---

วันนี้เป็นวันออกทุกข์ หลังจากที่ได้ผ่านพ้นช่วงเวลาแห่งความโศกเศร้าเสียใจของคนไทยทั้งประเทศ

ในหลวงรัชกาลที่ 9 ทรงเสด็จสู่สวรรคาลัย พวกเราก็ดำเนินชีวิตตามปกติโดยรำลึกถึงพระมหากรุณาธิคุณของพระองค์ท่านและปฏิบัติตนตามแนวทางที่พระองค์ท่านวางแนวทางไว้เพื่อ เป็นการแสดงความจงรักภักดี

วันนี้นู๋จะมานำเสนอเรื่องเกี่ยวกับสวรรค์ค่ะ

ข้อมูลเรื่องของสวรรค์ ปรากฏในวรรณกรรมไทยอันเก่าแก่อย่าง “ไตรภูมิพระร่วง”  

ไตรภูมิพระร่วง หรือชื่อว่า ไตรภูมิกาถา คือวรรณกรรมชิ้นเอกที่เขียนขึ้นตั้งแต่สมัยกรุงสุโขทัย นักประวัติศาสตร์สรุปชัดเจนว่าไตรภูมิพระร่วงคือวรรณคดีเรื่องแรกของไทย เป็นพระราชนิพนธ์ในสมเด็จพระศรีสุริยพงศ์รามมหาธรรมราชาธิราช หรือที่รู้จักกันในชื่อ พระมหาธรรมราชาลิไท (บางตำราก็เรียกพระยาลิไทย) เขียนขึ้นเมื่อปี พ.ศ. ๑๘๘๘ วรรณคดีเรื่องนี้มีอิทธิพลต่อสังคมไทย ตั้งแต่สมัยสุโขทัย อยุธยา รัตนโกสินทร์ จนถึงปัจจุบัน ตัวพระมหาธรรมราชาลิไทผู้ประพันธ์นั้น มีพระปรีชารอบรู้แตกฉานในพระไตรปิฎก และยังทรงเชี่ยวชาญในวิชาโหราศาสตร์ ดาราศาสตร์ และไสยศาสตร์ จนถึงขั้นทรงบัญญัติคัมภีร์ศาสตราคมเป็นปฐมธรรมเนียมสืบต่อมา  




เนื้อหาหลักๆ ของ “ไตรภูมิพระร่วง” คือการรวบรวมเอาคติความเชื่อทุกแง่มุมของทุกชนชั้นมาร้อยเรียงเป็นเรื่องราวให้ผู้อ่านรู้จักและเข้าใจคำว่า “บาปบุญคุณโทษ” ทำให้ผู้อ่านรู้จักยำเกรงต่อการกระทำบาป และเกิดความปิติยินดีในการทำบุญทำกุศล ตลอดจนพรรณนาถึงเรื่องการเกิด การตายของสัตว์ทั้งหลายว่า การเวียนว่ายตายเกิดอยู่ในภูมิทั้งสามคือ กามภูมิ รูปภูมิ และอรูปภูมิ ด้วยอำนาจของบุญและบาปที่ตนได้กระทำแล้ว

ในหนังสือไตรภูมิพระร่วงได้กล่าวถึงที่ตั้งของภูมิทั้งหลาย ได้แก่ สวรรค์ โลกมนุษย์ และนรกกับอสูรกายภูมิ ว่ามีเขาพระสุเมรุอยู่ตรงกลาง ล้อมรอบด้วยเขาบริวารและมหาสมุทรสลับกันอย่างละ ๗ ชั้น (มหาสมุทรที่ว่านี้ ในวรรณคดีเรื่อง “กากี” เรียกว่า “สีทันดร”) ถัดออกมาเป็นทวีปทั้ง ๔ ที่มนุษย์อยู่อาศัย (บางครั้ง ในวรรณคดีจึงเรียกอินเดียว่า ชมพูทวีป) แล้วล้อมด้วยกำแพงจักรวาลเป็นชั้นสุดท้าย



สวรรค์แยกออกเป็น ๓ ประเภท สวรรค์ในไตรภูมิพระร่วงแบ่งออกเป็น ๓ ประเภทใหญ่ๆ คือ  


๑. ประเภทกามาวจร คือยังเกี่ยวข้องกับความรักความใคร่ ผู้ที่อาศัยอยู่บนสวรรค์ประเภทนี้จึงมี ๒ เพศคือเทวดาเพศชายและนางฟ้าเพศหญิง

สวรรค์ประเภทนี้แบ่งออกเป็น ๖ ชั้นย่อยๆ ได้แก่

    ชั้นแรก จตุมหาราชิกา มีความสูงน้อยที่สุด ระดับเดียวกับยอดเขายุคนธร คือ ๔๒,๐๐๐ โยชน์จากมหาสมุทร เป็นที่อยู่ของเทพยดาชาวฟ้า มีท้าวมหาราช ๔ พระองค์ปกครอง คือ  ท้าวธตรัฐมหาราช  ท้าววิรุฬหกมหาราช ท้าววิรูปักษ์มหาราช ท้าวเวสสุวัณมหาราช (ท้าวกุเวร) ผู้ที่จะได้อยู่สวรรค์ชั้นนี้ พบว่าเมื่อเป็นมนุษย์ ชอบทำความดี สันโดษ ยินดีแต่ของๆ ตน ชักชวนให้ผู้อื่นประกอบการกุศล ชอบให้ทาน มีจิตผูกพันในผลแห่งทานแล้วให้ทาน มุ่งการสั่งสมให้ทาน และเป็นผู้มีศีล ฯลฯ

    ชั้นที่สอง ดาวดึงส์ มีความสูงเหนือขึ้นไปเป็นเท่าตัว สูงเสมอยอดเขาพระสุเมรุ ที่เรียกว่าไตรตรึงษ์หรือดาวดึงส์ เป็นเมืองใหญ่มี ๑,๐๐๐ประตู มีพระเกศจุฬามณีเจดีย์ มีไม้ทิพย์ ชื่อ ปาริชาตกัลปพฤกษ์ สมเด็จพระอมรินทราธิราชหรือพระอินทร์เป็นผู้ปกครอง ผู้ที่จะได้อยู่สวรรค์ชั้นนี้ พบว่าเมื่อเป็นมนุษย์ มีจิตบริสุทธิ์ยินดีในการบริจาคทาน ในการให้ทาน เป็นผู้ไม่มีความหวังให้ทาน ไม่มีจิตผูกพันในผลแห่งทานแล้วให้ ไม่มีการสั่งสมให้ทาน ไม่ได้ให้ทานด้วยความคิดว่า “ตายแล้วเราจักได้เสวยผลทานนี้” แต่ให้ทานด้วยความคิดว่า “การให้ทานเป็นการกระทำดี” งดงามด้วยพยายามรักษาศีล ไม่ดูหมิ่นผู้ใหญ่ในตระกูล ฯลฯ

    ชั้นที่สาม ยามา เป็นที่อยู่ของเทพยดาผู้มีแต่ความสุขอันเป็นทิพย์ เป็นที่อยู่ของพระสยามเทวาธิราช ผู้ที่จะได้อยู่สวรรค์ชั้นนี้ พบว่าเมื่อเป็นมนุษย์มีจิตบริสุทธิ์ พยามสร้างเสบียง ไม่หวั่นไหวในการบำเพ็ญบุญกุศล ในการให้ทาน เป็นผู้ไม่มีความหวังให้ทาน ไม่มีจิตผูกพันในผลแห่งทานแล้วให้ทาน ไม่ได้ให้ทานด้วยความคิดว่า “การให้ทานเป็นการกระทำที่ดี” แต่ให้ทานด้วยความคิดว่า “บิดา มารดา ปู่ ย่า ตา ยาย เคยให้ เคยทำมา เราก็ไม่ควรทำให้เสียประเพณี” รักษาศีล มีจิตขวนขวายในพระธรรม ทำความดีด้วยใจจริง

    ชั้นที่สี่ ดุสิต เป็นที่อยู่ของเทพเจ้าผู้มีความยินดีแช่มชื่นเป็นนิจ มีท้าวสันดุสิตเทวราชปกครอง เชื่อกันว่าเป็นที่ประทับของพระโพธิสัตว์ก่อนจะมาประสูติเป็นพระพุทธเจ้า ผู้ที่จะได้อยู่สวรรค์ชั้นนี้ พบว่าเมื่อเป็นมนุษย์มีจิตบริสุทธิ์ ยินดีมากในการบริจาคทาน ในการให้ทานเป็นผู้ไม่มีความหวังให้ทาน ไม่มีจิตผูกพันในผลแห่งทานแล้วให้ทาน ไม่มุ่งการสั่งสมให้ทาน ไม่ได้ให้ทานด้วยความคิดว่า “บิดา มารดา ปู่ ย่า ตา ยาย เคยให้ เคยทำมา เราไม่ควรทำให้เสียประเพณี” แต่ให้ทานด้วยความคิดว่า “เราหุงหากิน แต่สมณะหรือพราหมณ์ทั้งหลายไม่ได้หุงหากิน เราหุงหากินได้ จะไม่ให้ทานแก่สมณะหรือพราหมณ์ผู้ไม่หุงหากิน ย่อมเป็นการไม่สมควร” ทรงศีล ทรงธรรม ชอบฟังพระธรรมเทศนา หรือเป็นพระโพธิสัตว์รู้ธรรมมาก ฯลฯ

    ชั้นที่ห้า นิมมานรตีภูมิ เป็นที่อยู่ของเทพเจ้าผู้ยินดีในกามคุณอารมณ์ ซึ่งเนรมิตขึ้นมาตามความพอใจ มีท้าวสุนิมมิตเทวราชปกครอง ผู้ที่จะได้อยู่สวรรค์ชั้นนี้ พบว่าเมื่อเป็นมนุษย์มีจิตใจบริสุทธิ์ ยินดียิ่งในการบริจาคทาน ในการให้ทานเป็นผู้ไม่มีความหวังให้ทาน ไม่มีจิตใจผูกพันในผลแห่งทานแล้วให้ ไม่มุ่งการสั่งสมให้ทาน ไม่ได้ให้ทาน ด้วยความคิดว่า “เราหุงหากินได้ แต่สมณะหรือพราหมณ์ทั้งหลายไม่ได้หุงหากิน เราหุงหากินได้ จะไม่ให้ทานแก่สมณะหรือพราหมณ์ ผู้ไม่หุงหากิน ย่อมเป็นการไม่สมควร” แต่ให้ทานด้วยความคิดว่า “เราจักจำแนกแจกท่านเช่นเดียวกับฤๅษีทั้งหลายในกาลก่อน” ประพฤติธรรมสม่ำเสมอ พยามรักษาศีลไม่ให้ขาดได้ มีใจสมบูรณ์ด้วยศีล และมีวิริยะอุตสาหะในการบริจาคทานเป็นอันมาก เพราะผลวิบากแห่งทาน และศีลอันสูงเท่านั้น จึงอุบัติเกิดในสวรรค์ชั้นนี้ได้

    ชั้นที่หก ปรนิมมิตวสวัตตี เป็นที่อยู่ของเทพเจ้าซึ่งเสวยกามคุณอารมณ์ แบ่งเป็น ฝ่ายเทพยดา มีท้าวปรนิมมิตเทวราช ปกครอง กับ ฝ่ายมารมีท้าวปรนิมิตวสวัตตีมาราธิราชเป็นผู้ปกครอง อายุ ๑๖,๐๐๐ ปีทิพย์ (๙,๒๑๖ ล้านปีมนุษย์) ผู้ที่จะได้อยู่สวรรค์ชั้นนี้ พบว่าเมื่อเป็นมนุษย์มีจิตบริสุทธิ์ อุตส่าห์ก่อสร้างกองการกุศลให้ยิ่งใหญ่เป็นอุกฤษฏ์ อบรมจิตใจสูงส่งไปด้วยคุณธรรม เมื่อจะให้ทานรักษาศีลก็ต้องบำเพ็ญกันอย่างจริงๆ มากไปด้วยความศรัทธาปสาทะอย่างยิ่งยวดถูกต้อง ในการให้ทาน เป็นผู้ไม่มีความหวังให้ทาน ไม่มีจิตผูกพันในผลแห่งทานแล้วให้ทาน ไม่มุ่งการสั่งสมให้ทาน ไมได้ให้ทานด้วยความคิดว่า “เราจักเป็นผู้จำแนกแจกทาน เช่นเดียวกับฤๅษีทั้งหลายแต่กาลก่อน” แต่ให้ทานด้วยความคิดว่า “เมื่อเราให้ทานอย่างนี้ จิตของเราจะเลื่อมใส จะเกิดความปลื้มใจและโสมนัส” เพราะวิบากแห่งทาน และศีลอันสูงส่งยิ่งเท่านั้น จึงอุบัติเกิดในสวรรค์ชั้นนี้ได้



๒. ประเภทรูปาจร คือพรหมที่มีรูป (พรหมตามคติพุทธมีมากมายหลายองค์ ตามแต่ที่ทำบุญไว้ ไม่ได้เป็นผู้สร้างโลกหรือจักรวาล แตกต่างจากพรหมของพราหมณ์) มีด้วยกัน ๑๖ ชั้น นิยมเรียกกันว่าพรหมโลก อยู่สูงขึ้นไปจากฉกามาวจร โดยจะมีความสูงเพิ่มทวีคูณขึ้นไปเรื่อยๆ จากชั้นต้นไปถึงชั้นสูงสุด

    ชั้นที่หนึ่ง พรหมปริชชาภูมิ
    ชั้นที่สอง พรหมปโรหิตาภูมิ
    ชั้นที่สาม มหาพรหมาภูมิ
    ชั้นที่สี่ ปริตตาภูมิ
    ชั้นที่ห้า อัปปมาณาภูมิ
    ชั้นที่หก อาภัสสรภูมิ
    ชั้นที่เจ็ด ปริตตสุภาภูมิ
    ชั้นที่แปด อัปปมาณสุภาภูมิ
    ชั้นที่เก้า สุภกิณหาภูมิ
    ชั้นที่สิบ เวหับผลาภูมิ
    ชั้นที่สิบเอ็ด อสัญญีภูมิ
    ชั้นที่สิบสอง อวิหาภูมิ
    ชั้นที่สิบสาม อดับปาภูมิ
    ชั้นที่สิบสี่ สุทัสสาภูมิ
    ชั้นที่สิบห้า สุทัสสีภูมิ
    ชั้นที่สิบหก อกนิฏฐาภูมิ


๓. ประเภทอรูปาวจร หรือพรหมไม่มีรูป พรหมโลกประเภทนี้มี ๔ ชั้น อยู่สูงขึ้นไปอีก จุดเด่นคือพระพรหมที่อยู่ ณ ที่นี้ จะมีแต่จิต ไม่มีรูปร่าง
    
    ชั้นที่หนึ่ง อากาสานัญจายตน
    ชั้นที่สอง วิญญาณนัญจายตน
    ชั้นที่สาม อากิญจัญญายตน
    ชั้นที่สี่ เนวสัญญานาสัญญายตน


Cr.
https://www.dek-d.com/writer/43259/

---

ห้องเพลงคนรากหญ้าเปิดขึ้นมามีวัตถุประสงค์ เพื่อ

1. มีพื้นที่ให้เพื่อนๆ ได้มาพบปะ พูดคุยระหว่างกัน ในภาวะที่ต้องระมัดระวังการโพสการเมืองอย่างเคร่งครัด
2. เป็นพื้นที่ พักผ่อน ลดความเครียดทางการเมือง ให้เพื่อนๆ มีกิจกรรมสนุกๆ ร่วมกัน
3. สร้างมิตรภาพและความปรองดอง ซึ่งเราหวังให้สังคมไทยเป็นเช่นนี้ แม้นคิดต่างกัน แต่เมื่อคุยกันแล้วก็เป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม







กระทู้ห้องเพลงเป็นกระทู้เปิด มิได้ปิดกั้นผู้หนึ่งผู้ใด "ขอให้มาดี เราคือเพื่อนกัน" ซึ่งก็เหมือนกับกระทู้ทั่วไป ที่เราไม่จำเป็นต้องทราบว่า User ท่านไหนเป็นใครมาจากไหน  ...ดังนั้น หากมีบุคคลใดที่มีการโพสสิ่งผิดกฎหมายและศีลธรรมอันดีของสังคมนั้น หรือสิ่งรบกวนใดๆ ในบอร์ด เป็นเรื่องส่วนบุคคล ทางห้องเพลงจึงขอแสดงความบริสุทธิ์ใจว่าไม่มีส่วนเกี่ยวข้องทั้งสิ้น