๆๆๆ ตอนนั้นยอมรับโมโหมากกกกกกกกกก แต่ก็เลือกที่จะนิ่งฟังไปจนจบ น้ำตาแทบไหลเหมือนกัน เพราะไม่รู้ว่าตัวเองทำผิดอะไร ทำไมไม่ตามหานาง...ลูกค้ายืนหัวโด่อยู่จะไปยังไง ทำไมไม่โทรย้ำ...โทรไปสองรอบแล้วค่ะพี่ ลูกค้าก็นั่งรออยู่ จะให้โทรย้ำกี่รอบถึงจะพอใจ (คิดในใจล้วนๆ) ไม่อยากพูดออกมาเพราะกลัวว่าเรื่องจะไม่จบ

                    แต่ที่เจ็บกว่านั้นคือที่เรานั่งรอไปเบรคพร้อมกันกับนาง สรุปที่นางเดินออกไปคือแฟนนางมาหาด้านนอกที่ทำงาน เลยรับกันไปกินข้าว เพิ่งกลับมาก่อนหน้าดิฉันแค่สิบนาที...สวัสดีค่ะ (สรุปน้องโง่เองที่รอเบรคพร้อมกัน)

                   คือเริ่มเข้าคำถามเลยแล้วกันนะคะว่าจะรับมือกับพนักงานเก่าอย่างแบบพี่เอนี่ยังไงคะ ต้องทำตัวแบบไหน ต้องถึงขั้นบอกผู้จัดการบริษัทมั้ยหรือยังไงดีคะ ทำยังไงถึงจะได้ทำงานจริงๆซักที ปกติถ้าขายเป็นทีมต้องรีบเทรนน้องให้เป็นงานเร็วๆ จะได้มีคนมาช่วยยอดขายของทีมรึเปล่า คือพี่เซลล์คนอื่นก็ไม่ค่อยอยากจะยุ่งเพราะเขาไม่อยากมีปัญหากันในทีม (อันนี้เคยไปขอให้พี่เซลล์คนนึงในทีมสอนงานให้พี่แกบอกมาแบบนี้) พี่หัวหน้าทีมกว่าจะกลับมาทำงานได้ก็อีกตั้งเป็นอาทิตย์ ตอนนี้มีแค่โบชัวร์ที่แจกลูกค้ากับเปิด Google ดูว่าจะเริ่มขายยังไง พูดยังไง จำจากพี่เซลล์คนอื่นบ้าง แต่พอเห็นพี่ๆเขาขายจริงๆ คือรู้เลยว่าที่เรารู้มามั่นง่อยมาก ข้อมูลไม่ได้ลงเชิงลึกอะไรเลย

                    ช่วยแนะนำหน่อยนะคะ ทำยังไงพี่เอเขาจะเอ็นดูเราบ้าง ทำยังไงจะยอมสอนงานให้ซักที ขับรถไปจอดทั้งเช้าและเย็นทำให้ทุกวันเหมือนเดิมก็ได้ แต่ขอให้พี่เขาสอนงานบ้างเถอะ ชีวิตของเซลล์อยู่ได้เพราะคอมมิชชั่นนะคะ เงินเดือนน้อยมาก ต้องรีบเป็นงานให้เร็วที่สุดเพื่อจะได้ออกขายของได้ ไม่อยากดราม่า แต่ทุกคนมีคนข้างหลังให้ดูแลทั้งนั้น...เสียดายเวลาค่ะ หนึ่งอาทิตย์ที่ทำงานมา ถ้าได้เริ่มเทรนคงรู้ข้อมูลเยอะเลย คิดหนักมากจริงๆ ค่ะ

         
                    ขอบคุณทุกคำแนะนำล่วงหน้าเลยแล้วกันค่ะ