ขึ้นเรือ :
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้อาม่าทั้ง 2 พยายามชี้แจงกับ จนท เรือ ทั้งหลาย ผู้มองหญิงชราท่าทางสะเมอะสะมะ ลงมาจากแท้กซี
อย่างระแวงจัดว่า คงเป็นขบวนการประสงค์ร้ายกลุ่มใดหนอ มีแท้กซี่ (ซื่อๆ) สมรู้ร่วมคิดมาด้วย
จนอาม่าหลุดคำศักดิ์สิทธิ์ "หว้อ ปู้ชื่อ จ๊งกั๋วเหริน หว่อ ไท้ กั๋วเหริน" ออกมาได้

ในลิสต์รายการ ผดส มี ไทกั๋วเหริน ห้องเดียว ชื่อยาวพิลึกจน จนท เรือ ทุกคนตัดใจไม่อ่านดื้อๆ
แต่ก็หันมามายกกระเป๋ากะปุกกะปุยกองนั้นไป พร้อมวาจาศักดิ์สิทธิ์ ภาษาอังกฤษ 'Follow me'

เราต้องผ่านแสกนลูกตา แสกนกระเป๋า แบบสนามบินเล้ย ท่าเรือหลังเขาแสนเปลี่ยวนี่น่ะ
ห้องของเรามีแถมระเบียงยาวพิเศษเพิ่มจากปกติอีก 1 เมตร
ใช้เป็นจุดเฝ้าชม ทุกคนที่มุดลอดประตูทางเข้าเรือ เข้าๆออกๆ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เป็นรางวัลปลอบใจ มอบไว้ให้ ผู้ก่อการร้ายจากไท้กั๋ววัยหลังเกษียณ ทั้งคู่ มีงานทำ


เรือของเรา (5 วัน)


ห้องของเรา (5 วัน เหมือนกัน)

คืนแรกนี้ เรือไม่เลี้ยงอาหาร
อาม่าจึงรื้อเสบียงจากคาร์ฟูร์ออกมา ปรุงเป็นดินเนอร์ ม์ื้อแรกในเรือ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้มี ขาหมู และ ปีก(ห่าน)พะโล้ (ซื้อจากแผง หน้าคาร์ฟูร์) กินกะหนมปัง หนมเค้ก แกล้ม ลูกพลับ
พร้อมทั้งชมวิว ร้านอาหารบนท่าเรืออันแสนมืดตื๋อนั้น (มีลูกค้ารวม 2 โต๊ะ น่าจะเป็น ผดส น่ะ)

เมื่อ ผจก ฝ่ายลูกค้าสัมพันธ์ (+ หน ไกด์ + หน พนง เสริฟ + อะไรอีกไม่รู้ที่ไม่เห็น all-in-one)
พยายาม เข้ามาในห้อง เพื่อขายทัวร์นอก(หลาย)รายการ เพิ่ม (แพงงงมากกก)
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้อาม่า ทั้ง 2 ก็ให้เหตุผลอันจริงใจที่สุดว่า
'เราทั้งคู่ มิใช่สาวเอ๊าะๆ อย่างที่กูเหนียงเห็น (ผิดเป็นชอบ) อีกต่อไปแล้ว
เราน่ะเป็น วัตถุโบราณ ของแท้ (ไม่หลอกลวงทั้งชราและทารก)
ที่อาจไปเกิดแตกหักเสียหาย ระหว่างที่กูเหนียงพาเราไป เดิน/ปีน/มุด (ในราคาโคตระแพงนั้น)
จนทำให้รายการสนุกๆ ของทัวร์ ต้องล่มลงกลางทางโดยใช่เหตุ เกรงใจ๊ เกรงใจ.....

อย่างไรก็ดี เรายินดีจ่ายเงินเพื่ออัพเกรดสถานะของเรา เป็น VIP ในราคาคนละ 398 หยวน
เพื่อจะได้นั่งกินในห้องอาหาร ชั้นสูงสุดของเรือ มีหน้าต่างชมวิว และมีโต๊ะ   เป็นของตนเอง
ไม่ต้องไปตบตีกับ นทท หลายร้อย ที่หิวพร้อมกัน ทุกมื้อ (ดูแล้วคงเกิดสถานการณ์เช่นนี้แน่)'

การเจรจา จึงจบลงด้วยดี เป็นที่พอใจทั้ง 2 ฝ่าย
และอาม่า ได้อาบน้ำร้อน นอนตื่นสาย ไม่ต้องล่กๆๆๆๆ เตรียมตัวให้พร้อมไปทัวร์เช้า(นอกรายการ)

เช้า วันแรก :


(วิวจากระเบียงห้อง)

อาม่าตื่นเช้า มาเห็นเรือกำลังวิ่งฉิวๆๆๆ จึงห่อตัวเป็นบ๊ะจ่าง ออกมานั่งคางสั่น ดูวิวที่ระเบียง
เพื่อจะพบว่า หลังอาหารเช้า เรือก็หยุดวิ่ง จอดเฉยเลย ไม่ยอมกะดุกกะดิกซักนิด
แถมมีเรือยักษ์อีกลำ มาแปะติดสนิทแนบ เอาระเบียงห้องชนกันไว้


เรือ(ยักษ์) แปะติด
จนได้พบปะสนทนาวิสาสะกับ ผดส (คนละลำ) ในห้องที่ระเบียงติดกัน
ทราบความว่า บ้านนั้นเขามาจากฮ่องกง ปีที่แล้วก็ไปเที่ยวบางกอก ชอบม้ากก


เราได้มีมิตรสัมพันธ์กันดียิ่งฉันเพื่อนบ้านทางระเบียงอยู่สักพัก
เพราะ ต้องรอ นทท ในแต่ละลำ ที่ขึ้นฝั่งไปทัวร์รอบเช้า (ที่อาม่าไม่ยอมซื้อนั่นแหละ) ให้จบรายการก่อน

มีเรือมาสนิทชิดเชื้อ ผูกไมตรีกันเช่นนี้หลายลำ แผงเดียวกับเรืออาม่า ก็ 3 ชั้นแล้ว ราวปาท่องโก๋บนถาด วางเรียงกันเป็นแพ
ฝั่ง หัว-ท้าย มีอีกนะ แต่เดินไปคุยกันไม่ได้ มิสามารถ

อาม่าจึงออกสำรวจบริเวณอันจำกัดจำเขี่ยในเรือยักษ์ของตัวเอง จนได้เวลากินมื้อเที่ยงอีกรอบ

ภาคบ่าย มีการนำชมตัวเขื่อน สามผา (อันยามปกติ อาม่าพี่ ต้องแจ้นตามเขาไป เพราะไม่ต้องจ่ายเพิ่ม)
แต่พิจารณาสังขารอันยังไม่ร้อยปูเซ็ง และพิจารณา กองเรือยักษ๋พันธมิตร 7-8 ลำ ที่แปะติดกันอยู่
คำนวณดู ได้ นทท ที่จะขึ้นไปดูเขื่อนพร้อมกันหลักพัน ในเวลา 2 ช.ม.
ท่ามันจะไม่เห็นอะไรมาก จึงส่ง อาม่าน้อง ออกไปผจญภัยตามลำพัง

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้อาม่าน้อง กลับมาแบบหมดสภาพ เหงื่อซ่ก (อย่าลืมว่า อากาศวันนั้น เที่ยงๆ แค่ 20° C)
'มันเอาเค้าไปเป็น ผู้ช่วยไกด์ ทำหน้าที่ชูธงให้กลุ่มเค้าเดินตาม หยุดรอ รวมพล ฯลฯ
ไกด์ (ภ อังกฤษ) มันเดินแปะฝรั่ง 2 คน ไปโน่น เหลือ มาเลย์ ฮ่องกง สิงคโปร์ ไว้เดินตามธงเค้าต้อยๆ
ตอนนี้ เค้าสนิทกับคนในกลุ่มมากละ คราวหน้ามาเล่นเป็นไกด์ตัวจริงได้เลย

อ้อ ถามว่าเป็นไงมั่งเหรอ ? เค้าก็ไม่ได้เห็นอะไรๆนักหรอก เบียดคนเป็นพันเข้าไปดูไมไหว
แถมต้องคอยนับหัวลูกทีม คอยตบตีแย่งรถกอล์ฟกลับมารถบัส ทำหน้าที่เป็น ท ทหารอดทน (เกษียณ)
ดีแล้วที่พี่ไม่ไป คิดถูกจริงๆ ไม่งั้นเค้าดูแค่พี่คนเดียว ก็ตายแหงแล้ว'

(มื้อเช้าวันรุ่งขึ้น อาม่าน้อง ป๊อบปูล่าพอใช้ มีคนเดินมาทักทายไม่ขาดสาย ท่าจะเก่งจริง)

คืนนี้ เรือจะลอดผ่านเขื่อน เราจึงมานั่งรอดูพิธีการลอดช่อง ที่ระเบียงห้อง
รอจนเรือเอาระเบียงห้องเรา แปะติดผนังเขื่อน คอยให้ระดับน้ำลดลงเป็นระยะๆ
นั่งดูผนังดำๆ หนาวๆ อยู่พักหนึ่ง อาม่าพี่ หนีเข้านอนไปก่อน

ปล่อยให้ อาม่าน้อง รักษาการณ์ คอยเอามือตีผนังเขื่อนแปะๆ ไม่ให้ติดกันเกิน เฝ้าระวังไปคนเดียว