๓]  ดูก่อนพราหมณ์      เปรียบเหมือนฟองไก่    ๘     ฟอง   ๑๐    ฟอง      หรือ
๑๒  ฟอง   ฟองไก่เหล่านั้น   อันแม่ไก่พึงกกดีแล้ว    อบดีแล้ว  ฟักดีแล้ว       บรรดา
ลูกไก่เหล่านั้น    ลูกไก่ตัวใดทำลายกระเปาะฟอง   ด้วยปลายเล็บเท้า       หรือด้วย
จะงอยปากออกมาได้โดยสวัสดีก่อนกว่าเขา    ลูกไก่ตัวนั้นควรเรียกว่ากระไร
จะเรียกว่าพี่หรือน้อง.
ว.  ท่านพระโคดม   ควรเรียกว่าพี่สุด   เพราะมันแก่กว่าเขา.
ภ.  เราก็เหมือนอย่างนั้นแล    พราหมณ์    เมื่อประชาหมู่สัตว์ผู้ตกอยู่ใน
อวิชชาเกิดในฟอง    อันกระเปาะเปรียบเหมือน ไก่กับไข่อะไรเกิดก่อนกัน
อวิชชาต้องเกิดก่อน คือตัวไก่เองนั้นแหละ จึงจะเรียกว่าไข่มีเชื้อในเล้าได้ เพราะไข่ยังไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรเลยจะเกิดก่อนได้อย่างไร แล้วผู้ใดจะเลี้ยงดูแลสั่งสอนเจ้าหรือ ให้หากินเอง เมื่อไม่มีคู่ไก่ตัวผู้มาก่อน
(พ่อมัน) และกลับกันมาเป็นเหมือนไข่ที่ฟักตัวออกมาฟองแรก ได้ทำลายอวิชชาได้สำเร็จ คือกระเปาะฟองนั้นเอง จึงเรียกบุตรหัวปี เพราะว่าเป็นบุคคลผู้แรกออกมาได้ก่อนใคร ๆ เป็นบุคคลแต่ผู้เดียวในโลก) เมื่อไม่มีเชื้อหรือแตกถูกทำลายลงเสียแล้วจะออกมาเป็นลูกไก่ได้อย่างไร และผู้เป็นเบื้องปลายผู้แรกที่มาหลังต่อจากเรา(คถาคต)จะทำลายเหตุแห่งอวิชชาเสร็จสิ้นลงได้อย่างไร ฟองหุ้มห่อไว้    ผู้เดียวเท่านั้นในโลก   ได้ทำลาย
กระเปาะฟอง   คือ    อวิชชา    ได้รู้พร้อมเฉพาะแล้ว ซึ่งสัมมาสัมโพธิญาณ
อันไม่มีญาณอะไรยิ่งไปกว่า.เรานั้น, เป็นผู้เจริญที่สุด    ประเสริฐที่สุดของโลก
เพราะความเพียรของเราที่ปรารภแล้วแล    ไม่ย่อหย่อน สติเราได้กำหนดมั่นแล้วไม่ลืมหลง,
กายก็รำงับแล้วไม่กระสับกระส่าย, จิตตั้งมั่นแล้วเป็นหนึ่ง,