คิดแล้วเคยลองคุยกับแม่มั้ยคะ ลองคุยดูสิคะ อย่าไปคิดว่าเป็นการแช่งหรืออย่าไปโศกเศร้าล่วงหน้า
บางทีคุยเรื่องนี้ไปแล้วอาจจะทำให้ทั้งคุณและแม่ได้มุมมองในการมีชีวิตที่เหลือ ได้บอกรักกันมากขึ้น ได้วางแผนชีวิตที่เหลืออยู่และชีวิตหลังจากใครได้จากไป
เมื่อก่อนเราไม่กล้าเหมือนกัน แค่คิดก็จุกอกน้ำตาไหล แต่พอคิดบ่อยๆเข้า เออ มันมีอะไรต่ออีกเยอะนะ หลังความตายน่ะ
เคยคุยกับแม่ แม่ก็สั่งไว้เสร็จสรรพว่าเค้าไปบริจาคร่างกายไว้นะ ติดต่อ รพ นี้นะ สวดแค่กี่วันๆพอ อะไรทำนองนี้ค่ะ
พ่อเสียก่อนแม่ ทำไงดี แม่เสียก่อนพ่อ ทำไงต่อ เหลือคนเดียวเค้าคงอยู่ไม่ได้ เราต้องกลับไปอยู่กับเค้า งั้นเราต้องเตรียมอะไรบ้าง ลูกเรียนที่ไหนดี บอกสามียังไง
คุยกับสามี เค้าก็บอกว่าให้ทำศพแบบไหน อะไรให้ลูก อยากให้เราทำยังไง อยากให้ลูกทำยังไง ถ้าเค้าไปก่อนเรา เราจะดูแลที่บ้านเค้าต่อมั้ย ถ้าเราไปก่อนเค้า ขอให้เค้าพาลูกไปหาพ่อแม่เราด้วย

คิดเรื่องลูก ถ้าเค้าจากไปก่อนเรา เราจะต้องทำยังไง รับมือกับความรู้สึกยังไง ฆ่าตัวตายตามดีมั้ยแต่เดี๋ยวลูกไปเกิดใหม่แล้วเรายังใช้กรรมไม่หมดล่ะ ไม่ได้ๆ ต้องปฏิบัติธรรมสิ เผื่อเราจะสื่อสารกับเค้าได้ เรื่อยเปื่อยไปโน่นเลย

คิดแล้วต้องคอยเอาสติกำกับความคิดด้วยค่ะ แล้วก้จะเข้าใจและน่าจะรับมือกับสิ่งที่เกิดขึ้นได้จริง