คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 11
จะยกจอก ลิ้มสุรา พาชื่นฉ่ำ
อยากลิ้มน้ำ อำมฤต จิตสดใส
แต่เจ้ากรรม ดื่มไม่เป็น จะเน้นอะไร
ยกจอกโค้ก ชนแก้วไป ไว้รอ...ซด
เพราะชีวิตนี่หรือ คือ...ชีวิต
จะถูกผิด สุขเศร้า เรา...กำหนด
จะ ยึดเหนี่ยว หรือว่า จะ ละ ลด
จะ หมดจด หรือ หมองมัว ตัวเองทำ
ใช้สติ ตรองไตร่ ให้ถ่องแท้
เรียนผูกต้อง เรียนแก้ ไม่ครวญคร่ำ
ถูกหรือผิด วินิจฉัย ให้เที่ยงธรรม
ใช้จิตตน น้อมนำ ทำเรื่องดี
ยิ่งโกรธเกลียด ยิ่งร้อนใจ ดุจไฟเผา
สาปแช่งเขา ย้อนเข้าตน หม่นหมองศรี
วางโทสะ ละเกลียดชัง สร้างไมตรี
ทุกชีวี จะร่มเย็น เป็นสุขนิรันดร์
ส่องกระจก ทุกเช้า เราต้อง "ยิ้ม"
ใจเอิบอิ่ม เย็นร่ม บ่มสุขสันต์
"กล้าความสุข" จะงอกงาม ตามวารวัน
"รากชีวิต" จะคงมั่น ตามครรลอง
ขออภัย จขกท. ร่ำสุราไม่เป็น ร่ายกลอนปรัชญาคงไม่เห็น ขอเน้นกลอนแบบคุณครู้ คุณครู ค่ะ ... >___<
สุขสันต์วันอาทิตย์ค่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ ทุกท่าน
# แก้ไขคำพิมพ์ผิดเล็กน้อยค่ะ
อยากลิ้มน้ำ อำมฤต จิตสดใส
แต่เจ้ากรรม ดื่มไม่เป็น จะเน้นอะไร
ยกจอกโค้ก ชนแก้วไป ไว้รอ...ซด
เพราะชีวิตนี่หรือ คือ...ชีวิต
จะถูกผิด สุขเศร้า เรา...กำหนด
จะ ยึดเหนี่ยว หรือว่า จะ ละ ลด
จะ หมดจด หรือ หมองมัว ตัวเองทำ
ใช้สติ ตรองไตร่ ให้ถ่องแท้
เรียนผูกต้อง เรียนแก้ ไม่ครวญคร่ำ
ถูกหรือผิด วินิจฉัย ให้เที่ยงธรรม
ใช้จิตตน น้อมนำ ทำเรื่องดี
ยิ่งโกรธเกลียด ยิ่งร้อนใจ ดุจไฟเผา
สาปแช่งเขา ย้อนเข้าตน หม่นหมองศรี
วางโทสะ ละเกลียดชัง สร้างไมตรี
ทุกชีวี จะร่มเย็น เป็นสุขนิรันดร์
ส่องกระจก ทุกเช้า เราต้อง "ยิ้ม"
ใจเอิบอิ่ม เย็นร่ม บ่มสุขสันต์
"กล้าความสุข" จะงอกงาม ตามวารวัน
"รากชีวิต" จะคงมั่น ตามครรลอง
ขออภัย จขกท. ร่ำสุราไม่เป็น ร่ายกลอนปรัชญาคงไม่เห็น ขอเน้นกลอนแบบคุณครู้ คุณครู ค่ะ ... >___<
สุขสันต์วันอาทิตย์ค่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ ทุกท่าน
# แก้ไขคำพิมพ์ผิดเล็กน้อยค่ะ
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 1
ลิ้มรสชาติ การเลีย แสนเพลียจิต
คนเป็นมิตร ใยต้อง มากคำหวาน
เลียไปทั่ว ไม่เว้น แม้คนพาล
แล้วคำหวาน นั้นมีค่า ได้อย่างไร
ลิ้มรสชาติ ของคน ช่างตำหนิ
ผลิความคิด ส่วนตน ขนไปไหน
ความคิดใคร ของคนนั้น ว่ากันไป
ใยต้องให้ คนอื่น มาชักจูง
ลิ้มรสชาติ จองหอง จ้องพองขน
ชอบยกตน นั้นเด่น เกินกว่าฝูง
หลายรูปแบบ แนบเนียน เขียนชักจูง
คนอยู่สูง ใยต้องให้ แหงนคอมอง
ลิ้มรสชาติ สุภาพ ฉาบยาพิษ
ถากถ่างมิตร ให้แยก แตกเป็นสอง
คนสุภาพ แน่แท้ ในครรลอง
สมควรต้อง จริงใจ ใช่ไก่กา
คนเป็นมิตร ใยต้อง มากคำหวาน
เลียไปทั่ว ไม่เว้น แม้คนพาล
แล้วคำหวาน นั้นมีค่า ได้อย่างไร
ลิ้มรสชาติ ของคน ช่างตำหนิ
ผลิความคิด ส่วนตน ขนไปไหน
ความคิดใคร ของคนนั้น ว่ากันไป
ใยต้องให้ คนอื่น มาชักจูง
ลิ้มรสชาติ จองหอง จ้องพองขน
ชอบยกตน นั้นเด่น เกินกว่าฝูง
หลายรูปแบบ แนบเนียน เขียนชักจูง
คนอยู่สูง ใยต้องให้ แหงนคอมอง
ลิ้มรสชาติ สุภาพ ฉาบยาพิษ
ถากถ่างมิตร ให้แยก แตกเป็นสอง
คนสุภาพ แน่แท้ ในครรลอง
สมควรต้อง จริงใจ ใช่ไก่กา
ความคิดเห็นที่ 13
เข้ามาทักทายคุณอาร์ตครับ
ทางนู้น...ก็เริ่มหนาว หนาวช่วงต้นปีธันวาทีไรคิดถึงงานเทศกาลทุ่งศรีเมืองที่อุดรนะ สมัยเด็กๆ ตื่นเต้นรอคอยงานนี้แหละ เด็กๆ ในหมู่บ้านอย่างพวกผมจับกลุ่มนัดหมายเจอกันหลังอาหารเย็นที่ทางเข้าหมู่บ้าน เดินเท้าเข้าในตัวเมืองเพื่อไปงานทุ่งศรีเมือง บ้างก็เท้าเปล่า บ้างก็รองเท้าแตะ บางคนมีเงินติดกระเป๋า บางคนไม่มีเงิน.........แล้วเอาเงินที่ไหนจ่ายค่าตั๋วเข้างาน? ปีนรั้วครับ... อาศัยปีนรั้วเหล็กรอบๆ สนามทุ่งศรีเมืองสมัยนั้น งานทุ่งศรีเมืองเป็นอะไรที่ยิ่งใหญ่ของเด็กสมัยนั้น.......และผมก็จากอุดรไปกับภาพความทรงจำเก่าๆ ตรงนั้น ทราบในภายหลังมาว่างานทุ่งศรีเมืองเปลี่ยนไปมาก ผมไม่กล้าพอที่จะเห็นความเปลี่ยนแปลงตรงนั้น จึงไม่เคยย้อนกลับงานทุ่งศรีเมืองอีกเลยตั้งแต่หนีออกจากบ้านไปเมื่อเกือบจะสี่สิบปีที่แล้ว ทุกๆ ฤดูหนาวต้นเดือนธันวาฯ ผมจึงอยู่มีความสุขอยู่กับภวังค์เก่าๆ ........
ทางนู้น...ก็เริ่มหนาว หนาวช่วงต้นปีธันวาทีไรคิดถึงงานเทศกาลทุ่งศรีเมืองที่อุดรนะ สมัยเด็กๆ ตื่นเต้นรอคอยงานนี้แหละ เด็กๆ ในหมู่บ้านอย่างพวกผมจับกลุ่มนัดหมายเจอกันหลังอาหารเย็นที่ทางเข้าหมู่บ้าน เดินเท้าเข้าในตัวเมืองเพื่อไปงานทุ่งศรีเมือง บ้างก็เท้าเปล่า บ้างก็รองเท้าแตะ บางคนมีเงินติดกระเป๋า บางคนไม่มีเงิน.........แล้วเอาเงินที่ไหนจ่ายค่าตั๋วเข้างาน? ปีนรั้วครับ... อาศัยปีนรั้วเหล็กรอบๆ สนามทุ่งศรีเมืองสมัยนั้น งานทุ่งศรีเมืองเป็นอะไรที่ยิ่งใหญ่ของเด็กสมัยนั้น.......และผมก็จากอุดรไปกับภาพความทรงจำเก่าๆ ตรงนั้น ทราบในภายหลังมาว่างานทุ่งศรีเมืองเปลี่ยนไปมาก ผมไม่กล้าพอที่จะเห็นความเปลี่ยนแปลงตรงนั้น จึงไม่เคยย้อนกลับงานทุ่งศรีเมืองอีกเลยตั้งแต่หนีออกจากบ้านไปเมื่อเกือบจะสี่สิบปีที่แล้ว ทุกๆ ฤดูหนาวต้นเดือนธันวาฯ ผมจึงอยู่มีความสุขอยู่กับภวังค์เก่าๆ ........
ความคิดเห็นที่ 4
ถนอมสุขภาพเช่นกันครับท่านซิลเวอร์ วันหยุดและต้นเดือนอย่างนี้ ผมมีความสุขกับมิตรสหายและกีฬาครับ
อาทิตย์นี้ เป็นช่วงที่ลมหนาวโชยพัดเข้ามาพร้อมเทศกาลรื่นเริง ทั้งดนตรี และงานย้อนยุค
วันก่อนไปดูงิ้วกับเพื่อน วันต่อมามีวงดนตรีคุณพงษ์เทพ พงษ์สิทธิ์ มาลีฮวนน่า วงคาราบาว ท่ามกลางขุนเขากับฤดูหนาว และอบอุ่นกับเพื่อนๆครับ
ปีใหม่อีกไม่นานก็มาถึง ก็คงขอให้คนไทยทุกๆคน มีรอยยิ้ม สุขสมหวัง มีเงินในกระเป๋ากัน เพื่อการจับจ่ายใช้สอยครับ ช่วงเดือนนี้ผมไปทำธุรกิจที่อิสาน จนถึงเดือนกุมภาฯ ก็เลยดื่มกับเพื่อนๆ กลางวันเล่นกีฬา กลางคืนดูบอลและดื่มกับเพื่อนๆ เพราะคงห่างเพื่อนไปหลายเดือนครับ
อากาศเข้าสู่ฤดูหนาวแล้ว ถนอมสุขภาพครับท่านซิลเวอร์
อาร์ต
อาทิตย์นี้ เป็นช่วงที่ลมหนาวโชยพัดเข้ามาพร้อมเทศกาลรื่นเริง ทั้งดนตรี และงานย้อนยุค
วันก่อนไปดูงิ้วกับเพื่อน วันต่อมามีวงดนตรีคุณพงษ์เทพ พงษ์สิทธิ์ มาลีฮวนน่า วงคาราบาว ท่ามกลางขุนเขากับฤดูหนาว และอบอุ่นกับเพื่อนๆครับ
ปีใหม่อีกไม่นานก็มาถึง ก็คงขอให้คนไทยทุกๆคน มีรอยยิ้ม สุขสมหวัง มีเงินในกระเป๋ากัน เพื่อการจับจ่ายใช้สอยครับ ช่วงเดือนนี้ผมไปทำธุรกิจที่อิสาน จนถึงเดือนกุมภาฯ ก็เลยดื่มกับเพื่อนๆ กลางวันเล่นกีฬา กลางคืนดูบอลและดื่มกับเพื่อนๆ เพราะคงห่างเพื่อนไปหลายเดือนครับ
อากาศเข้าสู่ฤดูหนาวแล้ว ถนอมสุขภาพครับท่านซิลเวอร์
อาร์ต
แสดงความคิดเห็น
กวีในดงดาบ : บรรยากาศแห่งการร่ำสุรา
ผ่านถูกผิดจิตใจ ได้รู้สึก
ผ่านโหด เลว ดี งาม ตามบันทึก
ผ่านตกผลึกร้อนหนาว ผ่านขาว-ดำ
ลิ้มรสชาดหอมหวาน ของชีวิต
ผ่านแล้วติดจิตใจ ใฝ่สูงต่ำ
รื่นรมย์เริงโลกีย์ มาชี้นำ
สร้างเวรกรรมติดตาม ในตัวตน
ลิ้มรสชาดอะไร ให้ศึกษา
ผ่านปัญญาวิเคราะห์ เจาะเบื้องต้น
โง่ฉลาดขลาดกล้า บ้าปะปน
หรือค่ายกลไหวพริบ ปฏิภาณ
ลิ้มรสชาดอะไร ได้ค้นพบ
รอตลบหลังเหลิง หลงคำหวาน
ใช้สงบสยบ อันธพาล
ประสบการณ์สุขุม ต้องลุ่มลึก
ลิ้มรสชาดปวดร้าว ของชีวิต
เดินมาติดกับดัก จะรู้สึก
เขียนบ่วงดักเขาแน่ แต่ลืมนึก
เอาแต่ฮึกเหิมตรงนี้ ดีแค่เรา
ลิ้มรสชาดหอมหวาน ของชีวิต
กล้ารับผิดชอบชั่วดี ไม่มีเขลา
แม้คนบาปหยาบทราม ตามเป็นเงา
เพราะเกิดก่อนและไม่เก่า อุดมการณ์
ลิ้มรสชาดเกิดมา เมื่อพบเห็น
พบร้อนเย็นสูงต่ำ ก็เพียงผ่าน
จะยุติหรือยักไว้ ไปนานๆ
ข้อคิดการปรุงรส ชาดชีวิต
.........
อาร์ต โฟล์คสวาเกน