พึ่งถูกทิ้งมาสองสามวัน

คบหามาก็นานหลายปี จะลงหลักปักฐานอีกไม่นาน
แต่วันนี้ถูกบอกเลิก เพราะอีกฝ่ายอยากเป็นอิสระ
(มีหลักฐานว่ามีคนอื่น ก็ยอมรับกลายๆ)

ยอมรับว่า ฟูมฟาย เศร้า เสียใจ
จนป่วยไข้ไม่สบาย ไม่กิน ไม่นอน

แต่วันนี้คิดได้แล้ว เราโง่ได้ขนาดนี้เลยเหรอ
ยังมีครอบครัว มีพี่น้อง เพื่อนฝูง ที่จริงใจกับเรา

อีกฝ่ายเขาทิ้งไปแล้ว เป็นคนอื่นไปแล้ว
เรื่องมันจบไปแล้ว ให้มันเป็นอดีตไป
ขอบคุณพื้นที่เล็กๆ ที่ให้ได้ระบาย

วันนี้ได้รู้ ได้บทเรียนแล้วว่า...
คนที่บอกรักเรา คือ คนเดียวกับที่บอกเลิกเรา
คนที่บอกเราอย่าทิ้งเขา คือ คนเดียวกับที่เลือกทิ้งเรา
คนที่เขาเคยถูกคนอื่นทิ้งมา และมีเราคอยเยียวยารักษาใจให้หายดี คือ คนเดียวกับที่ทิ้งให้เราได้เสียใจ