อย่าว่ากันเลยนะคะ คือเราสงสัยจริงๆ
ถ้าเป็นพ่อ/แม่ของเรา รักเราก็ไม่แปลกใจนะคะ แต่อย่างที่กล่าวมาข้างบน ลุง ป้า น้า อา ถึงเป็นญาติ มีความสัมพันธ์ทางสายเลือด แต่เราก็ไม่ใช่ลูกของเขาจริงๆ แล้วทำไมเขาถึงรัก เอ็นดู เป็นห่วงเป็นใย หรือแม้กระทั่งส่งเสียเราคะ

ความรู้สึกที่ว่า นี่คือสายเลือดของเรา
นี่คือลูกหลานของเรานะ มันเป็นยังไงคะ?

ุถ้าเป็นพี่น้อง/เพื่อนที่โตมาตั้งแต่เด็ก จะรัก เราก็ไม่ได้แปลกใจนะคะเพราะได้ผ่านสิ่งต่างๆมาด้วยกัน

หรือจะเทียบเคสที่ว่าเรายังรักแฟนของเราได้เลย ยังรักคู่ครองของเราได้ เคสแบบนั้นก็ไม่น่าเทียบได้นะคะ

จะว่าเราเป็นผู้หญิงใจร้ายก็ได้นะคะ
คือเราเป็นคนขี้ระแวง ไว้ใจคนยากมาก
ไม่ค่อยเชื่อใจใครค่ะ ค่อนข้างที่จะมีคติว่า "ตัวใครตัวมัน" เพราะครอบครัวไม่ได้อบอุ่น และผ่านประสบการณ์ข้างนอกที่เลวร้ายมามากค่ะ

ขอบคุณค่ะ