Usagi  drop น้าสาวของผมอายุ 6 ขวบ
อบอุ่นจนอยากร้องไห้เลยจริงๆ

นานๆ ทีเราจะหยิบอนิเมะมาดูซักเรื่อง เพราะเป็นครขี้เกียจติดตาม ดูไปตั้งกี่ตอนไม่รู้กว่าจะจบ คือมันต้องดี ต้องถูกใจโดนใจจริงๆ เราถึงจะสามารถดูต่อจนจบหมดทุก episode ได้ และเรื่องนี้ก็เป็นหนึ่งในนั้น รวมถึงติดท็อปอันดับอนิเมะในดวงใจเราไปได้อีกหนึ่งเรื่อง

หนังเล่าถึง 'ไดคิจิ' หนุ่มโสดอายุ 30 ที่ต้องไปงานศพของคุณตาตัวเอง และบังเอิญเจอเด็กผู้หญิงน่ารักที่ชื่อ 'ริน' ซึ่งได้มารู้ทีหลังว่าเธอเป็นลูกของคุณตากับแม่บ้านที่นั่น โดยที่แม่บ้านเนี่ยไม่อยากให้รินรู้ว่านางเป็นแม่ พอคุณตาตาย ก็เลยไม่มีใครรับเลี้ยงริน คนในครอบครัวตัดสินใจจะส่งเธอไปสถานเลี้ยงเด็ก แต่ไดคิจิที่รู้สึกอะไรบางอย่างกับเด็กผู้หญิงคนนี้เลยรับเธอมาดูแลเป็นลูกสาว

คือมันดีมากเลยพวกคุณ ดีแบบน้ำตานองเอ่อล้น ชอบที่หนังเอาชายโสดอายุ 30 มาเลี้ยงเด็ก อารมณ์ประมาณ single dad อะไรแบบนี้ จนรินที่เป็นเด็กเงียบๆ เก็บตัวเริ่มเปิดปากพูดคุยและสนิทสนมกันมากขึ้น

มีความเรียลในชีวิตมากเว่อร์ สถานการณ์ที่เราไม่คิดว่าการเลี้ยงเด็กจะต้องพบเจอคือหนังใส่มาหมดจนเราตกใจ เออ จริงว่ะ มันต้องมีแบบนี้ๆ ด้วยนี่ คือเหมือนเราได้เลี้ยงเด็กคนนึงให้ค่อยๆ เติบโตขึ้นด้วยจริงๆ ไปพร้อมกับไดคิจิ ดูแล้วรู้สึกว่าเรารับรู้ได้ถึงความรักที่รินกับไดคิจิมีให้กัน ซึ่งมันอบอุ่นมาก

เป็นคุณพ่อมือใหม่ที่น่ารักมาก ด้วยความที่ต่างเพศ ต่างวัย ไม่มีแฟน ไม่เคยเลี้ยงเด็ก ใช้ชีวิตคนเดียวมาตลอด พอมีเด็กสาวน่าตาน่ารักอย่างรินเข้ามา ทำให้ชีวิตของไดคิจิต้องเปลี่ยนไปหมด ต่างฝ่ายต่างต้องปรับตัวเข้าหากัน ซึ่งหนังค่อยๆ แสดงให้เห็นถึงพัฒนาการของตัวละครทุกตัว ว่าแต่ละคนเนี่ยก็ค่อยๆ เติบโตขึ้น มีความคิด ทัศนคติหรือการกระทำที่ต่างออกไปในแต่ละช่วงเวลา ยังยืนยันคำเดิมว่ารู้สึกเหมือนตัวเองเป็นพาร์ทนึงในหนังจริงๆ

ชอบลายเส้นแบบนี้มาก เป็นลายเว้นที่ไม่ต้องละเอียดยิบสวยงามมากอะไร เป็นความเรียบง่ายที่เต็มไปด้วยความอบอุ่น ดูแล้วรู้สึกสบายใจมาก ยิ่งฉากสั้นๆ ก่อนเพลง intro ขึ้นในแต่ละตอนนี่คือแบบ เหมือนจงใจทำเป็นอนิเมชั่นสั้นๆ ที่ยังเก็บรายละเอียดไม่เสร็จ เป็นภาพคล้ายๆ ภาพสีน้ำฟุ้งๆ ดูแล้วฟินหัวใจมาก แทบลอยอ่ะฮืออออออ

ตัวอนิเมะไม่ได้นำเสนอแค่ในแง่ของการเลี้ยงดูเด็กคนนึง มีอีกหลายประเด็นที่แทรกไว้ ทั้งสังคมพ่อแม่ของเด็กๆ ว่าเป็นห่วงและกังวลกับลูกของตัวเองมากแค่ไหน การทิ้งรินเอาไว้ของคุณแม่บ้าน สาเหตุมันเกิดจากอะไร ความคิดความรู้สึกของเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ คนนึงที่ต้องสูญเสียพ่อและแม่ที่ทิ้งตัวเองไว้กับใครก็ไม่รู้ เรียกได้ว่าครบเครื่องมาก ครบทุกความรู้สึกที่คนๆ นึงจะมีได้ในอนิเมะเรื่องนี้

ตอนแรกเราก็สงสัยว่ามีตั้ง 11 episodes  มันจะเล่นอะไรได้มากขนาดนั้น แต่อนิเมะเรื่องนี้ทำได้ เรื่องเล็กๆ น้อยๆ ที่เกิดขึ้นรอบตัวรินที่ทำให้ไดคิจิรู้สึกหรือคิดมากบางอย่างสามารถนำมาเล่นเป็นประเด็นใหญ่ได้ในทุกๆ ตอน ชอบคำพูดของไดคิจิที่ว่าเขาสามารถกังวลได้แม้แต่เรื่องเล็กๆ ที่เกิดขึ้นกับริน จากที่ดูมาจนครบแล้วเราคิดว่าพ่อแม่ทุกคนคงจะคิดแบบนี้กับลูกตัวเองทั้งสิ้น นี่เป็นหนึ่งในเสน่ห์ที่เหลือล้นของเมะนี้ เรื่องเล็กๆ ที่เรารู้สึกว่าเป็นเรื่องธรรมดาของเรา สำหรับเด็กตัวเล็กๆ กับผู้ปกครองนั้นอาจจะเป็นสิ่งที่น่าตื่นเต้นที่สุดในชีวิตก็ได้ มันดีย์มาก

รินเป็นตัวละครที่น่ารักมากกกกกกก ขนาดเราที่แบบไม่ค่อยชอบเด็กยังรู้สึกว่าถ้าเจอเด็กแบบรินก็อยากรับมาเลี้ยงเช่นกัน อายุ 6 ขวบแต่ดูโตมาก มีความน่ารักกุ๊งกิ๊ง สาวกโลลิน่าจะตกหลุมรักนางไม่ยาก ชอบเวลานางกลายร่างเป็นตัวการ์ตูนจิบิ มันน่ารักมากกกกก

สรุปว่า ดูเถอะพวกคุณ เป็นเมะที่ดูได้ทุกเพศทุกวัยเลยจริงๆ ดาเมจแรงมาก ในซีนที่แบบไม่มีอะไรน้ำตาก็ไหลลงมาได้ อนิเมะยังคงคีพลุคความน้ำตานองภายใต้รอยยิ้มอยู่5555 ขอเสียเพียงข้อเดียวคือเราไม่ชอบตอนจบของอนิเมะเลย มันตัดตอน ตัดความรู้สึกมากเกินไปมั้ย.____. จบดีแหละแต่รู้สึกว่าแค่นี้เหรอ? จบแล้วเหรอ? แต่ความอบอุ่นระหว่างเรื่องคือเรายอมใจเลย อภัยค่ะอภัย

9/10
แค่นักวิจารณ์หนังกากๆ คนหนึ่ง

Ps. มีเป็นภาคมังงะด้วยเน้อ แต่ตอนจบฟัคมาก ตอนจบแบบอนิเมะดีกว่าล้านเท่า เราพอได้เห็นสปอยมังงะยังไม่อยากไปอ่านเองเลย รับไม่ด้ายยยย

Ps2. มีเป็นหนังที่ใช้ชื่อว่า bunny drop ด้วยนะคะ คนที่มาเล่นเป็นนักแสดงนำอย่างไดคิจิก็คือ มัตสึยามะ เคนอิจิ หรือแอลในเดดโน๊ตนั่นเอง แฟนคลับเฮียอย่าลืมหามาดูเน้อออ

PS3. เพลงเพราะมากกกกก

------------------------------
ถ้าชอบการรีวิวครั้งนี้ สามารถเข้ามาพูดคุยแลกเปลี่ยนเรื่องหนังๆ พร้อมกับดูรีวิวอื่นๆ ได้ที่นี่เลย
เพจ แค่นักวิจารณ์หนังกากๆ คนหนึ่ง  
https://m.facebook.com/justasuckreviewer/?locale2=th_TH