ก่อนอื่นเลย อันนี้เป็นกระทู้แรกในการไปเที่ยว ทุกอย่างเป็นความคิดเห็นจากมุมมองส่วนตัวล้วนๆ ว่าจะทำหลายทริปแล้ว พอดีเห็นปักกิ่งไม่ค่อยมีคนอัพเดทมากเท่าไหร่เลยขอ อัพเดท

รูปที่ถ่ายจะมาจาก iPhone SE และ Nikon1J4 10-30 VR
ซิมใช้ของทรูที่ไปเมืองนอกเพราะใช้เนตที่จีนได้โดยไม่บล๊อค FB, Line, GG
โหลดแอพ beijing subway ไว้ด้วยช่วยได้เยอะ
เดินทางวันที่ 12-16 oct 2017
เริ่มต้นเลยครับ
ทริปนี้ต้องการสนองตัวผมเองในฐานะแฟนหนังจีนตัวยง อยากไปพระราชวังและกำแพงสักครั้ง คิดว่าจะไปจีนมานานแต่กลัวเรื่องความสะอาดและเรียบนิสัยสไตล์จีนแผ่นดินใหญ่มาก(เชื่อพี่โน้สแบบสุด) จนสุดท้ายก็ตัดสินใจเอาวะสักครั้งนึง ฉลองวันเกิดด้วย เสร็จแล้วเลยจัดแจงทำวีซ่าให้เรียบร้อย ขั้นตอนไม่มีไรมาก ตามรีวิวอื่นก็มี ขอบอกว่ามันก็ไม่ยาก หลังจากได้วีซ่าก็จองตั๋ว จองที่พัก ผมลองขึ้น China Southern ก็ไปอ่านมาบางคนก็บอกโอเค บางคนก็ด่าเละ สุดท้ายยอมไปเพื่อความถูก ของผมเป็นไฟล์ท ออกจากไทยตอนตี3 กว่าๆ เปลี่ยนเครื่องที่ อู่ฮั่น โดยที่ต้องเชคอินใหม่ทั้งหมดคือรับกระเป๋าออกไปเชคอิน
และ ถึงปักกิ่งประมาณ บ่ายโมง *ข้อควรระวังคือที่จีนค่อนข้างเข้มงวดเรื่องpower bank มาก* ขาไปก็ปกติดี อาหารก็แล้วแต่คนชอบ ถ้าขึ้นแนะนำให้สั่งอะไรก็ตามนอกจากหมูจะดีกว่า ไม่งั้นเจอเศษหมูแน่นอน รสชาติก็พอกินได้ครับ อีกเรื่องคือภาษาอังกฤษที่นี่ทำใจได้เลย ส่วนใหญ่ไม่ค่อยได้ ที่นั่งเครื่องก็ตามรูปครับพอได้ไม่แคบนะผมสูง 176 ก็นั่งได้เหลือๆ




หลังจากนั้นก็ซื้อบัตร IC Card ที่สถานี terminal 2 ขึ้น Airport Express ไป ที่สถานี Dongzhimen ทุกครั้งที่ขึ้นลงรถไฟใต้ดินหรือเข้าสถานที่ต่างๆจะมีการตรวจเอกซ์เรย์กระเป๋าตลอดต้องทำใจเรื่องนี้

พอถึงสถานีก็เดินหาที่พักอยู่นานพอควรเพราะเราเลือกเข้าพักเป็นคอนโดราคาถือว่าคุ้มค่ามากNew Oriental Suites in Seasons Park
จากสถานี Dongzhimen ออกทางออกที่ห้าง Ginza Mall เดินตรงเรื่อยๆสังเกตเห็น7-11 ในซอยเล็กๆหลืบๆจะใกล้ทางเข้า ต้องไปติดต่อยามให้พาเข้าไปเพราะต้องแตะบัตรผ่านเข้าไป ไม่ไกลจิงๆเดินแปบเดียวแต่เพราะผมเปิดกูเกิ้ลแมพพาวน ห้องดูดีในราคา1,300กว่าหยวน ต่อ 4 คืน เจ้าของอัธยาศัยดีมาก พยายามคุยแต่พูดอังกฤษไม่ได้ เลยใช้พนักงานที่พูดได้ช่วยแปล โชคดีที่ผมพอพูดจีนกลางพื้นๆได้เลยพอเอาตัวรอดที่นี่ได้
มื้อแรกเลยจัดKFCก่อนเพราะอยากรู้ว่าKFCที่ไหนอร่อย จากการชิมของผมรสชาติที่ไทยคือที่สุด แต่คุณภาพไก่ต้องยกให้เกาหลี ส่วนที่แย่สำหรับผมคืออังกฤษและญี่ปุ่น เอาตรงไก่ทอดหาดใหญ่อร่อยกว่าเป็นกอง ที่จีนก็พอได้อยู่แต่ยังเป็นรองฮ่องกง ราคาที่เสียไป59หยวน ได้เฟรนฟราย เป๊ปซี่ และ วิงส์มาอีก10ชิ้น ถือว่าแพง

ต่อเราก็ไปที่สนามรังนกก่อนเลยเพราะตอนนั้นก็เกือบประมาณเกือบ5โมงครึ่ง ไปถึงก็ 6 โมงนิดๆ ด้วยคิวที่มหาศาลของฝูงชนชาวจีนในรถไฟใต้ดิน ลงสถานี Olympics Sport Centre

เดินสักพักใหญ่เราก็ไปต่อที่ถนนwangfujing ลงสถานี ตามชื่อเลยครับ คือพอเดินก็เกิดข้อเปรียบเทียบว่ามันอลังการสวยงามนะครับแต่โล่งมากร้านรวงอะไรไม่ได้ฟิลเลย ของแบรนต่างๆที่นี่จะแพงกว่าไทย ประมาณ 15% ครับ ใครคิดจะมาช้อปคงต้องดูดี แอบไปดูช้อป Erke กับ Li-ning ดูเล่นๆก็โอเคนะครับ คล้ายๆNike Adidas อยู่ ส่วนตัวก็ไม่ซื้อครับ

จากนั้นผมก็เดินไปตรอกที่มีพวกอาหารแปลกๆและอาหารปกติ
แล้วก็เลี้ยวเข้าไปลองร้านแห่งนึงที่มีอารมณ์ว่าแม่ช้อยนางรำมาการันตีเป็ดปักกิ่งเลยจัดซะ
ก็ถือว่าราคาใช้ได้เลย130หยวน กับจานเล็ก ส่วนตัวคิดว่ากินที่ไทยอร่อยกว่าเยอะ หนังบ้านเราจะกรอบกว่า ซอสที่นี่จะไม่หวานหนักไปทางเค็มและมันๆตามสไตล์ สรุปคือที่ไทยอร่อยกว่าครับ คนอื่นไปทานร้านอื่นอาจจะบอกว่าอร่อยกว่า อันนี้ก็แล้วแต่ครับ ลิ้นคนเราชอบไม่เหมือนกัน
จบวันแรก กลับที่พักนอนยาวๆ เพราะเพิ่งได้หลับมาแค่3ชม.ในเครื่อง

วันที่สอง
ตามที่เชคมาเลยจัดโปรแกรมวันนี้เที่ยวกำแพงสนองนี้ต
เริ่มต้นจากการไปอ่านรีวิวแบบไม่ค่อยละเอียดเลยตัดสินใจไปด่านBadalingเพื่อความง่ายเพราะกะจะไปโดยรถไฟเลยตัดสินใจไปที่สถานี Xizhimen ก็จัดอาหารตรงสถานีนั่นแหละวันนี้ลองกินอาหารจีนแบบที่ไม่ค่อยคุ้นดูบ้าง เป็นเบอร์เกอร์จีน ผมสั่งไส้ไก่ พนักงานพูดอังกฤษไม่ได้เลย แม้แต่คำว่าชิกเก้น พอร์ค พิค คาว นางทำหน้างงใส่ สุดท้ายผมเลยงัดภาษาที่อาม่าฝึกมาใช้ซะหน่อย หน้าเก้อชื่อจีโล้ว แปลว่าอันไหนคือเนื้อไก่ ผมไม่ได้เรียนภาษาจีนพูดได้พื้นๆและอ่านไม่ออก เลยได้เจ้านี่มา พร้อมซุปเผ็ดใส่เต้าหู้ กับน้ำเต้าหู้ ทั้งทริปนี้ผมยกให้น้ำเต้าหู้คือที่สุด

พอเติมพลังเสร็จ ไปเข้าห้องน้ำผมเข้าห้องน้ำชายถ่ายเบาชิวๆ แต่ที่อึดอัดคือห้องน้ำชายยังกับห้องรมแก๊สพิษมะเร็ง ผมเป็นคนไม่สูบบุหรี่จึงค่อนข้างจะทรมานมากถึงกับต้องซัดยาดมเลยทีเดียว (ทุกที่เป็นหมดเรื่องอัดบุหรี่จะห้างไหนๆก็เป็น) เสร็จก็จะไปขึ้นรถไฟ สรุปคือสถานีรถไฟปิดรีโนเวทตั้งแต่ พฤศจิกา 2016 แต่ยังไม่เสร็จ ซวยเลยทีนี้ เจอแท๊กซี่ตามตื้อตั้งแต่สถานีรถไฟให้เหมาไป คืออ่านรีวิวมาเค้าบอกว่าอย่าไปเหมา เลยไม่ฟัง ก็เดินตามจนถึงรถไฟใต้ดิน แบบจริงจัง รีบแตะบัตรเข้าไปเลย ไม่น่าไปสบตาเลย ก็เปิดรีวิวให้ไปสถานี Jiushuitan มาถึงปุ๊บก็เจอป้ายรถเมล์หลอกตามที่ได้อ่านมาในรีวิวท่านนึงทันที เดินตามป้ายที่เขียนภาษาจีนแล้วเห็นเลข877ก็เดินไปเรื่อยๆก็ใช้เวลาพอสมควร ก็ยังหาไม่เจอ เลยถามลุงไปว่า ปาต้าหลิงเตอไคว่เช้อไจ้หนา ลุงก็พูดจีนชี้ให้ไปฝั่งตรงข้าม เราจะเห็นท่ารถไปกำแพงเมืองจีนเลย นั่งยาวๆชม.นิดๆก็ถึง ผมก็พยายามหาที่ขายตั๋ว รีวิวบอกแล้วว่าถ้าขึ้นรถเมล์มาการขึ้นกระเช้าจะไกลมาก ผมก็พยายามหาที่ขายเดินไปได้ครึ่งทางท้อเลยเดินกลับลงมาไปขึ้น slidecar คิดว่าจะสนุกกว่านี้ ก็ชิวๆเด็กนั่งได้ ราคาค่าตั๋วรวมsildecar ไปกลับ ก็ 160 หยวนต่อคน ก่อนจะไปขึ้นก็เจอพี่หมีเลยจัดการซื้อข้าวโพดฝักนึงโยนให้กิน
พอขึ้นไปถึงพนักงานบอกว่าslidecar เที่ยวสุดท้ายออก บ่าย3.50 ตอนนั้นก็ประมาณบ่ายโมงนิดๆ
เสร็จก็ลงตามระเบียบ อ่อลืมบอก IC card สามารถแตะรถเมล์ที่ไปได้ ค่ารถก็เที่ยวละ 12 หยวน จากนั้นก็กลับมาถึงในเมือง
จากนั้นเราไปที่ถนนQianmen ตามสถานีเลยครับ เดินเที่ยวตึกสร้างเลียนแบบสมัยเก่า ร้านรวงก็เหมือนwangfujing คือไม่มีอะไรสำหรับผม แวะหาร้านทานก็ตามสไตล์จิ้มมั่วสักร้าน จัดหนักจัดเต็ม 168หยวนทั้งหมด เห็นในเมนูดูเล็กๆพอมาจิงถึงกับช๊อค บะหมี่นี่คีบใส่ปากเท่าไหร่ก็ไม่หมดซะที น้ำมันท่วมๆตอนแรกก็อร่อยดีพอกินสักพักเลี่ยนสุดๆ เก็บกลับไปกินตอนเช้าได้อีกมื้อ

จากนั้นก็กลับที่พักนอน