เป็นเรื่องของแฟนผมนี่แหละครับ คือประเด็นเลย ก่อนหน้าเธอจะมาเจอผมเธอเคยมีแฟน ก็คบกันสักพักได้นะครับ ประมาน 8 เดือนได้
เธอรักเขามากๆ จนวันนึงผู้ชายไปมีคนอื่นและก็ทิ้งเธอไป เธอเจ็บปวดมากในความรักครั้งนั้น ระยะเวลา 8 เดือน มีอะไรเยอะมาก ช่วงเวลาดีๆกับแฟนของเธอ
มันเจ็บวะจนเธอจำฝังใจมาตลอด มันอดีตที่ติดในใจเธอมาตลอด เหมือนยังไม่กล้าและไม่มีความเข้มแข็งมากพอที่จะก้าวผ่านมันมา
ส่วนตัวผมคิดว่าเขาคงทำกับเธอเจ็บมากๆเลยครับ เลยจำฝังใจแบบนี้
แล้วผมได้มารู้จักกับเธอ รู้จักกันในเฟสครับ ได้คุยกันรู้สึกดีนะครับ เราก้อคุยกันมาเรื่อยๆ พอวันนึงผมคิดว่าเราควรไปเดทกันนะจะได้สารสำพันธ์กันต่อ
แล้ววพอวันที่นัดกันเธอก็เบี้ยวนัดผม เธอบอกมาไม่มัน ผมก็เข้าใจเธอนะ หลังจากนั้นเราก็คุยกันมาตลอด เดทครั้ง 2 เธอก็เบี้ยวอีกเธอบอกมาไม่ได้น้ำท่วมหนักแถวนั้น ฝนตกหนักเธอกลัวมาไม่ได้กลัวไม่ทัน ผมก็เข้าใจเธออีกแหละ ถามว่าผมน้อยใจไหมน้อยใจมาก แต้พูดไรไม่ได้เพราะผมแครความรู้สึกเธอไม่อยากชวนทะเลาะนะ เพราะเธอเป็นไมเกรนด้วยครับเลยเก็บไว้ ล่าสุด วันนี้เลย วันเกิดของผมครับ ก่อนหน้านั้นเธอบอกว่าจะเจอกันฉลองวันเกิดกับผม
พอไกล้ถึงวันเกิดเธอก็บอกคิดเยอะมาก สุดท้ายเธอก้อไม่มาหาผม ผมสงสัยมาก ผมเลยเคลียกับเธอไปตรงๆเลยทำไมถึงมาหากันไม่ได้ ทำไมไม่คิดจะเจอ
กัน  เธอบอกเหตุผลว่า เธอมีปม เธอเคยโดนทิ้งจมอยู่กับอดีตที่แสนเจ็บปวดเธอไม่เข้มแข็งมากพอที่จะก้าวมันมา อยากจะถามเพื่อนๆหน่อยว่า มีวิธีการพูดหรืออะไรมั้ยย ให้เธอกล้าที่จะเผชิญกล้าที่ก้าวผ่านมันออกมา ผมก้อรุ้สึกรักเธอมากนะครับ อยากช่วยเธออยากลบอดีตของเทอ