ลมว่าวมาก็นึกถึงตอนเป็นเด็ก

เจออากาศแบบนี้แล้วนึกถึงตอนเด็กๆ เนาะ
พอเก็บเกี่ยวข้าวเสร็จพื้นที่ก้อจะว่าง
เหลือแต่ซังข้าว พอลมว่าวเริ่มมาก้อจะวิ่ง
ไปกลางนา มือก้อ ขาก็วิ่ง
โดนซังข้าวบาด ขีดเป็นเส้น จะแสบนิดๆ
ผิวงี้ลายแตก อาบน้ำทีแสบแป๊บๆ

พอตอนเย็น ก้อจะไปวิ่งเกาะท้ายรถ
นวดข้าว ขับหมุนไปบนลาน พอหมึนหัว
ก้อกระโดดลง หายก้อกระโดต่อ

วันๆไม่ค่อยกลับบ้านมากินข้าว
จะกลับมาทีก้อเย็นค่ำแล้ว
แถมไม่อาบน้ำอีกเพราะมันหนาว
จึงโดนไม้มะยมฟาดขาบ่อยๆ
เจ็บสุดๆ วันรุ่งขึ้นก็หนีไปเล่นว่าวต่อ
นี่แหละชีวิตวัยเด็กบ้านนอก
อยากกลับไปเป็นเด็กอีกจัง
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่