สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 8
กุ้ง กับ ทูน่า ไงครับ ที่เราส่งออกไปเมกา และ อียู
ทั้งกุ้ง และ ทูน่า คือต้นเหตุ ที่ทำให้เราได้รับใบเหลืองในเรื่องIUU
และเมื่อลงมาแก้ กลับพบปัญหาที่สะสม เรื้อรัง มาเนิ่นนาน
ทั้งเรื่องแรงงาน(ค้ามนุยษ์)
ทั้งเรื่อง เรือที่ไม่ได้รับอนุญาติทำการประมง(เรือผี เรือเถื่อน)
ทั้งเรื่อง การกำจัดเครื่องมือทำการประมง บางประเภทที่ผิด กม (อวนรุน ลอบพับ ไอ้โง่ โพงพาง)
ถ้าไม่ได้ รัฐบาลชุดนี้ ตั้ง ศปมผ มาทำการแก้ไข ดูเหมือนว่า เราก็จะจมปลักอยู่เหมือนเดิม
เพราะพวกที่ทำผิดกฎหมาย ส่วนใหญ่คือฐานเสียง ของนักการเมืองในพื้นที่
ไม่มีใครกล้าไปแตะต้อง ปล่อยกันจนเกิดปัญหาบานปลาย ดังที่เห็นเป็นข่าวปรากฏช่วงแรกๆ
การแก้ปัญหาที่สะสมเรื้อรัง มักต้องมีปัญหา รอบด้าน ก็ต้องแก้กันไป เดือดร้อนกันทุกคนในห่วงโซ่อุตสหกรรมประมงแบะธุรกิจต่อเนื่อง
ตลอดระยะเวลาที่เราโดนใบเหลือง ผ่านมา2ปี ผลงานที่ออกมาเป็นรูปธรรมชัดเจนคือ
การกำหนดประเภททำการประมงถูกต้องในเครื่องมือที่ใช้
แรงงานต่างด้าวเถื่อน หมดไป ก็จะไม่มีปัญหาการค้ามนุษนย์ในภาคประมง
มีการแจ้ง เข้าออก เรือประมง ตามขนาดเรือ ที่กำหนด ณ ศูยน์ Pipo ตลอด22 จังหวัดชายทะเล
มีการ เฝ้าสังเกตุ ติดตาม เรือที่ทำการประมง ด้วยระบบ VMS ป้องกันการทำการประมงในพื้นที่หวงห้ามหรือนอกราชอาณาจักร
มีการกำหนด วันทำการประมงของเรือแต่ละลำ ขัดเจน
มีการกำหนด เครื่องมืออุปกรณ์ ที่ใช้ทำการประมง ให้เกิดความยั่งยืน
มีการทวนสอบ แหล่งที่มาของปลาแต่ละชนิดแต่ละลำเรือได้อย่างมีประสิทธิภาพ
และอีกหลายๆสิ่ง หลายๆอย่าง ที่รัฐบาลชุดนี้สร้างผลงานในเรื่องนี้
แต่ก็มีบ้างที่พี่น้องชาวประมง ยังไม่ได้รับการเยียวยา จากการแก้ปัญหาIUU เช่นเรือที่ผิด กม ถูกตรึง ทำการประมงไม่ได้
รัฐบาลยังไม่ได้ให้ความช่วยเหลืออย่างถูกวิธี และ เป็นธรรม
การแก้ปัญหาใหญ่ครั้งนี้ หากไม่ได้รับความร่วมมือจากทุกฝ่าย การแก้ปัญหาก็จะถูกละเลย แก้ไขได้ยาก
ด้วยการ อาศัยช่องทาง ทุจริต เรียกรับผลประโยชน์ จากหน่วยต่างๆที่รัฐกำหนดขึ้น ต่อผู้ประกอบการ
อีกทั้งผู้ทรงอิทธิพล ในพื้นที่ มีอำนาจต่อข้าราชการในท้องที่นั่นๆ จึงทำให้การแก้ปัญหาเป็นไปด้วยความยากลำบาก
มีอีกหลากหลายเรื่อง ที่อยากจะเล่า ใครได้ ใครเสีย ในการแก้ปัญหาใหญ่ระดับชาติครั้งนี้
ต้นตอ ของปัญหาที่แท้จริง คืออะไร?
การแก้ปัญหา ตรงจุด หรือ กลัดกระดุมผิดเม็ดแรก
การขาดบุคลากรที่รู้จริงในเรื่องทะเล ของภาครัฐ
จึงส่งผลสะท้อนถึงอุตสหกรรมประมงในขณะนี้
ทั้งกุ้ง และ ทูน่า คือต้นเหตุ ที่ทำให้เราได้รับใบเหลืองในเรื่องIUU
และเมื่อลงมาแก้ กลับพบปัญหาที่สะสม เรื้อรัง มาเนิ่นนาน
ทั้งเรื่องแรงงาน(ค้ามนุยษ์)
ทั้งเรื่อง เรือที่ไม่ได้รับอนุญาติทำการประมง(เรือผี เรือเถื่อน)
ทั้งเรื่อง การกำจัดเครื่องมือทำการประมง บางประเภทที่ผิด กม (อวนรุน ลอบพับ ไอ้โง่ โพงพาง)
ถ้าไม่ได้ รัฐบาลชุดนี้ ตั้ง ศปมผ มาทำการแก้ไข ดูเหมือนว่า เราก็จะจมปลักอยู่เหมือนเดิม
เพราะพวกที่ทำผิดกฎหมาย ส่วนใหญ่คือฐานเสียง ของนักการเมืองในพื้นที่
ไม่มีใครกล้าไปแตะต้อง ปล่อยกันจนเกิดปัญหาบานปลาย ดังที่เห็นเป็นข่าวปรากฏช่วงแรกๆ
การแก้ปัญหาที่สะสมเรื้อรัง มักต้องมีปัญหา รอบด้าน ก็ต้องแก้กันไป เดือดร้อนกันทุกคนในห่วงโซ่อุตสหกรรมประมงแบะธุรกิจต่อเนื่อง
ตลอดระยะเวลาที่เราโดนใบเหลือง ผ่านมา2ปี ผลงานที่ออกมาเป็นรูปธรรมชัดเจนคือ
การกำหนดประเภททำการประมงถูกต้องในเครื่องมือที่ใช้
แรงงานต่างด้าวเถื่อน หมดไป ก็จะไม่มีปัญหาการค้ามนุษนย์ในภาคประมง
มีการแจ้ง เข้าออก เรือประมง ตามขนาดเรือ ที่กำหนด ณ ศูยน์ Pipo ตลอด22 จังหวัดชายทะเล
มีการ เฝ้าสังเกตุ ติดตาม เรือที่ทำการประมง ด้วยระบบ VMS ป้องกันการทำการประมงในพื้นที่หวงห้ามหรือนอกราชอาณาจักร
มีการกำหนด วันทำการประมงของเรือแต่ละลำ ขัดเจน
มีการกำหนด เครื่องมืออุปกรณ์ ที่ใช้ทำการประมง ให้เกิดความยั่งยืน
มีการทวนสอบ แหล่งที่มาของปลาแต่ละชนิดแต่ละลำเรือได้อย่างมีประสิทธิภาพ
และอีกหลายๆสิ่ง หลายๆอย่าง ที่รัฐบาลชุดนี้สร้างผลงานในเรื่องนี้
แต่ก็มีบ้างที่พี่น้องชาวประมง ยังไม่ได้รับการเยียวยา จากการแก้ปัญหาIUU เช่นเรือที่ผิด กม ถูกตรึง ทำการประมงไม่ได้
รัฐบาลยังไม่ได้ให้ความช่วยเหลืออย่างถูกวิธี และ เป็นธรรม
การแก้ปัญหาใหญ่ครั้งนี้ หากไม่ได้รับความร่วมมือจากทุกฝ่าย การแก้ปัญหาก็จะถูกละเลย แก้ไขได้ยาก
ด้วยการ อาศัยช่องทาง ทุจริต เรียกรับผลประโยชน์ จากหน่วยต่างๆที่รัฐกำหนดขึ้น ต่อผู้ประกอบการ
อีกทั้งผู้ทรงอิทธิพล ในพื้นที่ มีอำนาจต่อข้าราชการในท้องที่นั่นๆ จึงทำให้การแก้ปัญหาเป็นไปด้วยความยากลำบาก
มีอีกหลากหลายเรื่อง ที่อยากจะเล่า ใครได้ ใครเสีย ในการแก้ปัญหาใหญ่ระดับชาติครั้งนี้
ต้นตอ ของปัญหาที่แท้จริง คืออะไร?
การแก้ปัญหา ตรงจุด หรือ กลัดกระดุมผิดเม็ดแรก
การขาดบุคลากรที่รู้จริงในเรื่องทะเล ของภาครัฐ
จึงส่งผลสะท้อนถึงอุตสหกรรมประมงในขณะนี้
แสดงความคิดเห็น
เรือประมงออกเรือจับปลาลำบาก ได้น้อย แล้วผู้ส่งออกเอาปลาจากไหนส่งไป EU
เมื่อไม่มีวัตถุดิบในประเทศที่จะส่งไปขายให้ EU
แล้วทำไมต้องไปสนใจ EU
ปลา ปลาหมึกที่จับขึ้นมาได้ ก็มีพวกจีนมาแย่งกันซื้อไม่พอขาย ทำราคาพุ่งกระฉูด
เดินไปดูตามสะพานปลาก็มีแต่ความว่างปล่าว โหรงเหรง
ลองถามพวกห้องเย็นเก็บฝาก ก็ห้องว่างปล่าว ไม่ค่อยมีสินค้าทะเลเก็บ จะมีก็เป็นพวกนำเข้ามาจากประเทศอื่น
เพียงแต่อยากบอกให้ท่านทราบว่า อาหารทะเลถ้าเรามีใช้บริโภคในประเทศก็แทบจะไม่พอ แถมมีประเทศอื่นส่งคนเข้ามาแย่งซื้อ
ตลาด EU สำคัญมากถึงขนาดต้องทำลายอาชีพคนไทยเชียวหรือ ?
ความเสียหายที่เกิดขึ้นคุ้มกันหรือ?
(ท่านผู้ที่เกี่ยวข้องกรุณาสำรวจด้วยว่าจริงไหม)