ตั้งแต่เด็กจนแก่...โอกาสสำหรับการแก้ตัว แก้ไขในสิ่งที่ทำผิดพลาดของผมมีมาโดยตลอด แต่ก้อแก้ไขในสิ่งที่ผิดพลาดไม่ได้ซะที เพราะใจผมไม่เข้มแข็งพอ
...มีคนบอกว่ายามึนเมา ยาเสพติด นั้นเลิกยาก แต่เชื่อผมเถอะ มันเลิกง่ายจริงๆนะ....แต่ลืมมันคงยาก ถ้าใจเราไม่เข้มแข็งหนักแน่นพอ มันก้อคงวนเวียนยุกับตัวเราไปเรื่อยๆ

ผมรู้จักกับมันครั้งแรกเมื่อประมานเกือบ20ปีที่แล้ว ตอนนั้นเค้านิยมยาบ้า แต่สมัยนั้นเค้าเรียกม้า...จากเสพ1ตัวแบ่งได้4ส่วนหรือ4ขา ก้อเริ่มมาเป็นวันละตัว เริ่มหนักเข้าเรื่อยๆ จากซื้อเสพ ก้อเริ่มหันมา ทำยอดหรือขายนั่นเอง สมัยนั้นถุงละประมาน9,000-10,000แล้วแต่ว่าของดีรึไม่ดี พอรู้ตัวก้อก้าวเข้าไปเยอะแล้ว ไม่เคยได้กำไรจากการขาย ต้องเอาเงินที่บ้านไปชดตลอด จนแม่ขอร้อง ญาติมิตรเริ่มไม่ช่วยเหลือ มิตรสหายที่ดีๆกัน ก้อเริ่มไม่อยากยุ่ง สุดท้าย....ก้อต้องตัดใจ หยุด...เพื่อตัวเอง และแม่
ผมรู้เลยว่า เมื้อเราก้าวออกมาจากสังคมตรงจุดนั้นได้จริงๆ โอกาสที่ดีๆก้อจะเป็นของเรา ญาติมิตรเห็นการเปลี่ยนแปลง ก้อเริ่มหันมาให้คำปรึกษาช่วยเหลือ
ผมดีใจ ถ้าวันนั้น จิตใจผมไม่เข้มแข็งหนักแน่น ผมก้อคงหลงยุกับวังวนเดิมๆ...ที่หาทางออกไม่เจอ


....ท่านใดที่คิดจะเลิก ยุที่ใจครับ แล้วท่านจะรุว่ามีอะไรที่น่าค้นหาอีกมากมาย👍