เราเคยเป็นคนเข้มแข็งมาก  แต่ตอนนี้เป็นแบบนี้ได้ไงไม่รู้  รู้ตัวอีกทีก็เป็นแบบนี้ไปแล้ว  หนีสังคม  หลบหน้าเพื่อน ญาติพี่น้องแม้กระทั่งพ่อแม่   ใจเรามันเศร้า หดหู่ตลอดเวลา  คนรอบข้างทำไมถึงด่าว่า เรา เราเลว  ทำเหมือนเราไปฆ่าคนตาย  ตอนเรามีเงิน  พี่ ป้า น้า อา ญาติๆ ชื่นชม  คือชื่นชมในเงิน  พอเราแย่  เราล้ม  ทุกคนเหยียบซ้ำเราหมด   เราผ่านเรื่องร้ายๆมาเยอะ  แล้วเราก็เป็นคนเดียวที่โดนเอาไปเปรียบเทียบกับลูกป้าๆ  ว่าเรามันแย่  พวกพี่ๆน่ะดี  เราก็ไม่รู้ว่าเราเลวยังไง   ทั้งๆที่เราดูแลพ่อแม่  ดูแลลูกเรา   แต่กับลูกป้าๆ ไม่เคยทำอย่างเราเลย  คนนึงติดคุก  คนนึงติดยาจนตาย  คนนึงหาแต่เรื่อง  แต่ญาติพี่น้องต่างเยินยอ  ว่าเป็นคนดี   จริงๆพอมาถึงจุดนี้  เราคิดนะ เรายังโชคดีที่ยังมีชีวิตอยู่   ทุกวันนี้เราอยากจะนอนหลับ ตลอด  เพราะมันคือสิ่งที่ทำให้ใจเรารู้สึกสบายที่สุดค