เกิดคำถาม หลังจาก เจอเรื่องสะเทือนใจ ด้วยเพื่อนที่อายุรุ่นราวคราวเดียวกัน จากโลกนี้ไปอย่างกระทันหัน แบบที่ใครก็ไม่คิดว่า วัยอย่างเรานี้ จะจากไป(จากโลกนี้ไป..)เร็วขนาดนี้

เพราะเป็นวัยที่เพิ่งเรียนจบ ทำงานมาได้ไม่กี่ปี และกำลังเป็นวัยที่สร้างฐานะ

มันเลยย้อนกลับมามองตัวเอง และคุยกับตัวเอง ว่า "จริงๆ แล้วเราต้องการอะไร ? " คิดไปก็ได้แต่คำตอบที่ว่า
-  อยากลงทุนให้ดีที่สุด
-  อยากไปเรียนต่อต่างประเทศ
-  อยากลงทุน ทำงานเพิ่ม ทำอะไรเพิ่มอีกสักอย่างเพื่อความมั่นคั่งในชีวิต
-  แล้วก็เดี๋ยวคงหาครอบครัวดีๆ สร้างครอบครัวที่น่ารักมั่นคงต่อไป

แต่คำตอบมันไม่จบ เพราะสิ่งที่เราคิด ได้คำตอบมา มันตามมาด้วยความดิ้นรน ความวุ่นวาย และการเผชิญ อีกมากมาย ที่เราไม่รู้ว่าอะไรบ้างจะเกิดขึ้น  มาถึงตรงนี้ก็ย้อนนึกได้อีกว่า เออ.. ก็เพราะเราไม่รู้น่ะสิ ว่าพรุ่งนี้หรือวินาทีถัดไป เราจะยังอยู่บนโลกนี้หรือป่าว

เพราะเพื่อน ที่จากไป ก็ขยันมาก และเป็นคนดีแถมยังวางแผนครอบครัวเขา และทำเพื่อลูกและภรรยาอยู่เช่นกัน ยังต้องจากไปเมื่อถึงเวลา (ไม่มีใครฝืนได้)

ทีนี้ แผนคงต้องเปลี่ยนใหม่ จากขวนขวาย ทะเยอทะยานมากเกินไป ตรงข้างหน้าอย่างเดียว คงต้องเพิ่มการทำชีวิตให้มีความหมาย และดูแลความสัมพันธ์กับคนรอบข้างเพิ่มเข้ามาค่ะ

สุดท้าย คนเราตอนมีชีวิตอยู่ คงต้องการ
ความสุข (ที่พอประมาณ ชีวิตอยู่ได้ไม่เดือดร้อน และไม่ทำให้ใครเดือดร้อน)
ความดี ที่ฝากไว้
สิ่งที่อยากจะได้ทำเมื่อเกิดเป็นมนุษย์(เป้าหมายต่างๆ)
สิ่งที่ต้องทำ เมื่อได้โอกาสเป็นมนุษย์(ศึกษาธรรมมะ และปฏิบัติ)
ใส่ใจคนรอบข้างให้มาก เพราะไม่สำคัญว่าอายุน้อยหรืออายุเยอะจะไปก่อนกัน

ท่านๆ ล่ะคะ มีไอเดียอะไรเพิ่มเติม โปรด ชี้แนะหรือแสดงความคิดเห็นเพิ่มเติมได้นะคะ

ขอบคุณค่ะ