สวัสดีค่ะเพื่อนๆ
ดิฉันได้ทำงานเกี่ยวกับอาหารร้านหนึ่ง
เริ่มเรื่องย่อๆเลยนะค่ะ
เมื่อวันที่ 3 พฤศจิกายน 2560
เป็นวันหยุดของดิฉัน ซึ่งตรงกับวันลอยกระทง
แล้วดิฉันก็เป็นสาย- พอตกกลางคืนก็ไปงานลอยกระทง -ทุกอย่างที่ขว้างหน้า
แล้วพอตกเวลากลางคืน ก็ปวดท้อง คือ ขี้แตก
แล้วดิฉันก็ต้องเข้าเช้า ร่างกายอ่อนเพลีย เลยไปห่หมอ และขอใบรับรองแพทย์ ได้หยุด2วัน
แต่ฉันได้แจ้ง เพื่อนร่วมงาน และ ผู้ช่วยผู้จัดการไปแล้ว
แต่ผู้จัดการร้านบอกไม่รับรู้ ขอตัดฉันออกจากระบบ
คือ อะไร โหดร้ายมาก
แล้ววันที่6 ดิฉันไปกรมแรงงาน ให้เขาโทรเขาไปถามว่าเลิกจ้างดิฉันยัง เขากลับพูดว่ายัง
และให้ฉันเขาไปทำงาน
ดิฉันก็รีบแต่งตัวไปทำงาน หลงดีใจ
ที่ไหนได้ ผู้จัดการยัดเหยียดข้อหาความผิดให้ฉัน
ใบเตือน ใบที่1ละทิ้งหน้าที่ โดยไม่แจ้งหัวหน้างานโดยตรง
ใบเตือนใบที่2 ขาดงานโดยไม่แจ้งหัวหน้างานโดยตรง คือ อะไร
ซึ่งดิฉันก็ได้ ยื่น ใบรับรองแพทย์ ให้แล้ว ยังมายัดเยียดความผิดให้ดิฉันอีก
แค่นี้ยังไม่พอ จัดตารางงาน
ให้ดิฉันเข้าทำงาน แค่ วันล่ะ 4 ช.ม. หยุด 2 วัน ต่อ สับดา คือ ไร้จรรยาบรรมาก ดิฉันรู้ เหนื่อยที่จะสู้ต่อไปค่ะ ไม่อยากให้คนแบบนี้มีที่ยืนในสังคม โหดร้ายเกินมนุษย์ เจ็บใจมากค่ะ แต่ก็ต่อสู้อะไรไม่ได้
คือแค่เขาไม่ชอบขี้หน้าดิฉันค่ะ
แต่การทำงานของดิฉันคือดต็ม100นะค่ะ
ไม่เคยขาดลามาสาย ป่วยฉุกเฉินครั้งนี้ครั้งแรกค่ะ
ขอรับร้องว่าเรื่องที่ฉันเล่าเป็นเรื่องจริงค่ะ
รียกร้องอะไรได้บ้าง
ดิฉันได้ทำงานเกี่ยวกับอาหารร้านหนึ่ง
เริ่มเรื่องย่อๆเลยนะค่ะ
เมื่อวันที่ 3 พฤศจิกายน 2560
เป็นวันหยุดของดิฉัน ซึ่งตรงกับวันลอยกระทง
แล้วดิฉันก็เป็นสาย- พอตกกลางคืนก็ไปงานลอยกระทง -ทุกอย่างที่ขว้างหน้า
แล้วพอตกเวลากลางคืน ก็ปวดท้อง คือ ขี้แตก
แล้วดิฉันก็ต้องเข้าเช้า ร่างกายอ่อนเพลีย เลยไปห่หมอ และขอใบรับรองแพทย์ ได้หยุด2วัน
แต่ฉันได้แจ้ง เพื่อนร่วมงาน และ ผู้ช่วยผู้จัดการไปแล้ว
แต่ผู้จัดการร้านบอกไม่รับรู้ ขอตัดฉันออกจากระบบ
คือ อะไร โหดร้ายมาก
แล้ววันที่6 ดิฉันไปกรมแรงงาน ให้เขาโทรเขาไปถามว่าเลิกจ้างดิฉันยัง เขากลับพูดว่ายัง
และให้ฉันเขาไปทำงาน
ดิฉันก็รีบแต่งตัวไปทำงาน หลงดีใจ
ที่ไหนได้ ผู้จัดการยัดเหยียดข้อหาความผิดให้ฉัน
ใบเตือน ใบที่1ละทิ้งหน้าที่ โดยไม่แจ้งหัวหน้างานโดยตรง
ใบเตือนใบที่2 ขาดงานโดยไม่แจ้งหัวหน้างานโดยตรง คือ อะไร
ซึ่งดิฉันก็ได้ ยื่น ใบรับรองแพทย์ ให้แล้ว ยังมายัดเยียดความผิดให้ดิฉันอีก
แค่นี้ยังไม่พอ จัดตารางงาน
ให้ดิฉันเข้าทำงาน แค่ วันล่ะ 4 ช.ม. หยุด 2 วัน ต่อ สับดา คือ ไร้จรรยาบรรมาก ดิฉันรู้ เหนื่อยที่จะสู้ต่อไปค่ะ ไม่อยากให้คนแบบนี้มีที่ยืนในสังคม โหดร้ายเกินมนุษย์ เจ็บใจมากค่ะ แต่ก็ต่อสู้อะไรไม่ได้
คือแค่เขาไม่ชอบขี้หน้าดิฉันค่ะ
แต่การทำงานของดิฉันคือดต็ม100นะค่ะ
ไม่เคยขาดลามาสาย ป่วยฉุกเฉินครั้งนี้ครั้งแรกค่ะ
ขอรับร้องว่าเรื่องที่ฉันเล่าเป็นเรื่องจริงค่ะ