อาจจะยาวหน่อยและ ขอโทษนะคะถ้างงๆ
เกริ่นก่อน...เราทำงานบริษัทเอกชนแห่งนึงบริษัทเป็นของชาวต่างชาติ มีอยู่ช่วงนึงทางบริษัทมี Project ติดตั้งเครื่องสายพานและได้ทำสัญญากับษริษัทนึงจากทางมาเลเซีย แล้วก็มีพนักงานมาประกอบเครื่องสายตามปกติ แต่มีอยู่ช่วง 2 อาทิตย์หลัง มีพนักงานคนนึงเค้าเป็นชาวมาเลเซีย เค้ามาติดตั้งโปรแกรมของเครื่องสายพาน น่าตาเค้าดูมีเสน่ห์ ขาว สูง คือเห็นแล้วสะดุด พนักงาน ผญ ในแวเฮ้าชอบเค้าเกือบทุกคน เราเจอเค้าครั้งแรกตอนที่เราไปตรวจเช้คพนักงาน เราก็ยิ้มให้เค้าเหมือนทักทายทั่วๆไป เราเป็นคนยิ้มเก่ง (เราเป็นคนชอบยิ้ม เวลาไปตรวจเช้คพนักงานเราก็จะยิ้มให้ทุกคนเสมอ) พี่เค้าก็ยิ้มตอบเรา คือเราก็ชอบพี่เค้าตั้งแต่แรก แต่เราไม่แสดงอาการ
จากนั้นมา ทุกเช้าที่เจอกันเราจะทักทาย Goodmorning พี่เค้าเสมอ เค้าก็จะตอบกลับมาว่า Goodmorning ต่างคนต่างยิ้มให้กัน เป็นแบบนี้ตลอด 2 อาทิตย์ วันสุดท้ายที่เค้าจบงาน เราก็เดินไปตรวจพนักงานตามปกติ พี่ที่เรารู้จักแกล้งเราด้วยการเดินไปบอกพี่ (คนมาเล) ว่าเราชอบหรืออะไรสักอย่าง พี่(คนมาเล) เค้าก็หันมามองเราแล้วก็ยิ้ม เราก็เลยยิ้มเขิลๆ เพราะไม่รู้ว่าเค้าพูดอะไร จนตกเย็น พี่(คนมาเล) เดินผ่านเรา เหมือนเค้าจะพูดอะไรสักอย่าง เราเลยถามเค้าว่า กลับบ้านมาเลหรอ เค้าก็ตอบว่า ใช่ เราเลยให้เค้าเดินมาหาแล้วถามว่า เค้ามีเฟสบุ๊คไหม เค้าบอกว่า มี ตอนแรกเราเอาโทสับของเราให้เค้าแอด แต่หาชื่อเค้าไม่เจอ เค้าเลยยื่นโทสับเค้ามาให้เราแอด พอแอดกันเสด เราก็ขอถ่ายรุปคู่กับเค้า
จากนั้นเราก็แชทไปบอกเค้าว่า นี่เราเองนะ ชื่อนั้นนี่ เค้าก่อตอบโอเค คุยกันอีกนิดหน่อย แล้วก็อวยพรให้เค้าเดินทางปลอดภัย พออีกสัก 2 วัน เค้าก้อบอกเราว่า เค้าเที่ยวยุที่นิวซีแลนด์นะ มาเที่ยว 10 วัน เราก็โอเคๆ ไม่กล้าคุยอะไรมากเพราะเราก็ไม่เก่งภาษาอังกฤษเท่าไหร่
หลังจากนั้น 3 วัน เราก็มีทริปไปเที่ยวมาเลกับพี่สาวพอดี เราเลยถามเค้าว่ามาเลที่ไหนน่าเที่ยวบ้าง เค้าก้อแนะนำมา พร้อมส่งรุป ส่งเว๊ปมาให้ดู หลังจากนั้น 3 วัน เค้าก็มาที่เมืองไทยอีกครั้งเพราะเครื่องสายพานมีปัญหาเค้าก็มาแก้ไข เราเจอเค้าก็ยิ้มทักทายปกติ มีอยู่ครั้งนึงเราไปเดินออกจากห้องน้ำ เดินออกมาเจอเดินมาทิ้งขยะพอดีเราก็ยิ้มให้เค้า เค้าก็ยิ้มตอบ พอเราเดินลงบรรไดมา เค้าเดินเข้าห้องพักที่บริษัทเตรียมไว้ให้เค้า (ห้องกระจกทั้งหมด) เรารุสึกเหมือนมีคนมอง เราเลยเงยหน้าขึ้นไปมอง ก็ยังเห็นเค้ายิ้มอยู่ ยิ้มแบบเขิล (คิดไปเองรึป่าวไม่รุ) แล้วเค้าหันน่ากลับ พอเราเดินลงมาอีกขั้น เงยหน้าขึ้นไป ก็เห็นเค้ามองเรายิ้มแบบสดใสมาก☺️ เราก้อยิ้มให้เค้าอีกแล้วก็เดินลงมาเลย
วันต่อมา มีพนักงานเอาน้ำผลไม้มาขาย เราก็เลยซื้อน้ำอัญชันไปให้เค้า (เค้าเป็นคนต่างชาติพูดไทยไม่ได้ หากินอะไรก็ยาก เราเลยอยากให้เค้าลองกินน้ำสมุนไพรของไทยบ้าง) เรายื่นน้ำให้เค้า เค้าก็ถามเหมือนแปลกใจว่า For me. เราก็ตอบว่าใช่ For you. เค้าก็ยิ้มออกมาแล้วก็ขอบคุณเรา พอช่วงบ่ายๆ เรายืนคุยกับพนักงานยุ พี่เค้าก้อเดินเข้ามาหา แล้วก็บอกว่าจะกลับมาเลแล้วนะ กลับตอนนี้ เรามาถ่ายรุปกัน เราก้อโอเค ถ่ายรุป เสด ก็คุยกัน เค้าก้อถามจะไปเที่ยวมาเลเมื่อไหร่ ยังไง เราก็บอกช่วงวันหยุดเดือนกุมภา เค้าบอกช่วงนั้นอาจจะมีงานที่อินโดนีเซีย คุยกันสักพักนึงก็บายๆกัน ซึ่งเราคิดว่า เราอาจจะไม่เจอเค้าอีกแล้ว หลังจากนั้นสัก 2 เดือน เราก้อไปเที่ยวมาเลตามที่เค้าแนะนำ พอเราไม่ถึงมาเล เค้าก็ถามอาหารมาเลเป็นไงบ้าง แนะนำอาหารใหม่ๆให้ลอง ไปเที่ยวที่นั้นที่นี้ไปยังไง วันที่เราไปเที่ยวมันตรงกับวันศุกร์ เค้ามาเที่ยวด้วยไม่ได้ เค้าทำงานอีกอย่างมันไกลจากที่เค้ายุด้วย จากนั้นไม่นาน เค้าก็มาไทยอีกครั้ง แต่ ครั้งนี้เหมือนมาปิดจ๊อบเพราะมาเปนคณะเลย เค้าทักมาว่า ตอนนี้ถึงยุที่ไทยนะ ยุที่สนามบิน มาแค่2 วัน กำลังเอาของไปไว้ที่โรงแรมและจะไปแวเฮ้าเลย แต่วันนั้นเค้าเราไปธุระที่กรุงเทพ พออีกวันนึง เค้าทักมาว่า ตอนนี้อยู่ไหน เค้าเดินมาหาเราที่โต๊ะทำไมไม่เจอ ไปกินข้าวเที่ยงหรอ พอเรากำลังจะตาม เค้าก่อเปิดประตูแวเฮ้าเข้ามาพอดี ตื่นเต้นมากกกก
เค้าเจอเรา เค้าก้อยิ้ม ถามว่ากินข้าวรึยัง เค้าบอกว่า วันนี่เค้าจะกลับมาเลแล้ว เด้วตอนจะกลับ จะเดินไปหาที่โต๊ะนะ เราก้อบายๆกัน พอเค้าจะกลับ เค้าก็เดินมาหาจริงๆ มาถ่ายรุปกับเรา (อีกแล้ว) แล้วก้อถามว่า ไปเที่ยวมาเลเปนไงบ้าง นิดๆหน่อยๆ เราก้อบอกลาเค้า กลัวเค้าตกเครือง ระหว่างนั้นมีแชททักทายกันบ้าง เค้าเป็นคนงานยุ่งมาก ถัดจากนั้น 2 เดือน เค้าทักมาอีกครั้ง บอกว่า ตอนนี้ยุไทยนะ กำลังไปแวเฮ้า เราก้อโอเค แต่ครั้งนี้ทางบริษัทอนุญาติให้เค้าทำงานหลังเที่ยงคืนไปแล้ว เค้ากับเราเลยไม่ค่อยได้เจอกัน เค้าทำงานหลังเที่ยงคืนถึง 9 โมงเช้า แล้วมาอีกทีตอน บ่ายๆ ก่อนเค้าจะกลับมาเลนึงวัน เราทำงานปกติ พอตอน 5 โมง เค้าทักมาว่าตอนนี้เค้าเลิกงานแล้ว ยุแถวๆ บางนา กำลังไปเมกะ เราก็เลยถามว่า กินข้าวบ้างรึยัง เค้าบอกว่ายัง เค้าถามว่าจะไปหาเค้าไหม ไปกินข้าวหรือกาแฟกัน เราเลิกงาน 2 ทุ่มนะ ถ้าสนใจไปหาเค้า เค้ารอได้ เราก็ถามเค้ายุกับใคร เค้าบอกคนเดียวไม่มีใคร ด้วยความที่เราไม่อยากให้เค้ารอ เราออกงานตอนทุ่มนึง (เราจะเข้างานออกงานกี่โมงก็ได้) เราก็ไปเจอเค้าที่ห้าง ไปกินไอติมกัน(เค้าจ่าย) มีคุยกันบ้าง ถ่ายรุปกันบ้าง สุดท้าย นั่งแท๊กซี่กลับ เราอาสานั่งแท๊กซี่ไปส่ง เพราะเค้าพูดไทยไม่ได้ รร ที่เค้ายุแท๊กซี่ไม่รุจัก พอไปถึง รร ก็มีเถียงกันขำๆเพราะเค้าจะจ่ายค่าแท๊กซี่แต่เราไม่ยอม บายๆกัน เค้าก้อลงแท๊กซี่ไป จากนั้นก็ไม่เจอเค้า เพราะเราไม่ได้เข้าแวเฮ้า เช้าวันต่อมา เราก็ทำบราวนี่ไปให้เค้าชิม เค้าบอกเราว่าดูน่าทานมาก พี่สาวเราบอก เห็นนั่งมองกล่องแล้วยิ้มน้อยยิ้มใหญ่
หลังจากนั้น พักใหญ่ เราคิดถึงเค้า เลยลองทักไป เค้าก้อตอบกลับมาว่า เค้าสบายดี ไม่เจอกันนานเลย เราก้อบอกว่า เค้าไม่มาไทยเลย เค้าก้อตอบว่า เค้าดีใจนะที่ได้ยินแบบนี้ ช่วงนี้เค้าไม่มี Project ที่ไทยเลยไม่ได้ไป ถ้าเกิดว่าเค้ามี Project ที่ไทยเมื่อไหร่ เค้าจะบอกนะ เราก็ดีใจเนอะ เราเลยบอกเค้าว่า รับปากแล้วนะ เค้าบอกว่า
Sure เราก้อบอกฝันดีเค้า เค้าก้อ Sweet dream เรา
ขอบคุณที่อ่านจบนะคะ เราแค่อยากรุเราควรเดินต่อไป เค้ารู้สึกกับเราบ้างรึป่าว เราควรจะถามเค้าดีไหม
เค้าพอจะรู้สึกอะไรกับเราบ้างไหม ควรเดินต่อไปหรือไม่?
เกริ่นก่อน...เราทำงานบริษัทเอกชนแห่งนึงบริษัทเป็นของชาวต่างชาติ มีอยู่ช่วงนึงทางบริษัทมี Project ติดตั้งเครื่องสายพานและได้ทำสัญญากับษริษัทนึงจากทางมาเลเซีย แล้วก็มีพนักงานมาประกอบเครื่องสายตามปกติ แต่มีอยู่ช่วง 2 อาทิตย์หลัง มีพนักงานคนนึงเค้าเป็นชาวมาเลเซีย เค้ามาติดตั้งโปรแกรมของเครื่องสายพาน น่าตาเค้าดูมีเสน่ห์ ขาว สูง คือเห็นแล้วสะดุด พนักงาน ผญ ในแวเฮ้าชอบเค้าเกือบทุกคน เราเจอเค้าครั้งแรกตอนที่เราไปตรวจเช้คพนักงาน เราก็ยิ้มให้เค้าเหมือนทักทายทั่วๆไป เราเป็นคนยิ้มเก่ง (เราเป็นคนชอบยิ้ม เวลาไปตรวจเช้คพนักงานเราก็จะยิ้มให้ทุกคนเสมอ) พี่เค้าก็ยิ้มตอบเรา คือเราก็ชอบพี่เค้าตั้งแต่แรก แต่เราไม่แสดงอาการ
จากนั้นมา ทุกเช้าที่เจอกันเราจะทักทาย Goodmorning พี่เค้าเสมอ เค้าก็จะตอบกลับมาว่า Goodmorning ต่างคนต่างยิ้มให้กัน เป็นแบบนี้ตลอด 2 อาทิตย์ วันสุดท้ายที่เค้าจบงาน เราก็เดินไปตรวจพนักงานตามปกติ พี่ที่เรารู้จักแกล้งเราด้วยการเดินไปบอกพี่ (คนมาเล) ว่าเราชอบหรืออะไรสักอย่าง พี่(คนมาเล) เค้าก็หันมามองเราแล้วก็ยิ้ม เราก็เลยยิ้มเขิลๆ เพราะไม่รู้ว่าเค้าพูดอะไร จนตกเย็น พี่(คนมาเล) เดินผ่านเรา เหมือนเค้าจะพูดอะไรสักอย่าง เราเลยถามเค้าว่า กลับบ้านมาเลหรอ เค้าก็ตอบว่า ใช่ เราเลยให้เค้าเดินมาหาแล้วถามว่า เค้ามีเฟสบุ๊คไหม เค้าบอกว่า มี ตอนแรกเราเอาโทสับของเราให้เค้าแอด แต่หาชื่อเค้าไม่เจอ เค้าเลยยื่นโทสับเค้ามาให้เราแอด พอแอดกันเสด เราก็ขอถ่ายรุปคู่กับเค้า
จากนั้นเราก็แชทไปบอกเค้าว่า นี่เราเองนะ ชื่อนั้นนี่ เค้าก่อตอบโอเค คุยกันอีกนิดหน่อย แล้วก็อวยพรให้เค้าเดินทางปลอดภัย พออีกสัก 2 วัน เค้าก้อบอกเราว่า เค้าเที่ยวยุที่นิวซีแลนด์นะ มาเที่ยว 10 วัน เราก็โอเคๆ ไม่กล้าคุยอะไรมากเพราะเราก็ไม่เก่งภาษาอังกฤษเท่าไหร่
หลังจากนั้น 3 วัน เราก็มีทริปไปเที่ยวมาเลกับพี่สาวพอดี เราเลยถามเค้าว่ามาเลที่ไหนน่าเที่ยวบ้าง เค้าก้อแนะนำมา พร้อมส่งรุป ส่งเว๊ปมาให้ดู หลังจากนั้น 3 วัน เค้าก็มาที่เมืองไทยอีกครั้งเพราะเครื่องสายพานมีปัญหาเค้าก็มาแก้ไข เราเจอเค้าก็ยิ้มทักทายปกติ มีอยู่ครั้งนึงเราไปเดินออกจากห้องน้ำ เดินออกมาเจอเดินมาทิ้งขยะพอดีเราก็ยิ้มให้เค้า เค้าก็ยิ้มตอบ พอเราเดินลงบรรไดมา เค้าเดินเข้าห้องพักที่บริษัทเตรียมไว้ให้เค้า (ห้องกระจกทั้งหมด) เรารุสึกเหมือนมีคนมอง เราเลยเงยหน้าขึ้นไปมอง ก็ยังเห็นเค้ายิ้มอยู่ ยิ้มแบบเขิล (คิดไปเองรึป่าวไม่รุ) แล้วเค้าหันน่ากลับ พอเราเดินลงมาอีกขั้น เงยหน้าขึ้นไป ก็เห็นเค้ามองเรายิ้มแบบสดใสมาก☺️ เราก้อยิ้มให้เค้าอีกแล้วก็เดินลงมาเลย
วันต่อมา มีพนักงานเอาน้ำผลไม้มาขาย เราก็เลยซื้อน้ำอัญชันไปให้เค้า (เค้าเป็นคนต่างชาติพูดไทยไม่ได้ หากินอะไรก็ยาก เราเลยอยากให้เค้าลองกินน้ำสมุนไพรของไทยบ้าง) เรายื่นน้ำให้เค้า เค้าก็ถามเหมือนแปลกใจว่า For me. เราก็ตอบว่าใช่ For you. เค้าก็ยิ้มออกมาแล้วก็ขอบคุณเรา พอช่วงบ่ายๆ เรายืนคุยกับพนักงานยุ พี่เค้าก้อเดินเข้ามาหา แล้วก็บอกว่าจะกลับมาเลแล้วนะ กลับตอนนี้ เรามาถ่ายรุปกัน เราก้อโอเค ถ่ายรุป เสด ก็คุยกัน เค้าก้อถามจะไปเที่ยวมาเลเมื่อไหร่ ยังไง เราก็บอกช่วงวันหยุดเดือนกุมภา เค้าบอกช่วงนั้นอาจจะมีงานที่อินโดนีเซีย คุยกันสักพักนึงก็บายๆกัน ซึ่งเราคิดว่า เราอาจจะไม่เจอเค้าอีกแล้ว หลังจากนั้นสัก 2 เดือน เราก้อไปเที่ยวมาเลตามที่เค้าแนะนำ พอเราไม่ถึงมาเล เค้าก็ถามอาหารมาเลเป็นไงบ้าง แนะนำอาหารใหม่ๆให้ลอง ไปเที่ยวที่นั้นที่นี้ไปยังไง วันที่เราไปเที่ยวมันตรงกับวันศุกร์ เค้ามาเที่ยวด้วยไม่ได้ เค้าทำงานอีกอย่างมันไกลจากที่เค้ายุด้วย จากนั้นไม่นาน เค้าก็มาไทยอีกครั้ง แต่ ครั้งนี้เหมือนมาปิดจ๊อบเพราะมาเปนคณะเลย เค้าทักมาว่า ตอนนี้ถึงยุที่ไทยนะ ยุที่สนามบิน มาแค่2 วัน กำลังเอาของไปไว้ที่โรงแรมและจะไปแวเฮ้าเลย แต่วันนั้นเค้าเราไปธุระที่กรุงเทพ พออีกวันนึง เค้าทักมาว่า ตอนนี้อยู่ไหน เค้าเดินมาหาเราที่โต๊ะทำไมไม่เจอ ไปกินข้าวเที่ยงหรอ พอเรากำลังจะตาม เค้าก่อเปิดประตูแวเฮ้าเข้ามาพอดี ตื่นเต้นมากกกก
เค้าเจอเรา เค้าก้อยิ้ม ถามว่ากินข้าวรึยัง เค้าบอกว่า วันนี่เค้าจะกลับมาเลแล้ว เด้วตอนจะกลับ จะเดินไปหาที่โต๊ะนะ เราก้อบายๆกัน พอเค้าจะกลับ เค้าก็เดินมาหาจริงๆ มาถ่ายรุปกับเรา (อีกแล้ว) แล้วก้อถามว่า ไปเที่ยวมาเลเปนไงบ้าง นิดๆหน่อยๆ เราก้อบอกลาเค้า กลัวเค้าตกเครือง ระหว่างนั้นมีแชททักทายกันบ้าง เค้าเป็นคนงานยุ่งมาก ถัดจากนั้น 2 เดือน เค้าทักมาอีกครั้ง บอกว่า ตอนนี้ยุไทยนะ กำลังไปแวเฮ้า เราก้อโอเค แต่ครั้งนี้ทางบริษัทอนุญาติให้เค้าทำงานหลังเที่ยงคืนไปแล้ว เค้ากับเราเลยไม่ค่อยได้เจอกัน เค้าทำงานหลังเที่ยงคืนถึง 9 โมงเช้า แล้วมาอีกทีตอน บ่ายๆ ก่อนเค้าจะกลับมาเลนึงวัน เราทำงานปกติ พอตอน 5 โมง เค้าทักมาว่าตอนนี้เค้าเลิกงานแล้ว ยุแถวๆ บางนา กำลังไปเมกะ เราก็เลยถามว่า กินข้าวบ้างรึยัง เค้าบอกว่ายัง เค้าถามว่าจะไปหาเค้าไหม ไปกินข้าวหรือกาแฟกัน เราเลิกงาน 2 ทุ่มนะ ถ้าสนใจไปหาเค้า เค้ารอได้ เราก็ถามเค้ายุกับใคร เค้าบอกคนเดียวไม่มีใคร ด้วยความที่เราไม่อยากให้เค้ารอ เราออกงานตอนทุ่มนึง (เราจะเข้างานออกงานกี่โมงก็ได้) เราก็ไปเจอเค้าที่ห้าง ไปกินไอติมกัน(เค้าจ่าย) มีคุยกันบ้าง ถ่ายรุปกันบ้าง สุดท้าย นั่งแท๊กซี่กลับ เราอาสานั่งแท๊กซี่ไปส่ง เพราะเค้าพูดไทยไม่ได้ รร ที่เค้ายุแท๊กซี่ไม่รุจัก พอไปถึง รร ก็มีเถียงกันขำๆเพราะเค้าจะจ่ายค่าแท๊กซี่แต่เราไม่ยอม บายๆกัน เค้าก้อลงแท๊กซี่ไป จากนั้นก็ไม่เจอเค้า เพราะเราไม่ได้เข้าแวเฮ้า เช้าวันต่อมา เราก็ทำบราวนี่ไปให้เค้าชิม เค้าบอกเราว่าดูน่าทานมาก พี่สาวเราบอก เห็นนั่งมองกล่องแล้วยิ้มน้อยยิ้มใหญ่
หลังจากนั้น พักใหญ่ เราคิดถึงเค้า เลยลองทักไป เค้าก้อตอบกลับมาว่า เค้าสบายดี ไม่เจอกันนานเลย เราก้อบอกว่า เค้าไม่มาไทยเลย เค้าก้อตอบว่า เค้าดีใจนะที่ได้ยินแบบนี้ ช่วงนี้เค้าไม่มี Project ที่ไทยเลยไม่ได้ไป ถ้าเกิดว่าเค้ามี Project ที่ไทยเมื่อไหร่ เค้าจะบอกนะ เราก็ดีใจเนอะ เราเลยบอกเค้าว่า รับปากแล้วนะ เค้าบอกว่า
Sure เราก้อบอกฝันดีเค้า เค้าก้อ Sweet dream เรา
ขอบคุณที่อ่านจบนะคะ เราแค่อยากรุเราควรเดินต่อไป เค้ารู้สึกกับเราบ้างรึป่าว เราควรจะถามเค้าดีไหม