นายหญิงกมล ผู้สะสม Collection นักศึกษาหนุ่ม
คุณหญิงกมล เป็นคุณหญิงที่มีอายุราวๆ 57 ปี เธอเกิดในตระกูลที่ร่ำรวยมากตระกูลหนึ่ง มีทั้งคนงาน บอดี้การ์ด และคนรับใช้คอยดูแลอยู่ตลอด พ่อของเธอเป็นเจ้าพ่อมาเฟีย ที่ค่อนข้างโหดร้ายฆ่าคนเป็นผักปลา ได้อย่างสนุกสนาน ส่วนแม่ของเธอก็เป็นเจ้าของบ่อนการพนัน และปล่อยเงินกู้ดอกเบี้ยโหดที่ใหญ่ที่สุดในย่านนั้น ใครที่ที่ขัดผลประโยชน์หรือเป็นหนี้เธอแล้วไม่มีตังจ่ายก็มักถูกทำร้ายจนปางตาย หรือบางคนถูกทำร้ายอย่างทารุณจนถึงแก่ความตายเลยก็มี คุณหญิงกมลเห็นภาพแบบนี้มาตลอดจนเห็นเรื่องการฆ่าคนเป็นเรื่องปกติ ของเธอ
สิ่งที่เธอโปรดปรานมากที่สุดก็คือ ร่างของพวกนักศึกษาชายในเครื่องแบบ รูปงามๆ ที่ถูกนำมาฆ่า และสตาฟเอาไว้เป็นของสะสม โดยสเปคของนักศึกษาที่เธอนำมาสตาฟจะเป็นนักศึกษาชายในเครื่องแบบนักศึกษาทั้งแบบเสื้อนักศึกษาแขนยาวผูกไทด์ และแบบแขนสั้นไม่ผูกไทด์ กางเกงนักศึกษาสีดำ ใส่เข็มขัดของมหาลัยที่มีตราของมหาลัย ถุงเท้าสีดำไม่มีลาย รองเท้าหนังสีดำเงาวาวเป็นมัน แถมนักศึกษาชายพวกนี้เป็นวัยที่ก้าวจากความเป็นวัยรุ่นสู่ความเป็นหนุ่ม หน้าตา ผิวพรรณกำลังหล่อได้ที่ เลยยิ่งทำให้ดูน่าสนใจเข้าไปอีก
เธอโปรดปรานเรื่องนี้มาตั้งแต่เธออายุได้ 10 ขวบ เป็นซึ่งเป็นช่วงที่เธอไปเจอนักศึกษาชายรูปงามจากมหาลัยดังแห่งหนึ่งซึ่งอยู่ในเครื่องแบบนักศึกษาแขนยาว ผูกไทด์ และใส่เข็มขัดตรามหาลัย ถุงเท้าสีดำเรียบร้อยไม่มีลาย รองเท้าหนังสีดำที่เงาเป็นมันวาว อย่างเรียบร้อย สง่างาม ผิวขาว หน้าตาหล่อเหลา และมีกล้ามเวลาเคลือนไหวแต่ละอริยาบถเห็นสัดส่วนต่างๆช่างสง่างามอย่างกะนายแบบ อายุราวๆ 20 ปี ยืนอยู่
อยู่ดีๆเธอกลับรู้สึกอยากได้ นักศึกษาชายคนนี้มาอยู่เป็นของเธอตลอดกาล เป็นจึงได้แถบปรึกษากับพ่อ และคนใช้ว่าทำยังไงถึงได้นักศึกษาชายคนนี้มาตั้งไว้ดูเล่นเป็นของเธอตลอดไป จึงได้รับคำแนะนำจากพ่อ และคนรับใช้ ประจำตัวพ่อของเธอว่าให้จับตัวมา ทำการฉีดยาสตาฟ และนำไปตั้งไว้ในตู้โชว์ซะ แค่นี้นักศึกษาชายคนนั้นก็จะเป็นของเธอตลอดไป เธอจึงสั่งให้บอดี้การ์ดไปจับตัวนักศึกษาชายคนนั้นมาซะ บอดี้การ์ดจึงทำตามคำสั่งของเธอ ในไม่ช้างเธอก็ได้ร่างนักศึกษาชายคนนั้นมาสมใจอยาก
หลังจากนั้นเธอก็สะสมนักศึกษาชายที่เธอถูกใจมาเรื่อยๆ เห็นนักศึกษาชายในเครื่องแบบคนไหนหล่อถูกใจก็จับมาฆ่าโดยการสตาฟไว้ แล้วเก็บไว้ในห้องนอนและห้องส่วนตัวของเธอ จนมีเธอมีนักศึกษาชายไว้ในครอบครองถึง 17 คนในปีเดียว (มีนักศึกษาชายแบบเสื้อแขนยาวผูกไทด์ 9 คน และแขนสั้นไม่ผูกไทด์ 8 คน)
ต่อมาเมื่อเธอได้ประมาณอายุ 14 ปี ช่วง 14 ตุลาคม 2516 เป็นช่วงที่บ้านเมืองเกิดความวุ่นวาย แต่กลับเป็นช่วงที่เธอมีความสุขมากที่ คือ สามารถจับนักศึกษาชายในเครื่องแบบได้ถึง 9 คนภายในวันเดียว เพราะเป็นช่วงที่บ้านเมืองวุ่นวายไม่ค่อยมีใครทันระวังตัว และวันรุ่งขึ้นก็มีเพื่อนที่รู้ใจเธอได้หลอกรุ่นพี่นักศึกษาที่อยู่ในเครื่องแบบสุดหล่อ มาที่บ้านเธอให้เธอจับสตาฟไว้อีก 1 คนเป็นของขวัญวันเกิดซึ่งนักศึกษาชายคนนี้เป็นคนที่เธอ เคยเห็นมาก่อนและอยากได้มานานแต่ยังหาโอกาสที่จะจับไม่ได้สักที แต่สุดท้ายก็ได้มาเป็นของขวัญวันเกิด ในวันที่ ช่วง 15 ตุลาคม 2516 พอดี
เวลาผ่านมาเมื่อเธออายุได้ 57 ปี เธอมีนักศึกษาชายในเครื่องแบบสะสมไว้ที่บ้านถึง 390 กว่าคน นักศึกษาชายที่ถูกนำมาสตาฟไว้นั้นลักษณะมีอายุราวๆ 17-23 ปี ซึ่งมาจากมหาลัยที่ต่างๆกัน เช่น
นักศึกษาชายบางคนเดินอยู่กับแฟนสาวที่เป็นนักศึกษาผู้หญิงดีๆ ก็โดนบอดี้การ์ดของเธอ ดึงตัวมาและทำร้ายนักศึกษาสาวถึงปางตายแบบนองเลือด ส่วนนักศึกษาชายนั้นก็เอาขึ้นรถมาสตาฟเก็บไว้ที่บ้าน
บางวันเธอนั่งอยู่หลังรถสุดหรูโดยมีบอดีการ์ดชาย 2 คนขนาบข้าง โดยมีคนขับรถกำลังขับอยู่ แต่แล้วเธอบังเอิญเห็นนักศึกษาชายในเครื่องแบบนักศึกษา (แบบผูกไทด์) กลุ่มหนึ่งประมาณ 5 คนยืนรวมกลุ่มคุยกันอยู่โดยแต่ละคนหน้าตาดี หล่อ ดูทะมัดทะแมงกันทั้งนั้น เธอสั่งให้คนรับใช้จอดรถและให้บอดีการ์ดลงจับจับตัวโดยเอาปืนจี้ เอานักศึกษาชายกลุ่มนี้ขึ้นมาบนรถและจัดการล็อคกุญแจมือนักศึกษาชายทั้ง 4 คนนี้แล้วจากนั้นเอายาสลบปิดระยะหนึ่งให้นักศึกษาชายทั้ง 5 คนนี้หลับซะ แล้วเธอจัดการเอานักศึกษาชาย 4 คนมาพิงมานอนโดยเอาส่วนตัวไว้ที่ตักและด้านข้างของเธอ โดยเธอก็กอดเล่นในรถเป็นตุ๊กตา ส่วนขาของนักศึกษาชายก็พาดที่ที่ตักของบอดี้การ์ด ส่วนนักศึกษาคนที่ 5 หลังจากถูกคล้องกุญแจมือและสลบไปแล้วนั้น เธอด้านหลังใส่เต็มที่แล้วบรรจุอีกไม่ได้(แต่จริงๆก็อยากใส่อีก กอดพร้อมกันทีเดียว 5 คน) เธอจึงนำมาวางไว้ตรงเบาะด้านหน้าคนขับ อาจดูอัดแน่นหน่อยแต่เธอก็มีความสุข หลังจากกลับถึงบ้านเธอก็ให้คนใช้นำร่างนักศึกษาชายในเครื่องแบบทั้ง 5 คนนั้นไปสตาฟใส่ตู้โชว์แบบยืนเรียงกัน 5 คน
เหตุการณ์ต่อมามีนักศึกษาหนุ่มในเครื่องแบบนักศึกษาแบบผูกไทด์ สุดหล่อ จากมหาลัยดังแห่งหนึ่ง ชื่อ ไนด์ อายุ 19 ปี ชั้นปีที่ 1 ถูกจับมาเพื่อสตาฟทำเป็นตุ๊กตาหมอนข้างให้กับนายหญิงกมล แค่พอไนด์เดินทางเข้ามาในห้องนอน ของนายหญิงกมล แล้วเห็นนักศึกษาชายมากมายถูกสตาฟก็น่ากลัวพอแล้ว แต่แล้วไนด์ยังเหลือบไปเห็นร่างของพีช ซึ่งเป็นนักศึกษาหนุ่มชั้นปีที่ 3 อายุ 21 ปี ซึ่งเป็นพี่แท้ๆของไนด์เอง ที่หายตัวไปเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว ยิ่งทำให้ไนด์ถึงกับ ร้องไห้น้ำตาลูกผู้ชายซึมออกมา แต่นายหญิงกมลก็หาได้เมตตาปราณีไม่ ก็สั่งให้รีบนำตัวไนด์ไปสตาฟ ไว้นอนกอดเป็นหมอนข้างซะ ร่างของไนด์ก็ถูกสตาฟและนำมาเป็นหมอนข้างให้กับนายหญิงกมล เหมือนกับนักศึกษาชายในเครื่องแบบอีกเกือบสิบคน ที่อยู่บนเตียงนอนของนายหญิงกมล
บางวันนายหญิงกมลพอกอดนักศึกษาชายคนนี้เสร็จแล้ว เอาร่างนักศึกษาชายในเครื่องแบบที่กอดเสร็จไปเก็บในตู้โชว์ แล้วก็เอาร่างของนักศึกษาชายในเครื่องแบบที่อยู่ในตู้โชว์คนใหม่กอดอีก หมุนเวียนพลัดเปลี่ยนกันแบบนี้อยู่เรื่อยๆอย่างมีความสุข
นักศึกษาชายที่ถูกนำมาสตาฟ หลังจากที่ถูกฉีดยาสตาฟข้อที่ข้อมือแล้วจะมีชีวิตอยู่ได้อีก 3-4 โดยที่ร่างกายจะขยับไปไหนไม่ได้ และหลังจากครบกำหนด 3-4 วันแล้วก็จะค่อยๆหมดลมหายใจและตายไปภายในเวลาแค่ 1-2 ชั่วโมง แต่ศพนักศึกษาชายในเครื่องแบบเหล่านี้จะไม่เน่าก็ยังคงสภาพแบบเดิมไว้ทุกอย่างเหมือนหุ่นพลาสติกหรือยาง ที่ตั้งโชว์ไว้ดูเล่น
พวกนักศึกษาชายที่หล่อแต่ เป็นนักเลงพอตัวก็ถูกนายหญิงกมลทรมาณโดยให้บอดี้การ์ดจับตัวไว้ และนายหญิงกมลก็บังคับให้ถอดกางเกง จากนั้นนายหญิงกมลก็นำมีดผ่าตัดที่คมกรีบมากรีดที่หนังอัณฑะและควักเอาลูกอัณฑะของนักศึกษาชายคนพวกนั้นออกมาดองเหล้าไว้เป็นยาโดป บางคนที่เกเรเป็นนักเลงมากก็โดนเลาะเอาทั้งพวกออกมาดองไว้ใส่ขวดเก็บไว้ต่างหากเลย นักศึกษาชายคนพวกที่โดนตัดอวัยวะเพศเหล่านี้ก็ถูกนำตัวไปกักขังในห้องมืดใต้ดินสำหรับเตรียมถูกถลกหนัง และนำเครื่องแบบนักศึกษามาเย็บติดกับหนังที่ถลกแล้ว มามาเย็บต่อกัน เพื่อนำมาทำเป็นผ้าห่มให้นายหญิงกมลต่อไป
นักศึกษาชายบางคนที่ถูกนำมาทำเป็นหมอนข้างใหม่ๆ ทั้งแบบพวกที่ใส่เสื้อนักศึกษาแขนยาวผูกไทด์ และแบบแขนสั้นไม่ผูกไทด์ นายหญิงกมลก็นำมานอนกอดแล้วใช้มือบีบคลึงเป้ากางเกง บริเวณอัณฑะของนักศึกษาชายพวกนี้อย่างเพลิดเพลินสนุกสนาน ซึ่งสร้างความจุก และความเจ็บปวดให้แก่นักศึกษาชายเหล่านี้อย่างมากก่อนที่พวกนี้จะตายอีก 3-4 ด้วยฤทธิ์ของน้ำยาสตาฟที่ฉีดเข้าไปแล้ว
นายหญิงกมลก็ได้ทำการฆ่าและสะสมร่างของนักศึกษาชายในเครื่องแบบไปเรื่อยๆ จาก 300 คน เป็น 400 คน และเป็น 500 คน และจะมากกว่านั้นไปเรื่อยแบบยิ่งเยอะยิ่งดี ในบ้านแนวคฤหัสห์ขนาดใหญ่มีที่จุพอเพียงอย่างเหลือเฟือไปเรื่อยๆจนหมดอายุไขแก่ตาย ในที่สุด
………………………จบ………………………
ภาพนักศึกษาชายสไตล์ที่นายหญิงกมลชอบครับ อิอิ
นายหญิงกมล ผู้สะสม Collection นักศึกษาหนุ่ม
คุณหญิงกมล เป็นคุณหญิงที่มีอายุราวๆ 57 ปี เธอเกิดในตระกูลที่ร่ำรวยมากตระกูลหนึ่ง มีทั้งคนงาน บอดี้การ์ด และคนรับใช้คอยดูแลอยู่ตลอด พ่อของเธอเป็นเจ้าพ่อมาเฟีย ที่ค่อนข้างโหดร้ายฆ่าคนเป็นผักปลา ได้อย่างสนุกสนาน ส่วนแม่ของเธอก็เป็นเจ้าของบ่อนการพนัน และปล่อยเงินกู้ดอกเบี้ยโหดที่ใหญ่ที่สุดในย่านนั้น ใครที่ที่ขัดผลประโยชน์หรือเป็นหนี้เธอแล้วไม่มีตังจ่ายก็มักถูกทำร้ายจนปางตาย หรือบางคนถูกทำร้ายอย่างทารุณจนถึงแก่ความตายเลยก็มี คุณหญิงกมลเห็นภาพแบบนี้มาตลอดจนเห็นเรื่องการฆ่าคนเป็นเรื่องปกติ ของเธอ
สิ่งที่เธอโปรดปรานมากที่สุดก็คือ ร่างของพวกนักศึกษาชายในเครื่องแบบ รูปงามๆ ที่ถูกนำมาฆ่า และสตาฟเอาไว้เป็นของสะสม โดยสเปคของนักศึกษาที่เธอนำมาสตาฟจะเป็นนักศึกษาชายในเครื่องแบบนักศึกษาทั้งแบบเสื้อนักศึกษาแขนยาวผูกไทด์ และแบบแขนสั้นไม่ผูกไทด์ กางเกงนักศึกษาสีดำ ใส่เข็มขัดของมหาลัยที่มีตราของมหาลัย ถุงเท้าสีดำไม่มีลาย รองเท้าหนังสีดำเงาวาวเป็นมัน แถมนักศึกษาชายพวกนี้เป็นวัยที่ก้าวจากความเป็นวัยรุ่นสู่ความเป็นหนุ่ม หน้าตา ผิวพรรณกำลังหล่อได้ที่ เลยยิ่งทำให้ดูน่าสนใจเข้าไปอีก
เธอโปรดปรานเรื่องนี้มาตั้งแต่เธออายุได้ 10 ขวบ เป็นซึ่งเป็นช่วงที่เธอไปเจอนักศึกษาชายรูปงามจากมหาลัยดังแห่งหนึ่งซึ่งอยู่ในเครื่องแบบนักศึกษาแขนยาว ผูกไทด์ และใส่เข็มขัดตรามหาลัย ถุงเท้าสีดำเรียบร้อยไม่มีลาย รองเท้าหนังสีดำที่เงาเป็นมันวาว อย่างเรียบร้อย สง่างาม ผิวขาว หน้าตาหล่อเหลา และมีกล้ามเวลาเคลือนไหวแต่ละอริยาบถเห็นสัดส่วนต่างๆช่างสง่างามอย่างกะนายแบบ อายุราวๆ 20 ปี ยืนอยู่
อยู่ดีๆเธอกลับรู้สึกอยากได้ นักศึกษาชายคนนี้มาอยู่เป็นของเธอตลอดกาล เป็นจึงได้แถบปรึกษากับพ่อ และคนใช้ว่าทำยังไงถึงได้นักศึกษาชายคนนี้มาตั้งไว้ดูเล่นเป็นของเธอตลอดไป จึงได้รับคำแนะนำจากพ่อ และคนรับใช้ ประจำตัวพ่อของเธอว่าให้จับตัวมา ทำการฉีดยาสตาฟ และนำไปตั้งไว้ในตู้โชว์ซะ แค่นี้นักศึกษาชายคนนั้นก็จะเป็นของเธอตลอดไป เธอจึงสั่งให้บอดี้การ์ดไปจับตัวนักศึกษาชายคนนั้นมาซะ บอดี้การ์ดจึงทำตามคำสั่งของเธอ ในไม่ช้างเธอก็ได้ร่างนักศึกษาชายคนนั้นมาสมใจอยาก
หลังจากนั้นเธอก็สะสมนักศึกษาชายที่เธอถูกใจมาเรื่อยๆ เห็นนักศึกษาชายในเครื่องแบบคนไหนหล่อถูกใจก็จับมาฆ่าโดยการสตาฟไว้ แล้วเก็บไว้ในห้องนอนและห้องส่วนตัวของเธอ จนมีเธอมีนักศึกษาชายไว้ในครอบครองถึง 17 คนในปีเดียว (มีนักศึกษาชายแบบเสื้อแขนยาวผูกไทด์ 9 คน และแขนสั้นไม่ผูกไทด์ 8 คน)
ต่อมาเมื่อเธอได้ประมาณอายุ 14 ปี ช่วง 14 ตุลาคม 2516 เป็นช่วงที่บ้านเมืองเกิดความวุ่นวาย แต่กลับเป็นช่วงที่เธอมีความสุขมากที่ คือ สามารถจับนักศึกษาชายในเครื่องแบบได้ถึง 9 คนภายในวันเดียว เพราะเป็นช่วงที่บ้านเมืองวุ่นวายไม่ค่อยมีใครทันระวังตัว และวันรุ่งขึ้นก็มีเพื่อนที่รู้ใจเธอได้หลอกรุ่นพี่นักศึกษาที่อยู่ในเครื่องแบบสุดหล่อ มาที่บ้านเธอให้เธอจับสตาฟไว้อีก 1 คนเป็นของขวัญวันเกิดซึ่งนักศึกษาชายคนนี้เป็นคนที่เธอ เคยเห็นมาก่อนและอยากได้มานานแต่ยังหาโอกาสที่จะจับไม่ได้สักที แต่สุดท้ายก็ได้มาเป็นของขวัญวันเกิด ในวันที่ ช่วง 15 ตุลาคม 2516 พอดี
เวลาผ่านมาเมื่อเธออายุได้ 57 ปี เธอมีนักศึกษาชายในเครื่องแบบสะสมไว้ที่บ้านถึง 390 กว่าคน นักศึกษาชายที่ถูกนำมาสตาฟไว้นั้นลักษณะมีอายุราวๆ 17-23 ปี ซึ่งมาจากมหาลัยที่ต่างๆกัน เช่น
นักศึกษาชายบางคนเดินอยู่กับแฟนสาวที่เป็นนักศึกษาผู้หญิงดีๆ ก็โดนบอดี้การ์ดของเธอ ดึงตัวมาและทำร้ายนักศึกษาสาวถึงปางตายแบบนองเลือด ส่วนนักศึกษาชายนั้นก็เอาขึ้นรถมาสตาฟเก็บไว้ที่บ้าน
บางวันเธอนั่งอยู่หลังรถสุดหรูโดยมีบอดีการ์ดชาย 2 คนขนาบข้าง โดยมีคนขับรถกำลังขับอยู่ แต่แล้วเธอบังเอิญเห็นนักศึกษาชายในเครื่องแบบนักศึกษา (แบบผูกไทด์) กลุ่มหนึ่งประมาณ 5 คนยืนรวมกลุ่มคุยกันอยู่โดยแต่ละคนหน้าตาดี หล่อ ดูทะมัดทะแมงกันทั้งนั้น เธอสั่งให้คนรับใช้จอดรถและให้บอดีการ์ดลงจับจับตัวโดยเอาปืนจี้ เอานักศึกษาชายกลุ่มนี้ขึ้นมาบนรถและจัดการล็อคกุญแจมือนักศึกษาชายทั้ง 4 คนนี้แล้วจากนั้นเอายาสลบปิดระยะหนึ่งให้นักศึกษาชายทั้ง 5 คนนี้หลับซะ แล้วเธอจัดการเอานักศึกษาชาย 4 คนมาพิงมานอนโดยเอาส่วนตัวไว้ที่ตักและด้านข้างของเธอ โดยเธอก็กอดเล่นในรถเป็นตุ๊กตา ส่วนขาของนักศึกษาชายก็พาดที่ที่ตักของบอดี้การ์ด ส่วนนักศึกษาคนที่ 5 หลังจากถูกคล้องกุญแจมือและสลบไปแล้วนั้น เธอด้านหลังใส่เต็มที่แล้วบรรจุอีกไม่ได้(แต่จริงๆก็อยากใส่อีก กอดพร้อมกันทีเดียว 5 คน) เธอจึงนำมาวางไว้ตรงเบาะด้านหน้าคนขับ อาจดูอัดแน่นหน่อยแต่เธอก็มีความสุข หลังจากกลับถึงบ้านเธอก็ให้คนใช้นำร่างนักศึกษาชายในเครื่องแบบทั้ง 5 คนนั้นไปสตาฟใส่ตู้โชว์แบบยืนเรียงกัน 5 คน
เหตุการณ์ต่อมามีนักศึกษาหนุ่มในเครื่องแบบนักศึกษาแบบผูกไทด์ สุดหล่อ จากมหาลัยดังแห่งหนึ่ง ชื่อ ไนด์ อายุ 19 ปี ชั้นปีที่ 1 ถูกจับมาเพื่อสตาฟทำเป็นตุ๊กตาหมอนข้างให้กับนายหญิงกมล แค่พอไนด์เดินทางเข้ามาในห้องนอน ของนายหญิงกมล แล้วเห็นนักศึกษาชายมากมายถูกสตาฟก็น่ากลัวพอแล้ว แต่แล้วไนด์ยังเหลือบไปเห็นร่างของพีช ซึ่งเป็นนักศึกษาหนุ่มชั้นปีที่ 3 อายุ 21 ปี ซึ่งเป็นพี่แท้ๆของไนด์เอง ที่หายตัวไปเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว ยิ่งทำให้ไนด์ถึงกับ ร้องไห้น้ำตาลูกผู้ชายซึมออกมา แต่นายหญิงกมลก็หาได้เมตตาปราณีไม่ ก็สั่งให้รีบนำตัวไนด์ไปสตาฟ ไว้นอนกอดเป็นหมอนข้างซะ ร่างของไนด์ก็ถูกสตาฟและนำมาเป็นหมอนข้างให้กับนายหญิงกมล เหมือนกับนักศึกษาชายในเครื่องแบบอีกเกือบสิบคน ที่อยู่บนเตียงนอนของนายหญิงกมล
บางวันนายหญิงกมลพอกอดนักศึกษาชายคนนี้เสร็จแล้ว เอาร่างนักศึกษาชายในเครื่องแบบที่กอดเสร็จไปเก็บในตู้โชว์ แล้วก็เอาร่างของนักศึกษาชายในเครื่องแบบที่อยู่ในตู้โชว์คนใหม่กอดอีก หมุนเวียนพลัดเปลี่ยนกันแบบนี้อยู่เรื่อยๆอย่างมีความสุข
นักศึกษาชายที่ถูกนำมาสตาฟ หลังจากที่ถูกฉีดยาสตาฟข้อที่ข้อมือแล้วจะมีชีวิตอยู่ได้อีก 3-4 โดยที่ร่างกายจะขยับไปไหนไม่ได้ และหลังจากครบกำหนด 3-4 วันแล้วก็จะค่อยๆหมดลมหายใจและตายไปภายในเวลาแค่ 1-2 ชั่วโมง แต่ศพนักศึกษาชายในเครื่องแบบเหล่านี้จะไม่เน่าก็ยังคงสภาพแบบเดิมไว้ทุกอย่างเหมือนหุ่นพลาสติกหรือยาง ที่ตั้งโชว์ไว้ดูเล่น
พวกนักศึกษาชายที่หล่อแต่ เป็นนักเลงพอตัวก็ถูกนายหญิงกมลทรมาณโดยให้บอดี้การ์ดจับตัวไว้ และนายหญิงกมลก็บังคับให้ถอดกางเกง จากนั้นนายหญิงกมลก็นำมีดผ่าตัดที่คมกรีบมากรีดที่หนังอัณฑะและควักเอาลูกอัณฑะของนักศึกษาชายคนพวกนั้นออกมาดองเหล้าไว้เป็นยาโดป บางคนที่เกเรเป็นนักเลงมากก็โดนเลาะเอาทั้งพวกออกมาดองไว้ใส่ขวดเก็บไว้ต่างหากเลย นักศึกษาชายคนพวกที่โดนตัดอวัยวะเพศเหล่านี้ก็ถูกนำตัวไปกักขังในห้องมืดใต้ดินสำหรับเตรียมถูกถลกหนัง และนำเครื่องแบบนักศึกษามาเย็บติดกับหนังที่ถลกแล้ว มามาเย็บต่อกัน เพื่อนำมาทำเป็นผ้าห่มให้นายหญิงกมลต่อไป
นักศึกษาชายบางคนที่ถูกนำมาทำเป็นหมอนข้างใหม่ๆ ทั้งแบบพวกที่ใส่เสื้อนักศึกษาแขนยาวผูกไทด์ และแบบแขนสั้นไม่ผูกไทด์ นายหญิงกมลก็นำมานอนกอดแล้วใช้มือบีบคลึงเป้ากางเกง บริเวณอัณฑะของนักศึกษาชายพวกนี้อย่างเพลิดเพลินสนุกสนาน ซึ่งสร้างความจุก และความเจ็บปวดให้แก่นักศึกษาชายเหล่านี้อย่างมากก่อนที่พวกนี้จะตายอีก 3-4 ด้วยฤทธิ์ของน้ำยาสตาฟที่ฉีดเข้าไปแล้ว
นายหญิงกมลก็ได้ทำการฆ่าและสะสมร่างของนักศึกษาชายในเครื่องแบบไปเรื่อยๆ จาก 300 คน เป็น 400 คน และเป็น 500 คน และจะมากกว่านั้นไปเรื่อยแบบยิ่งเยอะยิ่งดี ในบ้านแนวคฤหัสห์ขนาดใหญ่มีที่จุพอเพียงอย่างเหลือเฟือไปเรื่อยๆจนหมดอายุไขแก่ตาย ในที่สุด
………………………จบ………………………
ภาพนักศึกษาชายสไตล์ที่นายหญิงกมลชอบครับ อิอิ