สวัสดีค่ะ ชี้แจงก่อนนะคะว่าไม่ใช่กระทู้หาคู่ค่ะ
ช่วงนี้เหมือนทำอะไรก็ว้าเหว่มากค่ะ คืออยู่ท่ามกลางเพื่อนก็ดูมีความสุขดี
ลึกๆ อยากมีใครสักคนมาแชร์ชีวิตด้วยกันค่ะ
แบบว่าพอกลับหอรู้สึกว้าเหว่มาก
แต่มันไม่ใช่ว่าเป็นใครก็ได้ค่ะ
เมื่อก่อนมีคนเข้าหาเยอะ มีคนมาจีบเยอะ ช่วงนั้นออกแนวรำคาญค่ะ
พอมหาลัยมา ก็ไม่มีคนผ่านเข้ามาในชีวิตอีกเลย
รู้สึกเหงาค่ะ แบบว่าต้องทนแบบนี้อีกกี่ปี
มันสับสนอะค่ะ ได้แต่รอว่าเมื่อไหร่โมเม้นต์ดีๆ จะเข้ามาอีกครั้ง
คือด้วยความที่สเป็คสูงด้วยค่ะ ทำให้รู้สึกว่า ถ้าจะมีใครสักคน ขอมีคนที่ดีกว่าอยู่คนเดียว
แต่ช่วงนี้ทุกข์ทรมานมาก มันเหงา มันเหมือนกับเราอยู่คนเดียวลำพัง
เราเองก็ยังอยากเป็นผญ.ที่ดีค่าค่ะ แบบว่าไม่ใช่ว่าใครเข้ามาก็คว้าไว้เลย
ได้แต่โทษตัวเอง เป็นเพราะเราอ้วนขึ้นหรือเปล่า ทำไมไม่มีคนเข้ามา
หรือเป็นเพราะเราไม่ชอบเข้าสังคม เพราะว่าเราชอบอยู่กับเพื่อน
มันบอกไม่ถูก มันทรมานที่รอว่าเดี๋ยวก็มีคนเข้ามา แต่มันไม่มีเลย..
โทรไปหาครอบครัวนะคะ แต่หลายๆ ครั้งก็กลัวท่านเป็นห่วง
คุยกับครอบครัวยังน้ำตาซึมเลยค่ะ
มันรู้สึกเฟลมากจริงๆ

เราเองก็ไม่ใช่ผญ.ที่หน้าตาแย่อะไรค่ะ เรียนก็น่าจะดี
ช่วงแรกๆ ไม่ได้สนใจความรักเลย
พอหลังๆ ยิ่งเรียนหนัก ยิ่งเครียด แบกไว้คนเดียว
ตอนเราคบกับแฟนเก่ามันดีกว่านี้
ตอนนี้ไม่มีอีกแล้ว