สวัสดีค่ะ ยืม Log-in เพื่อนมานะคะ
คือตามหัวข้อเลยค่ะ
เวลาเราไปตลาดกับที่บ้าน เราจะไม่กล้ามองเวลาเค้าทำปลาสดค่ะ เวลาทุบปลาไรพวกนี้ เราจะหันหลังให้ตลอด แล้วก็จะไม่กินปลาที่ทำแบบนั้นต่อหน้าด้วยค่ะ แต่กินแค่ปลาที่ตายแล้ววางโปะน้ำแข็งค่ะ
หมู ไก่ที่ทำกันเอง ฆ่ากันเองเราก็ไม่กินเลยค่ะ ความรู้สึกคือเราได้ยินเสียงมันร้อง เราจะร้องตาม ใครจะว่าเราดัดจริตก็ได้นะแต่เราไม่กล้ามอง ไม่กล้ากินจริงๆค่ะ
หมาจร แมวจรที่โดยรถชนตาย หรือบาดเจ็บ หรือพิการ เราก็ไม่กล้ามองมันค่ะ เราจะร้องไห้จริงๆ
เราอาจจะอ่อนไหวเรื่องพวกนี้ก็ได้ค่ะ ขนาดแมวเรามันหง่าวข้าวปลาไม่กินเรายังเครียดเลยค่ะ ในเฟสที่โพสต์ระดมทุนก็ไม่กล้าดูเลื่อนผ่านอย่างไว
อย่างล่าสุดดูการ์ตูนญี่ปุ่น ที่แมวดำตัวน้อยๆหนีออกจากบ้านไปกับรถขนของ แล้วไปอยู่กับแมวอีกตัวที่ศาลเจ้า พอมันกลับบ้านมาได้เห็นเจ้าของมีแมวอีกตัวเรายังร้องไห้แทบตาย
เราเป็นแบบนี้ผิดปกติไหมคะ ? เพื่อนบอกเราดัดจริต กินปลาไก่หมูได้แต่ไม่กล้าดูมันตอนเค้าทำ

แท็กผิดขออภัยนะคะ