สวัสดีค่ะ เข้าเรื่ิองนะค้ะ คือเรามีเพื่อนชายคนนึงอยู่คนละห้องกัน ขอใช้ชื่อว่านายป.น้ะ นายป.เล่นกีต้าร์เก่งค่ะ หน้าตาพอไปวัดไปวาได้ มารยาทใช้ได้ เป็นคนตลก มีแฟนแล้วด้วยคืองี้เรารู้จักกันตั้งแต่ตอนมาสมัครเรียนตอนม.1ล้ะ (ตอนนี้ม.4น้ะเออ) แต่เราก้ไม่ได้คุยกันมากเท่าไหร่ พอตอนเย็นๆเราก้กลับบ้านกะนายป.เป็นประจำ ปัญหามันมีอยู่ว่าช่วงนี้เรารู้สึกแปลกๆพอไม่ได้เห็นหน้านายป. เวลาที่ไปรร. จะกระวนกระวายใจมากๆ ไม่เป็นอันทำอะไรเวลาทำอะไรก้นึกถึงหน้านายป.ตลอด แต่พอได้เห็นแล้วก้รู้สึกใจชื้น ดีใจ โลกสดใสมาก555.   แต่เราก็ไม่ได้รู้สึกชอบหรือรักนายป.น้ะ

ปล.ทั้งๆที่เราก้มีเพื่อนชายทั้งในห้อง และต่างห้องตั้งเยอะ ทำไมไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับเพื่อนชายคนอื่นเลย ก่อนหน้านี้ก็ไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับนายป.ด้วย
ปล.2 นายป.เป็นเพื่อนชายคนแรกที่เอาใจใส่เราขนาดนี้
ปล.3 จะว่าไปเรากับนายป.ก้ไม่ถึงกับขั้นเพื่อนสนิทหรือสนิทมากๆ
ปล.4 เราเข้าข่ายโรคจิตรึป่าว