ควรจัดการยังไงกับเฒ่าหัวงู

เราทำงานยู่บริษัทแห่งหนึ่ง ทุกเช้าเราจะเดินออกไปซื้อข้าวอยู่ตลาดไกล้บริษัท ประเด็นคือ มีผช แก่ๆคนหนึ่ง ยุ่ในตลาดนี่แหละ ชอบมองเรา มองด้วยสายตาเหมือนคนโรคจิต เราแต่งตัวค่อนข้างจะมิดชิดนะ
แรกๆที่เจอมัน มันมองเราก็ไม่ได้คิดไร แต่พอเราลองสังเกดดูทุกวันๆ มันมองเราทุกครั้งที่เราเดินไปซื้อข้าวอ่ะ  แล้วมันก็จะเดินตาม มีวันนึงเราเดินเข้าเซเว่น มันก็เดินตาม แต่ก็ไม่เห็นซื้ออะไร เราโคตรเกลียดสายตาเฒ่าหัวงูคนนี้อ่ะ  ไม่รุ้ว่าในหัวสมองมันคิดอะไรยุ่ ทุกครั้งที่รุ้ว่ามันมอง เราก็ไม่กล้าสบตามัน เพาะมันน่ากลัวจิงๆ แต่มีวันนึงเราทนไม่ไหวจิงๆ เราเลยจ้องตามัน แล้วทำสีหน้าปะมานว่า เราไม่พอใจที่มามองเราแบบนี้ เผื่อมันจะรุ้ตัวว่าเราไม่ชอบ เราก็ลองเผชิญหน้ากะมันดู
เราจ้องตามัน มันกลับยิ่งจ้องหน้าเราไม่กระพริบ ในใจเราตอนนั้นคืออยากจะด่าต่อหน้ามาก แต่ก็ไม่อยากมีบทสนทนากะมันอ่ะ เพราะดูๆแล้วเหมือนจะเป็นพวกหน้าด้านเข้าข้างตัวเองว่าเราอยากคุยกะมันงี้  เราก็ได้แค่ด่ามันใจใน. เราเคยคิดหาแผนที่จะจัดการมันด้วยการ จะเอาพริกผงไปสาดใส่หน้ายุ่. แต่เราก็ได้แค่คิด คนในตลาดก็เยอะ เราก็ไม่อยากทำให้เป็นเรื่องใหญ่โต ควรจัดการยังไงดีกะคนประเภทนี้อ่ะ  ปกติเราไม่ใช่คนจะมาโกรธมาเกลียดใครง่ายๆ แต่กะเฒ่าหัวงูคนนี้ มันเกินไปอ่ะ จ้องเราทุกวัน เราเคยสังเกตดูว่าเค้ามองคนอื่นเหมือนที่มองเรารึป่าว ก็ไม่เห็นมันจะมองคนอื่นเหมือนที่มองเราอ่ะ ทั้งที่คนอื่นก็สวยกว่าเราเยอะ. ไม่รุ้ว่าเค้าคิดอะไรยุ่ บอกตรงๆว่ากลัว เราเรยจะพกกรรไกรไว้ในกะเป๋าติดตัวตลอด ถ้ามันคิดจะทำรัยไม่ดีมา ก็คงได้ตายไปข้างอ่ะ. เกลียด !!
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่