สวัสดีคับทุกคน ผมเป็นลูกชายคนโตของบ้าน มีพี่น้องทั้งหมด5คนตอนนี้ผมอายุ 25 ปี มาทำงานในเมืองกรุง บ้านอยุ่ต่างจังหวัด เข้าประเด็นเลยละกัน คือพ่อตั้งแต่จำความได้ชอบทะเลาะกับแม่และด่าแม่ ซึ่งแม่ก็จะเถียงไปร้องไห้ไป ในตอนที่เราเด็กๆ ฐานะทางบ้านค่อนข้างจะลำบาก หาเช้ากินค่ำ พ่อเริ่มเล่นยามาตั้งแต่จำความได้ เคยติดคุกมาแล้ว1ครั้งแต่คิดไม่กี่สัปดาห์เพราะญาติๆประกันตัวออกมา (ตอนนั้นผมน่าจะประมาณ5ขวบ) พ่อเคยสัญญาว่าจะเลิกเล่นยา แต่แล้ววันนึง เมื่อไม่กี่เดือนที่ผ่านมา แม่โทรมาหาและร้องไห้บอกว่า ไม่มีเงินจะซื้อกับข้าวและนมให้น้อง เพราะพ่อเอาไปเสพยาหมด รายได้ที่หามาเกือบทั้งหมดพ่อเอาไปเสพยาเกือบทั้งหมด ณ ตอนนั้นผมทำงานอยู่ไม่มีจิตใจจะทำงานเลยครับ เป็นห่วงน้องๆและแม่ เรารู้เีว่าพ่อเป็นยังไงตอนโมโหร้าย แต่ก็ทำไงได้ อยู่ไกลหลายร้อยกิโล ได้แต่โทรไปปลอบใจแม่ ซึ่งที่ผ่านมาเหตุการณ์แบบนี้มันเกิดขึ้นบ่อยแม่ไม่เคยยอกเราเลย เพราะกลัวเราคิดมาก เสียงาน จนวันนี้ น้องสาวโทรมาหาบอกว่าพ่อทะเลาะกับแม่ เขวี้ยงของใส่แม่ จนเราโทรหาแม่คุยกันสามคน ผมแม่และน้องสาว ปรากฏว่าตอนนั้นแม่แอบหนีไปอยู่ในสวนหลังบ้านตอนสองทุ่มกว่า และเสียงร้องไห้ แม่ก็เล่าเหตุการณ์ทั้งหมด ให้ฟังสรุปคือพ่อไม่ได้เสพยาเลยมาโมโหร้ายใส่แม่และเขวี้ยงกระป๋องแป้งใส่หน้าแม่ สาเหตุเพราะน้องๆ จะทานข้าวแล้วแม่ทำให้ไม่ทัน ผมควรกลับไปหางานแถวบ้านดีมั้ยหรือผมควรทำยังไง เป็นห่วงแม่ คิดมาก สับสน พ่อก็พ่อเรา ...ปล. พึ่งเคยตั้งกระทู้ครั้งที่สองขออภัยครับถ้าผมงงๆไปบ้าง