เกียวกับตัวผม

ผมดิวครับ อายุ 20 เกิดเมื่อวันที่ 19
เดือน พฤศจิกายน ครับ พ.ศ. 2540
ตัวผมนั้นชอบกิน ปลาเผา แกงขหนุน กระเพรารวม
ห่อนึ่งไก่(ฟรีมือแม่) สำหรับน้ำ ชาเขียวปั่นหวานๆ นมสด ผมเป็นคนอารมณ์เดียวดีเดียวร้าย ตอนอารมณ์ดีก็จะเฮฮาปาตี้ร์ แต่พออารมณ์ร้ายก็จะหงุดหงิดจนคุมตัวเองไม่อยู่ ส่วนตัวผมนั้น รักผู้หญิงคนคนหนึ่งมาก เขามีชื่อว่ารถยนต์ ตลกดีเนาะ(ชื่อเค้า) เธอเป็นผู้หญิงน่ารักพูดเก่ง ไม่ค่อยด่าใครแต่กับแฟน จู้จี้ขี้บ่นเต็มไปหมด(น่ารักดี)แต่เธอก็บ่นตามภาษาผู้หญิงทั่วๆไปแหละคับ เธอเป็นคนเก่งบ้างานเวลาทำงานมั๊กจะตั้งใจเสมอ จนบางครั้งอาจลืมผมไปบ้าง แต่เค้าก็ให้ความสำคัญผมเสมอจึงทำให้ผมตกหลุมรักเธอ ผมจะเล่าเรื่องตอนจีบเธอครั้งแรกนะคับ เรื่องมันมีอยู่ว่าผมได้ทำงานอยู่โรงแรมแห่งหนึ่ง(ขอไม่บอกชื่อนะคับ)เป็นโรงแรม 3 ดาวอยู่ที่จังหวัดเชียงรายคับตอนนั้นผมทำงานช่วงที่มหาลัยยังไม่เปิด ผมได้ทำงานอยู่ที่นั้นเป็นพนักงานเบลบอย (พนักงานยกกระเป๋า) และเอกสารนิดๆหน่อยๆ อยู่มาวันหนึ่งพนักงานเก่าก็ออกงานแล้วหัวหน้าบริษัทก็บอกให้หาคนมาเพิ่ม มีคนมาสมัคเยอะมากเลยคับ 1 ในนั้นผมก็ไปเห็นผู้หญิงคนหนึ่งเธอมีจุดแตกต่างจากคนอื่นคับเธอมีรอยยิ้มที่สวยและฟันซ้อน(เขี้ยวหมา)ตอนเธอมาสมัคงาน เธอลืมถ่ายรูปมาคือใบสมัคงานต้องกอกเอกสารและรูปภาพตัวเราเป็นรูปภาพที่เราถ่ายก่อน3เดือน เค้าลืมถ่ายมาแต่ผมก็บอกกับเค้าไปว่าไม่เป็นไรคับเดียวว่างๆค่อยมาให้ก็ได้คับ เธอก็ยิ้มแล้วตอบว่า ค่ะ ผ่านไป 15 นาที เธอกับมาอีกครั้งพร้อมรูปถ่าย นี้หละคับที่ผม ตกหลุมรักเธอครั้งแรก จากนั้นไม่นาน พี่ที่ทำงานด้วยกันก็เสนอเธอกับหัวหน้าบริษัทพออ่านประวัติเธอแล้ว หัวหน้าบริษัทก็บอกให้เธอเล่มงานได้เลย ส่วนตัวผมนั้นตื่นเต้นมากที่จะได้เจอกับเธออีกครั้ง แต่เธอมาทำงานวันแรกผมก็ต้องตกใจยืนหัวเราะตัวเอง เธอมากับแฟนของเธอคับ ผมนิ 5555 แต่ผมยังไม่หมดความหวังนะคับ(ไม่ได้แย่งแฟนเค้านะคับ)ตอนเธอมาทำงานวันแรกเธอยกมือสวัสดีผม ผมนิต้องหัวเราะออกมาอีกรอบเพราะผมแอบไปอ่านประวัติเธอ เธออายุมากกว่าผม 1 ปี ผมเลยบอกเธอไปว่าพี่คับ ผมรุ่นน้องพี่ 1 ปี่คับ แล้วเค้าก็หักหน้าผม เค้ายิ้มก่อนจะตอบว่า จริงหรอนี้นึกว่า 25-26 แล้วนะเนีย แล้วเค้าก็หัวเราะ ผมได้แต่ยืนหง๋อยเค้าก็ตอบมาว่าพี่ล้อเล่นจ๊ะ มันเป็นมารยาทตอนทักทายคนที่เราไม่รู้จักจ๊ะ ในตอนนั้นเองหัวใจผมเต้นเร็วมากจนรู้สึก จี๊ดตรงหัวใจ ผมรู้แล้วว่าผมตกหลุมรักเธออย่างจัง แต่ผมก็ไม่เคยทักเฟสบุ๊คเธอและลายเธอไปนอกจากงานเลย และเราก็คุ้นเคยกันมากขึ้น อยู่มาวันหนึ่งเค้าทะเลาะกับแฟนเค้าหนักมากเค้าไม่มีที่ปรึกษาเค้าจึงมาที่โรงแรม เล่าเหตุการ์ณให้รุ่นพี่ที่เป็นพนักงานหญิงฟังแต่ผมดันไปได้ยินเข้า เค้าคุยกันยาวมากแต่ผมจำได้แค่เค้าบอกว่าเค้าจะไม่กับไปคืนดีแล้วแล้วเค้าก็ร้องไห้หนักมาก ตอนนั้นผมรู้สึกอยากอัดหน้าแฟนเค้ามากแต่ผมไม่มีสิทธิ์ ผมจึงได้แต่เก็บความรู้สึกนั้นไว้ ผ่านมา 3 วัน แฟนเค้าก็ตามง้อเค้ามากแต่เค้าก็ปฏิเสธตลอด ได้ประมาณ 2 อาทิตย์ ผมไปได้ยินว่าเค้าพูดกับแฟนเค้าว่า "พอเถอะ อย่าทำแบบนี้อีกเลย เธอก็รู้ว่าเราเลิกกันเพราะอะไร ครอบครัวเธอเค้าไม่ได้รักเรา ถึงเรารักกันไปซักวันมันก็ต้องเลิกลากันอยู่ดี เพราะฐานะเรามันจน ครอบครัวเธอคิดว่าเราเกาะเธอกิน เราคบกัน 2 ปีแล้วนะ ตลอดเวลาที่ผ่านมาเรารักเธอมากแล้วจะให้เราทำยังไง รักเธอมากขนาดไหน แต่ครอบครัวเธอไม่ได้รักเราถึงเราจะพยายามทำดียังไงครอบครัวเธอก็ไม่เคยมองเราดีเลย แม้แต่ครั้ง มันไม่มีความสุขหรอก มันจะทำให้เราทั้งคู่เสียใจมากกว่าเราไม่อยากให้เธอต้องมาทะเลาะกับครอบครัวเธอเพราะเรื่องของเรา อีกแล้วเราเสียใจนะ ดูแลตัวเองดีๆละ ถึงจะเจ็บแค่ไหนแต่เราก็สัญญากับตัวเองไว้แล้ว" ผมได้ยินแบบนั้นในใจแอบดีใจนิดๆนะคับ แต่ผมก็ไม่รู้แน่ชัดว่ามันเป็นยังไง แต่ก็เสียใจมากกว่านะคับเมื่อได้ยินเรื่องน่าเศร้าแบบนั้น ผมได้แต่คิดว่าเราควรปลอบเธอดีไหม แต่ผมก็ไม่สามารถ เข้าถึงเธอได้เลย ผมได้แต่กัว ว่าถ้าผมจีบเธอ เธอจะยังเหลือหัวใจไว้ให้ผมไหม วันเวลาผ่านไป 3 เดือนกว่าได้คับ ผมเล่มรักเธอมากขึ้นเรื่อยๆ แล้วผมได้ไปปรึกษาพี่ชายผม พี่ชายผมก็แนะนำ ให้ใจกล้าๆหน่อย ลองชวนเธอไปดูหนัง ทานข้าวสิ ในตอนนั้นผมคิดในใจว่าจะชวนเธอยังไงดี ผมเลยตัดสินใจโทรไปว่า พี่สาวคับ พรู้งนี้ไปดูหนังกับ ผมไหมคับ พอดีหนังที่ผมอยากดูเข้าโรงแต่ไม่มีเพื่อนไปดูด้วยเลย รู้ไหมคับ ? ผมชวนเธอไปดูหนังเรื่องอะไร Wonder Woman พอเธอได้ยิน เธอก็หัวเราะหนักมาก แล้วเธอก็ตอบตกลก ช่วงนั้นแหละคับผมดีใจมาก ที่เธอตอบตกลง วันรุ่งขึ้น ผมเลือกชุดไม่ถูกเลย จนต้องโทรไปปรึกษาเพื่อนหญิง ว่าแต่ตัวแบบไหนดี เพื่อนหญิงหลายคนก็แนะนำเยอะนะคับแต่ไปเจอคนหนึ่งเค้าบอกกับผมว่าแต่งตัวอะให้เป็นแบบตัวของเราเอง อย่าเอาแบบที่เราไม่ชอบมาใส่เลย การที่ออกเดทกับใครซักคนมันก็ต้องเป็นตัวเราเองอยู่แล้ว เสื้อผ้าก็เหมือนกันอย่าเอาแบบใครมาใส่เลย ต้องแบบเราเองดีที่สุดผมก็คิดได้ เอ๋อว่ะ !!! ขอบใจมากเพื่อนนั้นหละ ผมเลยไปหยิบชุดตัวโปรดผมมามันเป็นชุดที่คนไม่ค่อยนิยมเท่าไหร่คับเวลาเดินห้าง ผมก็บอกไม่ถูกเหมือนกันคับมันเป็นชุดคล้ายๆหม้อห้อม ได้เวลาที่นัดแล้วคับผมไปก่อนเธอประมาณมา 30 นาที พอเธอมาถึง โอโห เธอสวยมากคับ แต่งตัวน่ารักมาก เสื้อมีกระดุม กระโปรงยาวถึงตาตุ่ม ผมแอบอายนิดๆกับชุดผมนะคับแต่เค้ากับบอกผมว่า โอโห !! น่ารักมาก พี่ชอบชุดนี้มากเลย ซื้อแถวไหนหรอ นั้นแหละคับ เรื่องบังเอิญอะไรก็เกิดขึ้นได้เราเดินคุยกันเรื่องชุดพักใหญ่จนทานอะไรด้วยกันเสร๊จแล้วก็ไปดูหนังกันต่อ เธอบอกว่าชอบหนังแนวนี้รู้ได้ไงเนีย เดี๋ยวนะ! ก่อนจะเข้าโรงหนังเราสองคนมีอาการความเห็นไม่ตรงกันครั้งแรกคับ ผมเป็นผู้ชายใช่ไหมคับ ผมจะเลี้ยงตั๋วหนังผู้หญิงไม่ผิดใช่ไหมคับ แต่เค้าบอกเค้าเป็นผู้หญิงเค้าอายุเยอะกว่าเค้าจะเลี้ยงเอง เราเถียงกันจนสุดท้ายก็ต้องออกค่าตัวหนังของใครของมัน มันเป็นเรื่องตลกมากคับ พอดูหนังจบ ผมก็ได้รู้ว่าตัวผมนั้นแอบรักเธอเข้าอย่างจังจากนั้น พอเราเริ่มสนิทกันขึ้น พี่ชายที่ทำงานผม ที่ผมไปขอคำแนะนำ เกิดแอบชอบเธอขึ้นมาซะงั้น ! ผมตกใจมาก ช่วงนั้นผมอึดอัด จนไม่มีคนปรึกษา เพราะพี่ชายที่ทำงานกับผม คือญาติแท้ๆของผม ผมก็ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ ผมก็พยายามจีบเธอต่อ จากนั้นมันมีอะไรที่ทำให้ผมรู้สึกโกรธพี่ชายผมเข้าอย่างจัง พี่ชายผมเค้าชวนเธอ ไปกิน บิงชู ด้วยความที่เธอเป็นคนอารมณ์ดีกับทุกคนในโรงแรมเธอก็ไม่ได้คิดอะไร เธอตอบตกลงไปกับพี่ชายของผม จากนั้นเหมือนดูว่าพี่ชายผม จะชิ่งบอกรักเธอก่อนผม ผมรู้สึกเสียใจแต่ก็ดีใจนะคับ ผมคิดว่าถ้าเธอชอบพี่ชายผมและรักพี่ชายผมก็ดีไป ผมจึงได้เลิกคุยกันเธอ หลังจากดูหนังด้วยกันผมก็คุยกับเธอทุกวันนะคับ คืนนั้นผมจึงไปดื่มกับเพื่อน จนเมาหนักมาก จนผมต้องขาดงานโดยที่ไม่ได้บอกใคร ปกติผมเข้างานบ่ายสองคับ แต่ตอนั้นผมตื่น 4 โมงเย็นเลยไม่ได้ไปทำงานคับพอตื่นมาผมยิบโทรสัพขึ้นมาดู เบอร์เค้าโทรมาหาผม ประมาณ 10 กว่าสายได้คับ แล้วผมก็ถามเธอไปว่าเป็นไงมั้งกับพี่ชายผม แล้วเธอก็ได้เล่าเหตุการณ์ให้ผมฟั่งว่าได้ปฏิเสธพี่ชายผมไป ผมดีใจมาก แล้วเค้าก็ได้ถามผมว่าทำไม?ไม่มาทำงานรู้ไหมนี้นึกว่าเกิดไรขึ้นกับน้องแล้วนะเนียโทรไปก็ไม่รับผมจึงบอกว่าขอโทษนะคับเมื่อคืนผมดื่มกับเพื่อนหนักไปหน่อย แล้วเธอก็เหมือนเธอโล่งใจ ผมจึงดีใจมาก จากนั้นผมก็ทำงานตามปกติ จนไกล้มหาลัยผมจะเปิด วันสุดท้ายของการทำงาน เวลา 20:45 น. ตอนนั้นเธอเลิกงานแล้ว แต่ผมยังทำงานอยู่ เพราะผม เลิกงาน 5 ทุ่ม ผมออกงานก่อนมหาลัยเปิด 10 วัน ผมลืมบอกไปคับ เธอเป็นคนเชียงใหม่ ผมเป็นคนเชียงราย เธอได้มาเรียนที่นี้พร้อมกับทำงานไปด้วยเธอเรียนมหาวิทยาลัย รามคำแหง ผมเรียนมหาวิทยาลัยราชภัฎ ในวันนั้นพี่สาวเธอมาหาแล้วเธอก็ไปเที่ยวกับพี่สาวเธอ เธอไม่ค่อยชอบดื่มเท่าไหร่คับเพราะเธอนั้น คออ่อนคับ เธอดื่มเบียร์ 2 ขวดก็เมาแล้ว ในตอนนั้นผมก็ได้สารภาพรักกับเธอผมไม่กล้าโทรบอกเธอหรอกนะคับ ในส่วนลึกผมเป็นคนขี้อายเรื่องความรักคับ ผมจึงทักแชทเธอไปบอกรักคับ ในตอนนั้นผมรู้สึกว่า ผมไม่ควรหรือป่าว ลังเลใจไปหมด ผมนั่งดูจนเธออ่านแชท ตอนนั้นเวลา 21:12 น. จู่ๆเธอก็โทรมาในสายเธอเสียเพลงดังมาก แล้วเธอก็พูดอะไรบางอย่างซึ่งผม ไม่ได้ยินเลย ได้ยินแค่คำว่า "ขอบคุณน๊ะค่ะ" แล้วสายก็ตัดไป พอผมเลิกงานในใจผมคิดกระวนกระวาย นอนไม่หลับคับ คิดในใจว่า เธอพูดอะไร วันรุ่งขึ้น ผมก็ไม่ได้ไปทำงาน แต่เธอทักแชทผมมา ว่า อรุณสวัสดิ์ ผมดีใจมาพอคุยอะไรกับเธอเพลินๆไปผมจึงนึกขึ้นได้ว่าเมื่อคืนผม บอกรักเธอไปนิหว่า ผมจึงได้ถามเธอ เธอตอบมาว่าเมื่อคืนเมามาก แต่จำได้หมดทุกเรื่องว่าคุยไรไป ผมจึงบอกเธอว่า เมื่อเธอพูดไรหรอผมไม่ได้ยินเสียเธอเลย ผ่านไป 2 ชม. เธอก็ยังไม่ได้ตอบผม ผมจึงตัดสินใจโทรไปหาเธอ เราคุยกัน ได้ซักพักแล้วเธอก็ตอบผมว่า ที่เงียบไปเพราะ อายมาก~ เธอบอกกับผมว่า... เธอก็ชอบผมค่ะ ชอบผมมาตั้งแต่ที่พี่ชายตัวแสบผมจะจีบเธอซะอีก แล้วเธอก็บอกว่า มีคนเข้ามาจีบเธอเยอะเลย แต่เธอก็ได้ซื้อตรงต่อหัวใจของเธอ เพราะเธอได้ชอบผมไปแล้ว เรื่องมันก็เป็นแบบนี้หละคับ 5555 ขอบคุณที่อ่านเรื่องของผมจนจบนะคับ ผมแค่รู้สึกอยากเล่าเรื่องตัวเองให้ใครซักคนฟังนะคับ แต่มัน อาจจะเสียเวลาท่านที่เข้ามาอ่านเรื่องไร้สาระ ของผมนะคับต้องขอประทานโทษ ณ ที่นี้ด้วยนะคับ อาจพิมไทยผิดๆถูกๆ บ้างต้องขออภัยนะคับ ขอบคุณคร้าบบบ~