เราเคยตั้งกระทู้แล้วว่า เราเกือบเป็นเมียน้อยเขาไม่รู้ตัว
ตอนนี้เราทำใจได้ระดับนึงแล้ว แต่ มีคิดถึงอยู่บ้าง ร้องให้อยู่บ้าง
เรื่องนี้ผ่านมาจะ2เดือน เราโอเคขึ้นนะ มองโลกในแง่ดี ว่าเขาคงมีเหตุผลที่ทำแบบนี้
เวรกรรมของเราเองที่ต้องมาเจอเรื่องแบบนี้
พอนึกถึงเรื่องที่เกิด มันก็อดที่จะร้องให้ไม่ได้ ทุกอย่างยังวนเวียนอยู่เสมอ
ตั้งแต่มีแฟนมา ครั้งนี้ที่รู้เลยว่า ใจพังกว่าทุกครั้ง ใจพังแบบสุดๆ
มีคนบอกว่า เวลาเท่านั้นถึงจะซ่อมใจเราได้ หรือ ไม่ก็หาคนใหม่ แต่เราเองก็ไม่กล้าเปิดใจ
ไม่กล้ามีใครตอนนี้ ยอมรับดลยนะคะ ว่ากลัวความรักไปแล้ว
อยากกลับมาสดใสเหมือนเดิม อยากยิ้มแบบไม่ฝืน ควรทำไงค่ะTT