เราตะเงกระท๓้สารพัดนะคะกับโรคเจ้าปัญหานี้ ทั้งขอแชร์ประสบการณ์ ปรึกษา ระบาย.... รายละเอียดอาการเราก็ตามอ่านได้ที่กระทู้เก่าๆได้เลยค่ะ
วันนี้...เราขอเอากำลังใจใาแชร์ทุกคนนะคะ
เกริ่นนำ
คือหมอนั้นเราสามสัปดาห์ ในช่วง 3 สัปดาห์ที่รอได้พบหมออีกครั้ง....เรารู้สึกดีขึ้น แต่อาการทรุดหนักมากแปลกๆ คือเรามีอาการทำร้ายตัวเองดมื่อรู้สึกผิดกับคนอื่น ไม่ขอเล่ารายละเอียดมาก ร้องไห้บ่อยขึ้น กิจกรรมที่จะทำ หรือลงมือทำก็มักไม่ประสบความสำเร็จ เนื่องจากไม่มีสมาธิในการทำอะไรเลย แพนิคก็กลับมาจากแทบไม่มี มันก็มากสัก 3-4 ครั้ง แต่มาแบบใหม่ มาเลยฉันตั้งรับได้ รู้สึกตัวเร็วว่าแพนิคมาหาฉันแล้ว อดใจไม่กินยา แล้วใช้วิธีฝึกหายใจที่หมอสอนมา ทรมานนะ บางครั้งก็เป็นครึ่งชั่วโมง แต่ก็นอนหายใจไปจนมันแพ้เรา.....เราเล่าอาการละเอียด ให้หมอฟัง ร้องห่มร้องไห้ กลัวไม่หาย ทำไมกีขึ้นแล้วยังมาเป็นอีก กลัวสูญเสียความสามารถที่เคยมีเพราะทำอะไรไม่สำเร็จ เป็นภาระครอบครัว ดูแลดีที่สุด แต่แค่ลุกมากินข้าวกินยาให้ตรงเวลายังทำไม่ได้
มองมุมกลับ ปรับมุมมอง
เรา : หมอคะ ตกลงหนูดีขึ้นบ้างไหม จะหายไหม กลัวจะต้องเป็นไป 5 ปี 10 ปี ทำไมรักษามาแล้วยังรู้สึกเหมือนเดิมทุกอย่าง ฮึก ฮึก .....?
หมอ : จริงๆหมอง่าดีขึ้นมากเลยนะ ^_^
รักษากับหมอมาจริงจังก็เพิ่งจะ 2 เดือน หมอจะบอกพัฒนาการที่ดีของเราให้ฟังนะ
1. จำได้ไหม มาครั้งแรก ลงมือฆ่าตัวตาย วางแผนฆ่าตัวตาย อยากตายทันที --> ตอนนี้เราไม่มีความคิดฆ่าตัวตาย แม้ทำร้ายตัวเองก็ไม่คิดจะให้ตาย
2. ตอนแรก แพริคของเรารุนแรง ควบคุมไม่ได้ ต้องกินยาระงับอาการ --> ตอนนี้เรารับมือได้ใช้วิธีควบคุมลมหายใจจนมันหาย
3. ความเครียดที่แบกมาทั้งหมดตอนแรกมันหมดไปแล้ว --> ตอนนี้เราเหลือแต่ความเครียดที่เกิดจากอาการ เกิดจากสมองที่มันหลอกเรา มันจะหลอกเราไปเรื่อยๆ โดยเปลี่ยนรูปแบบความคิด แต่รวมๆความคิดทั้งหมดจะไปในด้านลบ ซึ่งเป็กปกติของโรค
4. ไม่ใช่แค่คนป่วยที่จะดีขึ้นวันนึง แล้วอีกวันดูแย่ สลับไปมา --> คนปกติก็มีวันขยัน วันขี้เกียจ เราเองก็ต้องมีวันที่ฮึบขึ้นมาได้ บางวันที่ไม่ไหวจริงๆ มันธรรมดามาก
ตั้งแต่วันที่ไปพบหมอ .... เรามองเปลี่ยนไปเลย
เรามองมุมลบเจอแต่ความรู้สึกแย่ๆ แต่หมอมองในมุมบวก ชี้ให้เราเห็นความคืบหน้าในการรักษาแบบที่เราไม่เคยคิด
**ใครที่กำลังท้อแท้กับโรค ลองตั้งสมาธิคิกตามคุณหมอที่แนะนำเรา แล้วดูว่าจริงๆ เรามีอาการที่ดีขึ้นหลายอย่างได้นะคะ
แล้วอย่าลืมแชร์นะจ๊ะ
ขอเล่าเรื่องสร้างกำลังใจให้เพื่อนร่วมโรคซึมเศร้าค่ะ ได้ไปพบหมอครั้งนี้กับคำพูดที่ทำให้มองมุมกลับ ปรับมุมมอง
วันนี้...เราขอเอากำลังใจใาแชร์ทุกคนนะคะ
เกริ่นนำ
คือหมอนั้นเราสามสัปดาห์ ในช่วง 3 สัปดาห์ที่รอได้พบหมออีกครั้ง....เรารู้สึกดีขึ้น แต่อาการทรุดหนักมากแปลกๆ คือเรามีอาการทำร้ายตัวเองดมื่อรู้สึกผิดกับคนอื่น ไม่ขอเล่ารายละเอียดมาก ร้องไห้บ่อยขึ้น กิจกรรมที่จะทำ หรือลงมือทำก็มักไม่ประสบความสำเร็จ เนื่องจากไม่มีสมาธิในการทำอะไรเลย แพนิคก็กลับมาจากแทบไม่มี มันก็มากสัก 3-4 ครั้ง แต่มาแบบใหม่ มาเลยฉันตั้งรับได้ รู้สึกตัวเร็วว่าแพนิคมาหาฉันแล้ว อดใจไม่กินยา แล้วใช้วิธีฝึกหายใจที่หมอสอนมา ทรมานนะ บางครั้งก็เป็นครึ่งชั่วโมง แต่ก็นอนหายใจไปจนมันแพ้เรา.....เราเล่าอาการละเอียด ให้หมอฟัง ร้องห่มร้องไห้ กลัวไม่หาย ทำไมกีขึ้นแล้วยังมาเป็นอีก กลัวสูญเสียความสามารถที่เคยมีเพราะทำอะไรไม่สำเร็จ เป็นภาระครอบครัว ดูแลดีที่สุด แต่แค่ลุกมากินข้าวกินยาให้ตรงเวลายังทำไม่ได้
มองมุมกลับ ปรับมุมมอง
เรา : หมอคะ ตกลงหนูดีขึ้นบ้างไหม จะหายไหม กลัวจะต้องเป็นไป 5 ปี 10 ปี ทำไมรักษามาแล้วยังรู้สึกเหมือนเดิมทุกอย่าง ฮึก ฮึก .....?
หมอ : จริงๆหมอง่าดีขึ้นมากเลยนะ ^_^
รักษากับหมอมาจริงจังก็เพิ่งจะ 2 เดือน หมอจะบอกพัฒนาการที่ดีของเราให้ฟังนะ
1. จำได้ไหม มาครั้งแรก ลงมือฆ่าตัวตาย วางแผนฆ่าตัวตาย อยากตายทันที --> ตอนนี้เราไม่มีความคิดฆ่าตัวตาย แม้ทำร้ายตัวเองก็ไม่คิดจะให้ตาย
2. ตอนแรก แพริคของเรารุนแรง ควบคุมไม่ได้ ต้องกินยาระงับอาการ --> ตอนนี้เรารับมือได้ใช้วิธีควบคุมลมหายใจจนมันหาย
3. ความเครียดที่แบกมาทั้งหมดตอนแรกมันหมดไปแล้ว --> ตอนนี้เราเหลือแต่ความเครียดที่เกิดจากอาการ เกิดจากสมองที่มันหลอกเรา มันจะหลอกเราไปเรื่อยๆ โดยเปลี่ยนรูปแบบความคิด แต่รวมๆความคิดทั้งหมดจะไปในด้านลบ ซึ่งเป็กปกติของโรค
4. ไม่ใช่แค่คนป่วยที่จะดีขึ้นวันนึง แล้วอีกวันดูแย่ สลับไปมา --> คนปกติก็มีวันขยัน วันขี้เกียจ เราเองก็ต้องมีวันที่ฮึบขึ้นมาได้ บางวันที่ไม่ไหวจริงๆ มันธรรมดามาก
ตั้งแต่วันที่ไปพบหมอ .... เรามองเปลี่ยนไปเลย
เรามองมุมลบเจอแต่ความรู้สึกแย่ๆ แต่หมอมองในมุมบวก ชี้ให้เราเห็นความคืบหน้าในการรักษาแบบที่เราไม่เคยคิด
**ใครที่กำลังท้อแท้กับโรค ลองตั้งสมาธิคิกตามคุณหมอที่แนะนำเรา แล้วดูว่าจริงๆ เรามีอาการที่ดีขึ้นหลายอย่างได้นะคะ
แล้วอย่าลืมแชร์นะจ๊ะ