เราเป็นคนหนึ่งที่ตัวเราเองคิดว่า......
เราขาดความรักไม่ได้
เพราะเราเป็นคนที่ค่อนข้างขาดความอบอุ่น ไม่ค่อยได้รับจากคนครอบครัวมาตั้งแต่เด็ก
(ก็เด็กมีปัญหาคนหนึ่ง ฮ่าๆ)
เราเลยคิดว่าความรักจากคนรัก..นั่นคือความสุข !!!
ความสุขที่เราสามารถจะทำอะไรก็ได้
พูดอะไรก็ได้ ระบายอะไก็ได้
เล่าอดีตสักนิดหนึ่ง เราเคยมีแฟนคนหนึ่ง
เขาเป็นคนดีมากในระดับหนึ่ง ดูแล เอาใจ ตามใจ อยากได้อะไรเขาก็จะพยายามหามาให้
เขาช่วยเหลือเรา เราช่วยเหลือกันมาตลอด ครอบครัวเรารักเขา ครอบครัวเขารักเรา
ด้วยความที่ว่าเขารักเรามากเขาให้เราทุกอย่าง
รู้จักเขาดี ไม่มีทางที่เขาจะเลิกรักเราได้หรอก
จึงทำให้ความคิดแย่ๆของเราเกิดขึ้น
เราเริ่มไม่สนใจเขา ไม่เคยเเคร์ พูดจาแรงๆใส่
ไปไหน ทำไร เที่ยวกับเพื่อนสบายใจ
และที่เลวสุดคือคุยกับคนอื่น เขาก็ยังตาม
ซึ่งเรากล้าที่จะทำมาเป็นปี.เขาก็ยังอยู่เหมือนเดิม
::::: สุดท้ายมันก็พัง เพราะเขาไปคบกับเพื่อนตัวเอง เขาถึงเดินออกไปจากเราได้ เราไม่โกรธ ไม่โทษ เพราะทุกอย่างเราเป็นคนทำมันพัง
หลังร้องไห้ ฟูมฟาย จะเป็นบ้าตาย มาหลายเดือน 555555555555555555555555
ก็มีรุ่นน้องคนหนึ่งเข้ามาในชีวิต
(ซึ่งนี่รักคนง่ายไง แถมหัวใจกำลังบอบบางยิ๊")
นางบอกชอบเรา เพราะเราบ้า ไม่เหมือนผู้หญิงทั่วไป แปลก น่ารักดี คุยกันมาเรื่อยๆ
น้องน่ารัก ดูแล เทคแคร์ เราและเพื่อนๆดีมาก
เพื่อนเชียร์สุดๆ จนได้คบกัน
#ซึ่งตอนแรกยอมรับเราไม่ได้เทใจให้มากเท่าไหร่ เพราะกลัวเจ็บ
ตอนคบกันเขาจะตามใจเอาใจ
:::กินอะไรก็ได้แล้วแต่พี่อยากกิน
:::ไปไหนก็ได้
:::ยังไงก็ได้
แบบตามใจหมดไม่มีขัด แถมยังตัวติดตลอดเว
เราทำโปรเจคข้ามวันข้ามคืนนางก็จะมานั่งเฝ้า
คอยหาไรให้กิน ซึ่งช่วงเวลานั้นมันดีมาก จนทำให้เราลืมทุกอย่างและกล้าที่จะเลือกอยุ่กับคนนี้ รักคนนี้และอยุ่กับปัจจุบัน
แต่ผลปรากฏว่า ยิ่งเราทุ่มเททุกอย่าง
ยิ่งเราพยายามทำทุกอย่างเพื่อเขาที่คิดว่าดีกับตัวเขาและเรา พยายามทำให้เขามีความสุข ให้ทุกอย่างที่เขาอยากได้ ทำแบบที่เราไม่เคยทำให้ใครเลย แต่ทุกอย่างมันยิ่งแย่
จากที่เราชอบคุยกับคนอื่น ตั้งแต่คบกับเขามาไม่เคยรุ้สึกอยากคุยกับใคร
จากที่ไม่เคยทำอะไรให้ใครเลย เราก็ทำให้เขา ยิ่งทำสิ่งที่คิดว่ามันดี มันกับแย่ ทั้งที่ยอมทำทุกอย่างเพื่อไม่ให้มันพังอีก อยากให้มันอยู่ได้นานที่สุด
###พอเรายิ่งเห็นคุณค่าของเขา..
คุณค่าของเรามันยิ่งลดลง###
เขาเริ่มสนใจอย่างอื่นมากขึ้น จากที่เคยบอกว่า ไม่อยากไปไหน ไม่อยากไปกับเพื่อนอยู่กับพี่ดีกว่า ไม่อยากเล่นอยู่กับพี่ดีกว่า ซึ่งเราไม่ได้เอาเรื่องแค่นี้มาทำให้ทะเลาะ แต่เราชอบความเสมอต้นเสมอปลาย ซึ่งแต่ก่อนเราจะไล่เขาไปอยู่กับเพื่อนไปเล่นเกมตลอดและเขาก็เริ่มเอาแต่ใจ ไม่ยอมฟัง
เริ่มเถียง เราโกรธ แต่เราต้องง้อเขา #เขาทำเหมือนเราตอนที่คบกับเเฟนเก่าเลย
(บาปกรรม)
บางทีเราก็คิด เขาอาจจะให้เราเท่าเดิมก็ได้ แต่เราอาจจะต้องการมากไป รึป่าว?
มันมีหลายคำถามมากมายเต็มไปหมด
เรารู้ว่าความรักมันไม่ใช่ทุกอย่าง
ยังมีอีกหลายอย่างมากมาย ที่ทำให้เรามีความสุข แต่เราไม่รู้ต้องทำไง
ให้ตัวเองเลิกเป็นคนแบบนี้ คิดแบบนี้ บางทีก็คิดว่าตัวเองบ้าว่ะ !!!!
อย่าด่า อย่าว่าเราเยอะ เรารู้ว่าทุกอย่าง มันขึ้นอยุ่ที่ตัวเราเอง เร่แค่อยากได้ความคิดดีๆ แนวคิดดีๆ เราโง่ เราคิดเองไม่ได้ อิอิ
โคตรตั้งใจ แต่ทำไมมันถึงพัง
เราเป็นคนหนึ่งที่ตัวเราเองคิดว่า......
เราขาดความรักไม่ได้
เพราะเราเป็นคนที่ค่อนข้างขาดความอบอุ่น ไม่ค่อยได้รับจากคนครอบครัวมาตั้งแต่เด็ก
(ก็เด็กมีปัญหาคนหนึ่ง ฮ่าๆ)
เราเลยคิดว่าความรักจากคนรัก..นั่นคือความสุข !!!
ความสุขที่เราสามารถจะทำอะไรก็ได้
พูดอะไรก็ได้ ระบายอะไก็ได้
เล่าอดีตสักนิดหนึ่ง เราเคยมีแฟนคนหนึ่ง
เขาเป็นคนดีมากในระดับหนึ่ง ดูแล เอาใจ ตามใจ อยากได้อะไรเขาก็จะพยายามหามาให้
เขาช่วยเหลือเรา เราช่วยเหลือกันมาตลอด ครอบครัวเรารักเขา ครอบครัวเขารักเรา
ด้วยความที่ว่าเขารักเรามากเขาให้เราทุกอย่าง
รู้จักเขาดี ไม่มีทางที่เขาจะเลิกรักเราได้หรอก
จึงทำให้ความคิดแย่ๆของเราเกิดขึ้น
เราเริ่มไม่สนใจเขา ไม่เคยเเคร์ พูดจาแรงๆใส่
ไปไหน ทำไร เที่ยวกับเพื่อนสบายใจ
และที่เลวสุดคือคุยกับคนอื่น เขาก็ยังตาม
ซึ่งเรากล้าที่จะทำมาเป็นปี.เขาก็ยังอยู่เหมือนเดิม
::::: สุดท้ายมันก็พัง เพราะเขาไปคบกับเพื่อนตัวเอง เขาถึงเดินออกไปจากเราได้ เราไม่โกรธ ไม่โทษ เพราะทุกอย่างเราเป็นคนทำมันพัง
หลังร้องไห้ ฟูมฟาย จะเป็นบ้าตาย มาหลายเดือน 555555555555555555555555
ก็มีรุ่นน้องคนหนึ่งเข้ามาในชีวิต
(ซึ่งนี่รักคนง่ายไง แถมหัวใจกำลังบอบบางยิ๊")
นางบอกชอบเรา เพราะเราบ้า ไม่เหมือนผู้หญิงทั่วไป แปลก น่ารักดี คุยกันมาเรื่อยๆ
น้องน่ารัก ดูแล เทคแคร์ เราและเพื่อนๆดีมาก
เพื่อนเชียร์สุดๆ จนได้คบกัน
#ซึ่งตอนแรกยอมรับเราไม่ได้เทใจให้มากเท่าไหร่ เพราะกลัวเจ็บ
ตอนคบกันเขาจะตามใจเอาใจ
:::กินอะไรก็ได้แล้วแต่พี่อยากกิน
:::ไปไหนก็ได้
:::ยังไงก็ได้
แบบตามใจหมดไม่มีขัด แถมยังตัวติดตลอดเว
เราทำโปรเจคข้ามวันข้ามคืนนางก็จะมานั่งเฝ้า
คอยหาไรให้กิน ซึ่งช่วงเวลานั้นมันดีมาก จนทำให้เราลืมทุกอย่างและกล้าที่จะเลือกอยุ่กับคนนี้ รักคนนี้และอยุ่กับปัจจุบัน
แต่ผลปรากฏว่า ยิ่งเราทุ่มเททุกอย่าง
ยิ่งเราพยายามทำทุกอย่างเพื่อเขาที่คิดว่าดีกับตัวเขาและเรา พยายามทำให้เขามีความสุข ให้ทุกอย่างที่เขาอยากได้ ทำแบบที่เราไม่เคยทำให้ใครเลย แต่ทุกอย่างมันยิ่งแย่
จากที่เราชอบคุยกับคนอื่น ตั้งแต่คบกับเขามาไม่เคยรุ้สึกอยากคุยกับใคร
จากที่ไม่เคยทำอะไรให้ใครเลย เราก็ทำให้เขา ยิ่งทำสิ่งที่คิดว่ามันดี มันกับแย่ ทั้งที่ยอมทำทุกอย่างเพื่อไม่ให้มันพังอีก อยากให้มันอยู่ได้นานที่สุด
###พอเรายิ่งเห็นคุณค่าของเขา..
คุณค่าของเรามันยิ่งลดลง###
เขาเริ่มสนใจอย่างอื่นมากขึ้น จากที่เคยบอกว่า ไม่อยากไปไหน ไม่อยากไปกับเพื่อนอยู่กับพี่ดีกว่า ไม่อยากเล่นอยู่กับพี่ดีกว่า ซึ่งเราไม่ได้เอาเรื่องแค่นี้มาทำให้ทะเลาะ แต่เราชอบความเสมอต้นเสมอปลาย ซึ่งแต่ก่อนเราจะไล่เขาไปอยู่กับเพื่อนไปเล่นเกมตลอดและเขาก็เริ่มเอาแต่ใจ ไม่ยอมฟัง
เริ่มเถียง เราโกรธ แต่เราต้องง้อเขา #เขาทำเหมือนเราตอนที่คบกับเเฟนเก่าเลย
(บาปกรรม)
บางทีเราก็คิด เขาอาจจะให้เราเท่าเดิมก็ได้ แต่เราอาจจะต้องการมากไป รึป่าว?
มันมีหลายคำถามมากมายเต็มไปหมด
เรารู้ว่าความรักมันไม่ใช่ทุกอย่าง
ยังมีอีกหลายอย่างมากมาย ที่ทำให้เรามีความสุข แต่เราไม่รู้ต้องทำไง
ให้ตัวเองเลิกเป็นคนแบบนี้ คิดแบบนี้ บางทีก็คิดว่าตัวเองบ้าว่ะ !!!!
อย่าด่า อย่าว่าเราเยอะ เรารู้ว่าทุกอย่าง มันขึ้นอยุ่ที่ตัวเราเอง เร่แค่อยากได้ความคิดดีๆ แนวคิดดีๆ เราโง่ เราคิดเองไม่ได้ อิอิ