ตอนนี้ผมทำงานที่ออฟฟิศปัจจุบันมา 6 ปี แล้ว ลักษณะงานที่ทำคือเป็นคนกลางคอยวางแผนและแก้ปัญหาเฉพาะหน้า งานมีให้ทำทั้งวันตั้งแต่เข้างานจนกลับบ้าน

ในช่วงเริ่มงานใหม่ๆ เป็นเด็กจบใหม่ มีความกระตือรือร้น ผมรู้สึกว่าไม่ว่างานอะไรที่เข้ามา ผมก็สามารถใช้ความรู้และสมองแก้ใขปัญหาและสร้างสรรค์สรรค์วิธีการทำงานที่มีประสิทธิภาพได้ เวลาทำงานเสร็จแต่ละอย่าง แก้ปัญหาได้แต่ละอย่างจะรู้สึกภูมิใจ และรู้สึกว่าประสบการณ์นี้มันเอาไปต่อยอดได้

แต่ปัจจุบัน มีความเครียดกับงานที่ทำโดยไม่มีสาเหตุ งานเดิมๆ ที่เคยทำ รู้สึกว่ามันช่างต้องใช้ความอดทนมากเหลือเกิน ปัญหาไม่ว่าเล็กหรือใหญ่ก็ทำให้เครียดจนปวดหัวตัวร้อนได้ แล้วมันยังทำให้คิดแก้ใขงานไม่ออก จนบางครั้งเกือบเสียการเสียงานเลย ส่วนงานใหม่ๆ ที่มีมากขึ้นจากความรับผิดชอบและตำแหน่งที่สูงขึ้น ก็รู้สึกว่าไม่มีพลังมากพอที่จะทำให้งานออกมาดีเท่าที่ควร รู้สึกว่าความสามารถเราไม่พอ งานทุกงานที่ทำสำเร็จจะรู้สึกโล่งใจ และอ่อนเพลีย ทำให้ไม่มีพลังเหลือมาพัฒนาตัวเองเลย

งานบางอย่างทำเสร็จแล้วมองย้อนกลับไปยังคิดกับตัวเองเลยว่า จะต้องเครียดอะไรขนาดนั้น แต่ตอนที่อยู่ต่อหน้างานนั้น มันเครียดจนคิดอะไรไม่ออกเลยจริงๆ ไม่รู้จะดึงสติตัวเองอย่างไร บางทีรู้ตัวว่ากำลังเครียดเกินไปเลยพยายามสงบอารมณ์ แต่มันก็เครียดไปแล้ว สมองไม่แล่นแล้ว

ความเครียดที่ว่า ส่งผลกับการนอนด้วย มันทำให้นอนหลับไม่สนิท สะดุ้ง และตอนตื่นเช้ามาจะไม่สดชื่นไปทั้งวันเลย เข้าสู่ลูปนรก คือ เครียด นอนไม่หลับ ทำให้เครียดกว่าเดิม (หรือว่ามันกลับกัน คือนอนไม่หลับเป็นต้นตอก็ไม่รู้)

ใครเคยมีอาการคล้ายๆ อย่างนี้ไหมครับ มีวิธีจัดการกับความเครียดอย่างไร ปรึกษาเพื่อน เพื่อนบอกให้เปลี่ยนงานหรือไปพักร้อนยาวๆ แต่ผมแอบคิดว่าถ้าปัญหามันมาจากตัวเราเอง เปลี่ยนสิ่งแวดล้อมไปมันจะไม่ช่วยเท่าไรครับ