เราอายุ 27ปี ทำงานในองกรค์เล็กๆแห่งหนึ่ง ประกอบไปด้วย  เจ้านาย1คน(ช) น้องๆทำงานเกี่ยวกับข้อมูล2คน ช กับ ญ พี่ญอายุ50+ รู่นเก๋า แล้วก็เรา
เราเริ่มทำงานตอนอายุ 20 ปี (ไม่ต้องสงสัยหรอกว่างานอะไร แต่เป็นงานที่ถูกกฏหมายแน่นอนนนน... ) ตอนที่เริ่มทำงานแรกๆ ก็จะเจออะไรเแปลกๆ อยู่บ่อยครั้ง เกี่ยวกับเรื่องเจ้านายคนนี้ ก็จะมีเสียงจากข้างนอก จากพี่ที่รู้จักว่า ระวังดีๆนะ ทิ้งปมให้สงสัย เราไม่ได้คิดอะไรตอนนั้นยังไม่รู้อะไรมาก (ไร้เดียงสาแหล่ะ)
จากนั้นก็มีบ้างที่ ผู้ชายเข้ามาคุย มาขอเบอร์มั้ง ขอไลน์มั้ง ปฏิกิริยาของเจ้านายคนนี้ก็จะพูดเชิงหยอกๆ ว่า อย่านะ น้องสาวเรานะ เด่วเมียที่บ้านว่านะ ประมาณว่า  อย่ายุ่งของกรูอะไรประมาณนี้  เราเฉยๆนะ ก็มีบ้างแร่ะ สาวๆสวยโสด ต้องมาทำงานต่างที่  หลังจากนั้นก็มีเหตุการณ์ที่ทำให้เรารู้จักตัวตนของเจ้าหน้าคนนี้มากกกกกขึ้น คือต้องไปงานเลี้ยง หน.ซึ่งเป็น หน.เจ้านายเราอีกที ก็มีกินหลงกินเหล้าบ้าง แต่ก่อนหน้าจะไปงานเลี้ยงคือเรามีปัญหากับ ฟ.(ไหนบอกว่าโสด5555+) ซึ่งแฟนที่คบกัน2ปี มีปัญหาคือ แฟนนอกใจไปนอนกับผุ ญ  ซึ่งทำให้เราเฮิร์ตหนักมากกก ... เจ้านายก็ชอบถามแต่เรา เป็นแฟน คุยกันดีมั้ย ซึ่งพอเจ้านายถามเราวันนั้นตอนที่เราไม่โอเคร เราแอบน้ำตาไหล แล้วพูดกับเจ้านายว่า เลิกกันแล้วค่ะ ก็บอกเหตุผลว่าทำไม(แต่คิดย้อนกลับไปคือเรื่องส่วนตัวกรูมั้ย) เจ้านายก็พูดประมาณยิ้มแบบดีใจ ว่า เสร็จกูละ5555 เลิกเหอะ สวยๆอยากหนุคนรอจีบตั้งเยอะแยะ ผช.ไม่ดีไม่เหมาะกับเราหรอก
ตัดมาที่งานเลี้ยง ซึ่งเรายังไม่โอเครกับปัญหาที่เลิกกับแฟนอยู่  เจ้านายก็พยายามให้เราดื่ม ซึ่งเราไม่ชอบดื่มเรามีปัญหากับแฟนไง เป้นคนที่เคยดื่มนะดื่มหนักมาก ดื่มข้ามวันยังมี แต่ทำไมตอนมีปัญหากันไม่ดื่ม ไม่รู้ทำไม ตอนในงานเลี้ยงก็มีน้ำตาซึมบ้าง ก็มีพี่ ผช ที่รู้จัก ก็ดึงแขนเรามาร้องเพลง มาเต้น เราเห็น เจ้านายหน้าง๋อย แบบไม่พอใจ เหมือนประมาณว่า ที่กูชวนดื่มกลับเฉย ที่ผู้ชายคนอื่นนี่เร็วจัง เราดื่มนิดนึง ไม่เมา มีสติทุกอย่าง จากนั้นก็กลับบ้านกัน ก็มีพี่กับมาด้วยคนนึง พี่คนที่กลับด้วยต้องส่งพี่คนนี้เสร็จค่อยไปส่งเรา  หลังจากส่งพี่เขาเสร็จ เจ้านายก็เริ่มไม่เหมือนเดิม ขับรถช้าๆ พยายามให้ถึงบ้านเราช้าที่สุด ระหว่างทางก็ชวนเราไปต่อ บอกว่า ทำไมวันนี้ไม่เห็นดื่มเลย  ไปต่อมั้ย ไม่ใช่แค่สองนะ พี่...ก็ไป พี่... ก็ไป เราปฏิเสธ ยื่นคำขาดว่า ไม่ไปค่ะ
หลังจากนั้นเจ้านายมาส่งที่บ้าน เดินจะเข้ามาส่งข้างในบ้านเราบอก ขอบคุณนะค่ะ แล้วรีบปิดประตูขึ้นห้องเลย เจ้านายก็ไม่ยอมกลับ นั่งในรถ เรายุบนห้องปิดไฟเหมือนจะนอน เจ้านายโทรหาเรา เรารับสาย  เสียงสองก็มาค่ะ  เป็นห่วงอยู่คนเดียวไหวไหม ไม่เคยเห็นหนูเป็นแบบนี้เลย ไปต่อดีมั้ย เอิ่มมมม...
เราคิดตอนนั้นคือ  กะจะแอ๊วกูให้ได้ใช่ป่ะ  เราวางสายพูดตัดบท อยู่ได้ค่ะ นอนแล้วนะค่ะ ง่วง สวัสดีค่ะ ปิดเครื่อง ....... จากนั้นนางก็ยังไม่ไปจ้าาาา
เฝ้ายุหน้าบ้านจน.... รถพี่ที่รู้จักกลับจากงานเลี้ยงพอดี  เลยต้องยอมกลับ ไม่งั้นคนอื่นจะรู้ภาพพจน์ที่เเท้จริงของตัวเอง....
นี่คือเหตุการณ์เเรกที่เราเจอ แล้วความคิดเราเปลี่ยน ว่า เจ้านายต้องคิดกับเรามากกว่าลูกน้องแน่ๆ  แล้วก็ยังมี 2 3 4  ....
ถามว่าวันนั้นถ้าเราเมามากจนไม่รู้สึกตัวคิดว่าเราจะรอดจากผู้ชายคนนี้มั้ย ถึงเจ้านายคนนั้น ถึงแม้จะถูกใจแค่ไหนอย่าลืม ลูกเมียที่บ้านนะค่ะ