ผมเปิดเพลงนี้ฟังในยามที่ต้องการจะ Build อารมณ์
/โดยเฉพาะขณะอกหัก อยู่ท่ามกลางมวลมิตรสุรายามเหงา-เปนเพลงไทยที่เหมาะสมกับอารมณ์ดังกล่าวมาก/

ใจเราคงคิดต่างกัน เมื่อเธอต้องการจากไป
แต่ฉันต้องการให้อยู่
อภัยซึ่งกันและกัน มันไม่เคยมี
อยู่ในใจเธอนั้นแม้วันสุดท้าย

ทำไมทำลายทุกอย่าง ที่เราเคยฝัน จบลงแบบนี้

จุดจบที่เธอต้องการนั้นเจ็บกันทั้งสองเรา...เจ็บที่ฉันมากกว่า
จุดจบที่มาจากรอยร้าวจากความไม่เข้าใจ ต่างไม่ยอมให้กัน
จุดจบที่เราเลิกกันนั้นเจ็บและเหงาเหลือเกิน กว่าจะทำใจให้ลืม

เวลาความรักผูกพัน กับใครสักคน
ยิ่งนานมันลึกในความรู้สึก
เวลาที่ยังรักกัน วันและคืนผ่าน
ผ่านไปเร็วดั่งฝัน เพราะความสุขใจ

เวลาเมื่อเธอต้องไป ผ่านไปช้าช้า
แต่ทรมาน

ทางออกทางสุดท้าย ที่เธอเลือกไว้เจ็บปวดเธอทำไปได้ไง..?
ลาก่อนสุดที่รัก หมดเวลาแล้วจุดจบแยกทางเดินสองเรา
ทำร้ายกันอย่างนี้ เธอก็รู้อยู่
แต่เธอก็ยังเลือกไป.

(จุดจบ : พิสุทธิ์ ทรัพย์วิจิตร ใน "อาบลมห่มฟ้า")