เริ่มเรื่องก่อนเลยนะครับ ตอนเเรกเราจีบเค้าคุยได้ในเดือนเเรกๆก็ปกติดีครับตามวัยรุ่นทั่วไป มีโทรคุยบ้างบางวันเเรกๆก็เนียนๆถามเรื่องการบ้านเเล้วก็คุยนู่นนี่รู้สึกดีมากครับ เเต่พอหลังๆเข้าเดือนที่ 4-5 กว่าจะตอบนานมากกก เเทนคนที่ชอบชื่อพีล่ะกัน เราก็เคยงอเเงทำไมไม่ตอบ พีบอกช่วงนี้เข้าโลกส่วนตัวไม่อยากคุยกับใครเราก็พอเข้าใจได้เพราะเราชอบเขานิน่ะ5555 ยิ่งช่วงปิดเทอมที่ผ่านมานะ 2-3 วันตอบทีทั้งๆที่เราก็เห็น พีกดรีทวิต  ถามทีก็ตอบทีครับ

       ไม่เหมือนเเต่ก่อนสักเท่าไหร่ บางทีเราก็เเอบน้อยใจนะครับยิ่งเห็น พี กดรีทวิตข้อความประมาณว่าเป็น" ขี้กียจตอบเเชท เห็นเเล้วเเต่ก็ขี้เกียจอยู่ดีขี้เกียจพิมหรือขี้เกียจคุยต่อนั้นเอง" ก็จะรู้สึกจิ๊ดๆหน่อยนะครับ พอเปิดเทอมก็พยายามเข้าคุยกันตัวจริงๆบ้าง บางทีผมคิดว่ามันก็ดีนะสำหรับผมเเต่บางทีถ้าผมไม่เข้าไปต่างคนก็อยู่กันปกติ ผมเคยถามด้วยว่าถ้าเราหายไปเเกจะทำอะไรไหม พีตอบสั้นๆได้ใจความว่า " ถ้าเเกอยากคุยเเกก็มาคุยเองเเหละ" จิ๊ดอีกหนึ่งดอก ผมเคยบอกชอบตรงๆเค้าไปนานเเล้วนะครับประมาณในเดือนที่ 3 พีก็บอกรู้นานเเล้วดูออกง่ายจะตาย เเต่อย่างที่พิมมาเรื่องนี้ที่ผมอยากจะระบายก็คือมันรู้สึกน้อยใจจริงๆครับ บางทีผมคิดจะพักเลิกทักจริงๆจังๆเเต่มันก็ทำไม่ได้สักที  อยากจะถามว่าผมควรจะทำยังไงต่อดี ผมยังชอบพีอยู่นะครับ
  
              ผมเป็นคนพิมเล่าเรื่องเหมือนจะวนไปวนมาบ้างก็ขออภัยไว้ด้วยนะครับนี้คือกระทู้เเรกเลย ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านมากๆนะครับ