จากกระทู้ที่เคยตั้งมาก่อนหน้า ปัญหาก็ยังมีอยู่อย่างไม่สิ้นสุด ล่าสุด ผมจะย้ายกลับไปอยู่บ้านแม่ เพราะอยู่แล้วทุกข์ใจมาก แฟนผม ก็เข้ามาคุยด้วย แรกๆก็คุยด้วยกันดีๆ ผมก็บอกไปตรงๆ ว่า อยู่แล้วทุกข์ใจมาก เธอเกลียดฉัน ฉันเกลียดเธอ ต่อไปคือบทสนทนาสั้นๆ ที่มีความหมายมาก (ช่วงนี้แม่มาอยู่กับผมด้วย )

ผม:      เราไม่อยากอยู่ที่นี้ อยู่แล้วมันทุกข์ อยู่แล้วกลุ้มใจ
เธอ:     แล้วฉันละ ต้องมาล้างจาน ทำกับข้าว

ผมเลยรีบตัดบทบอกเธอไปว่า สิ่งที่เธอทำผมจะสำนึกในบุญคุณตลอด และก่อนหน้านี้ผมก็รู้สึกตลอดว่า การล้างจาน หรือทำกับข้าวให้ผมกับแม่ผม และลูกๆ เหมือนเป็นเรื่องทุกข์ใจของเธอ ที่ต้องทำ โดยบ้างครั้งผมก็เป็นคนทำกับข้าวบ้าง ล้างจานบ้าง

คำถามคือ เธอทุกข์ ที่ต้องมาล้างจานให้ผม กับ แม่ ใช่ไหม

ผมคิดย้ำในเรื่องนี้มากครับ

ขอบคุณครับ