ผมเงินเดือน 11000 บาท ผมจะเลี้ยงดูพ่อเเม่ผมให้ดีที่สุด ค่าบ้าน 2500 น้ำไฟ 1500 ส่วนค่ากินค่ากินโชคดีมากที่ผมทำงานอยู่ตึกเดียวกับที่มีเเม็กเเวลู่
พวกอาหารสดมักจะลดราคา 50 เปอร์เซ็น ก็จะช่วยประหยัดได้บ้าง ค่ากับข้าวเพราะมักจะซื้อไว้ให้พ่อกับเเม่ไว้ทำกิน  อีกส่วนนั้นคือเงินสดที่จะให้ไว้กับพ่อกับเเม่เอาไว้ซื้อไรเเถวบ้านเมื่ออยากกินอะไร ถึงเเม้ว่ามันจะน้อยมากๆ สำหรับท่าน2คนเเค่อาทิตย์ละ 1000 4สัปดาห์ ก็ 4000 บาท ผมก็ทำได้ดีที่สุดเท่านี้จริงๆ ส่วนตัวผมเลิกงานก็จะหาขับรถ เเกร๊บมอเตอร์ไซค์รับจ้างเล็กๆน้อยพอได้ค่ากินบ้างกับเงินที่เหลือจากค่าบ้าน ค่าน้ำ-ไฟ ก็ ผมว่าผมมีความสุขถึงแม้บางทีอยากจะหาเงินให้ได้เยอะๆกว่านี้ อยากให้ท่านไปไปเที่ยวบ้าง แต่ เงินเเทบไม่เหลือเก็บ เงินออมอย่าได้หวัง บางทีผมท้อเเท้ เพราะผมเองก็ใช้ชีวิตผิดพลาดมาพอสมควร ผมขอโทษที่ผมไม่ได้คิดดูเเลพ่อเเม่ตั้งเเต่ ตอนเเรกๆ มัวเเต่คิดถึงเเต่ตัวเอง อยากออกไปมีครอบครัว อย่กับเเฟน ใช้ชีวิตด้วยตัวเอง สุดท้าย ผญ เหล่านั้นก็ไม่ได้รัก จริงๆ พอยามมีก็อยู่ พอไม่พอใช้ก็ตีจากไปหาคนที่มีมากกว่า สัจธรรมสอนผมด้วยประสบการณ์ที่ต้องเจอกับตัวเอง ประสบการณ์สอนให้ผมเติบโตขึ้น ถึงเเม้ว่าอายุเพิ่งจะเข้าเลข 3 ก็ตาม  ผมขอสัญญาผมจะทำให้ดีที่สุดเเละขอฝากไว้เป็นบทเรียนว่า พ่อเเม่ต้องมาอันดับ 1 เสมอ