สวัสดีค่ะนี่เป็นกระทู้ที่ 2 ของเรา ถ้าผิดพลาดตรงไหนต้องขออภัยด้วยนะคะ คือเราเป็นคนต่างจังหวัดค่ะ เดินทางเข้ากทม.โดยใช้รถตู้ตั้งแต่ม.ต้นเพราะว่าต้องไปเรียนพิเศษที่กรุงเทพ ที่เลือกเดินทางโดยใช้รถตู้เพราะว่าสะดวกและรวดเร็ว รู้ค่ะที่รวดเร็วเพราะแมร่งขับกันแบบตีนผีมากอารมณ์แบบนั่งรถตู้ไปต้องกุมสร้อยพระที่ห้อยไปด้วยพร้อมสวดมนต์ภาวนาตลอดทางขอให้กรูถึงบ้านด้วยเถ๊อะ แต่คือเราเลี่ยงไม่ได้จริงๆค่ะเพราะเราต้องทำเวลาสำหรับการเดินทางเข้ากรุงเทพเราเลยจำเป็นต้องโดยสารโดยใช้รถตู้ค่ะ สาเหตุที่เราตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาเพื่อต้องการสอบถามถึงวิธีรับมือและแนวทางในการแก้ไขปัญหาค่ะ เราไม่รู้ว่าเหตุการณ์ที่เราเจอมันปกติหรือผิดปกตินะคะ หรือมีคนพบเจอแบบเราบ่อยมั้ย แต่คือเราเจอบ่อยมากจนต้องมาตั้งกระทู้เลยค่ะ ไม่ได้ยืม log in เพื่อนนะคะ ของจขกท.เองค่า (เห็นมุขยืม log in ใช้กันบ๊อยบ่อย)
เริ่มเรื่องเลยนะคะ ขอยกตัวอย่างเป็นเหตุการณ์พีคๆที่เราเคยเจอนะคะ อันนี้เป็นเหตุการณ์ที่เราเจอตอนที่เราเรียนมหาลัยค่ะ เราเรียนมหาลัยชื่อดังย่านองครักษ์ ตอนนั้นเราจะกลับบ้านที่สระบุรีค่ะ มาต่อรถตู้ที่ฟิวเพราะว่าจะแวะซื้อของกินที่ฟิวกลับบ้านค่ะ วันนั้นเราใส่ชุดนิสิตเพราะเรียนเสร็จก็จะกลับบ้านเลย เสื้อนิสิตไม่ได้รัดนะคะและกระโปรงพลีทก็ยาวถึงตาตุ่มเลยค่ะเพราะเป็นคนที่กลัวขาดำม้ากกกกกกกกก เราก็มาขึ้นรถตู้ที่ท่ารถตู้ต่างจังหวัดตรงข้ามฟิว พอมาถึงคิวยาวม้ากกกกกกกกกกกก เพราะว่าเรากลับบ้านช่วงใกล้วันหยุดนักขัตฤกษ์พอดี เราก็ไปต่อแถวปกติเนาะน่าจะเป็นคนที่ 15-16 ของแถวได้ค่ะ คือตั้งแต่ที่เดินลงสะพานลอยมาจนมาถึงที่คิวรถตู้สระบุรี พนักงานขายตั๋วรถตู้ คนขับรถตู้ก็แซวเราตลอดทาง ยกตัวอย่างเช่น น้องคนสวยไปไหนจ๊ะ ไปสระบุรีหรอไปเที่ยวจังหวัด xxx ก่อนมั้ยมารถตู้คันนี้สิ (จำไม่ได้ค่ะว่าจังหวัดอะไร) คือด้วยความที่โดนแซวบ่อย จากตอนแรกอายก็กลายเป็นเฉยๆไปแล้วไม่ได้ต่อล้อต่อเถียงอะไรก็ทำเป็นไม่ได้ยินไปค่ะ ทีนี้คนขายตั๋วรถตู้วินที่เราจะขึ้นก็ชวนเราคุย บ้านอยู่สระบุรีหรอน้อง แถวไหน เรียนที่ไหน ก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อะไรไม่รั (คือเราไม่รู้ว่าเรียกว่าคนขายตั๋วมั้ยนะคะ คือเห็นเขาเป็นคนโบกรถอยู่ตรงท่ารถตู้ที่เราจะขึ้น) แล้วคนขายตั๋วก็บอกให้เราไปนั่งข้างๆคนขายตั๋ว บอกเราว่าน้องมานั่งนี่สิไปยืนทำไมตรงนั้นมันร้อนเดี๋ยวก็ดำหมดหรอกอยู่ตรงนี้รถมาจะได้ขึ้นเลย แต่เราก็ไม่ได้ไปนะใครจะกล้าไป คือตอนนั้นคนที่ต่อคิวอยู่ก็เริ่มหันมามองแบบว่าอะไรกันหรอจากเฉยๆก็เริ่มอายแล้ว คือทำไมต้องมายุ่งกับกรูว่ะ ทีนี้ยืนรอรถตู้สักพักรถตู้ก็มาค่ะ ถ้าดูจากคิวที่ยืนต่อรถตู้เราต้องได้ขึ้นคันที่ 2 คนขับรถตู้ก็เดินลงมาจากรถ ลักษณะยังดูเป็นวัยรุ่นอยู่เลยค่ะ คนขับรถตู้ก็ยืนคุยกับคนขายตั๋ว ไอ้คนขายตั๋วก็แซวให้น้องคนสวยเขาไปก่อนนะ แล้วไม่ต้องคิดเงินน้องเขาด้วยล่ะแล้วก็หันมามองทางเราแล้วก็หัวเราะกัน คือตอนนั้นรู้สึกไม่ดีมากๆอ่ะ แล้วทีนี้คนขับรถตู้ก็ชี้มาที่เรา น้องขึ้นรถตู้เลยไปนั่งข้างหน้านะข้างคนขับ คือเราก็ยืนงงเนาะก็ไม่ได้ขยับอะไรคนที่ต่อคิวก็ทยอยกันขึ้นรถตู้ ไอ้คนขายตั๋วก็หันมาบอกเรา น้องขึ้นรถไปสิไม่กลับบ้านหรอ แล้วเหมือนจะมีคนเดินไปนั่งข้างคนขับ คนขับบอกตรงนี้มีคนนั่งแล้ว แล้วก็บอกว่าน้องขึ้นรถสิ คนขายตั๋วก็บอกว่าให้ขึ้นไปเลย น้ำเสียงแบบเร่งเรา คือเราขอโทษจริงๆที่เราขึ้นรถ ไม่ได้ตั้งใจจะแซงใครขอโทษด้วยนะคะ ในใจตอนนั้นคือโดนกดดันและเราก็ไม่อยากกลับบ้านค่ำด้วยตอนนั้นประมาณ 18.30 แล้วเริ่มจะมืดแล้วค่ะ (แต่ยังไงเราก็ผิดอยู่ดี ขอโทษด้วยนะคะ) สรุปเราก็นั่งข้างคนขับ คนขับก็เก็บเงินผู้โดยสารเราก็ควักเงินขึ้นมาจ่าย เรานั่งข้างคนขับไงเลยได้จ่ายเป็นคนสุดท้าย คนขับบอกไม่เป็นไรให้นั่งฟรี แล้วป้าข้างหลังก็แหวดขึ้นมาเลยจ้า อ้าวแล้วทำไมน้องเขาได้นั่งฟรีล่ะ คนขับบอกว่ารู้จักกัน (คือกรูไปรู้จักเมิงตอนไหนคะ) สถานการณ์ตอนนั้นมันกดดันจริงๆนะเว่ย เราก็ไม่กล้าพูดอะไรมากเราทั้งเครียดทั้งอายคนบนรถอ่ะ ระหว่างทางขับรถเชี้ยอะไรไม่รู้ ขับไปหันมามองทางเราไป ตอนนั้นเรากลัวรถตู้เกิดอุบัติเหตุมากอ่ะขับรถห่าเหวแบบนี้ แต่เราก็มาถึงที่หมายอย่างปลอดภัย (นึกว่าจะตายแล้วกรู 55555) พอถึงบขส.เราก็จ่ายตังนะเราก็ยื่นตังให้ คนขับบอกไม่เอาตังแต่ขอเบอร์แทนได้มั้ย นี่ก็เลยบอกว่าเดี๋ยวเพิ่มตังให้เลยแต่ไม่ให้เบอร์นะคะ สงสัยจะโกรธจ้าคว้าตังไปหมั่บ เรื่องก็จบแค่นี้ไม่มีอะไร
ทีนี้มาเหตุการณ์ที่ 2 ต่อเลยค่ะ อันนี้เป็นเรื่องตอนกลางปีนี้เลยค่ะ คือเราต้องไปทำธุระที่กรุงเทพเราต้องมาขึ้นรถตู้ที่ฟิวเพื่อจะไปสายใต้ใหม่ เราเจอคนขับรถตู้มนุษย์ลุง แล้วคือวันนั้นเรานั่งข้างหลังคนขับเบาะแรกนับจากทางขวามือ คนขับขับรถภาษาอะไรไม่รู้ขับไปมองเราไป (มองจากทางกระจกหลังค่ะ) แล้วลุงก็ยิ้มหวาน อู้ยยยยยยยยยยยนาทีนั้นขนลุกมากค่าเราก็ทำเป็นไม่มองลุงเนาะ แต่ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นนะคะแล้วเหตุการณ์นี้ก็จบไป พอเดือนต่อมาเราต้องไปสายใต้ใหม่อีกก็ขึ้นรถตู้ที่ฟิววินเดิมที่เจอมนุษย์ลุง มายก๊อดมากเราเจอมนุษย์ลุงคนเดิมอีกแล้วจ้าโคตรจะบังเอิญอ่ะ เราก็เดินมาซื้อตั๋วซึ่งมนุษย์ลุงนั่งข้างคนขายตั๋ว ไอ้คนขายตั๋วก็มองเราแล้วทำท่าเขินอายเบาๆลุงก็แซวให้เบอร์เดี๋ยวให้นั่งฟรี ไอ้เราก็ทำเป็นไม่ได้ยินเนาะก็จ่ายตังเดินขึ้นรถตู้มาเลย พอขึ้นรถตู้ไม่มีใครเลยเรานั่งเป็นคนแรกก็เลือกที่นั่งด้านหลังคนขับ นั่งไปสักพักประตูรถเปิดดังพร่วดเป็นลุงคนขับรถตู้เปิดประตู ลุงบอกว่าขอเบอร์หน่อยเดี๋ยวให้นั่งรถฟรี คือตอนนั้นเริ่มกลัว กลัวอิลุงหน้ามืดขึ้นมาปล้ำนี่แหละ แต่โชคดีมีคนขึ้นรถตู้พอดีลุงก็เลยปิดประตูไป ผ่านไปสักพักลุงเปิดประตูมาอีก ลุงขอเบอร์หน่อยเดี๋ยวให้นั่งรถฟรี คราวนี้ยื่นกระดาษมาด้วยจ้ากะให้กรูจดเต็มที่สินะลุ้งงงงงงงงงงงงง เลยบอกว่าเดี๋ยวหนูจ่ายให้ลุง 2 เท่าเลยแต่ไม่ให้เบอร์นะลุง ลุงก็หัวเราะจ้าคงคิดว่ากรูตลกมั้งสัดหนูไม่ได้ตลกนะคะลุง แล้วลุงก็ปิดประตูไป สักพักลุงเปิดประตูมาใหม่คราวนี้ยื่นโทรศัพท์ให้บอกว่ากดเบอร์ให้ลุงหน่อย คือขณะที่เจอเหตุการณ์นี้เราไลน์หาแฟนตลอดเพราะเรากลัว แฟนบอกให้บอกไปเลยว่ามีลูกแล้วอะไรก็ว่าไปลุงจะได้ไม่มายุ่ง ก็เลยบอกลุงว่าหนูมีแฟนแล้วค่ะ พยายามตอบให้สุภาพที่สุดคือเอาตรงๆเลยคืออายคนที่นั่งรถตู้มากอ่ะ แล้วลุงก็ปิดประตูรถไปก็คิดว่าลุงจะหยุดเท่านี้เนาะ ที่ไหนได้ลุงเปิดประตูมาอีกรอบจ้าาาาาาาาาาาาา งั้นลุงขอไลน์แทนล่ะกัน อิดอกลุ้งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงมันจะมากไปแล้วนะเว่ย ตอนนั้นคือจากกลัวๆเป็นเริ่มโมโหก็เลยบอกลุงไปว่า ไม่ค่ะ แบบเสียงแข็ง โมโหลุงนะแต่ก็อายคนด้วยอ่ะไม่กล้าด่าอะไรแรงๆ T^T แล้วคือทั้งรถเงียบกริ๊บม้ากกกกกกกกกก คือทุกคนบนรถพร้อมใจกันเงียบ อารมณ์แบบว่าทุกคนบนรถลุ้นมากว่าอินังหนูคนนี้จะใจอ่อนให้เบอร์ลุงมั้ย เรานี่อ๊ายอาย โคตรจะรู้สึกเหมือนโดนคุกคามอ่ะ เรื่องที่เล่ามานี้อาจจะผ่านมาหลายเดือนแล้วนะคะ แต่เราต้องนั่งรถตู้เพราะต้องไปทำธุระที่กรุงเทพบ่อยๆแล้วก็ชอบเจอเหตุการณ์ทำนองนี้ อยากจะขอทราบวิธีรับมือค่ะ ถ้ามีคนแซวหรือพูดจาทำนองลวนลามพูดสองแง่สองง่ามจะแก้ปัญหายังไงดีคะ ตอบกลับยังไงให้สุภาพที่สุดค่ะคือเราเป็นผู้หญิงเราไม่อยากด่ากลับเรากลัวอันตรายที่ตามมาค่ะกลัวโมโหแล้วทำอะไรไม่ดีกับเราค่ะ หรือสามารถแจ้งร้องเรียนได้มั้ยคะแจ้งกับใครคะ ขอบคุณสำหรับคำตอบล่วงหน้านะคะ บางคนอาจจะคิดว่าเป็นปัญหาเล็กน้อย แต่สำหรับเราเป็นเรื่องที่กวนใจเรามากค่ะเราอยากนั่งรถตู้แบบสบายใจไม่ต้องกังวลใดๆไม่อยากถูกคุกคามแบบนี้ ขอบคุณที่อ่านจนจบค่ะ
ทำไมขึ้นรถตู้ทุกวันนี้รู้สึกเหมือนโดนคุกคาม ภัยสำหรับผู้หญิง มีวิธีรับมือยังไงดีคะ
เริ่มเรื่องเลยนะคะ ขอยกตัวอย่างเป็นเหตุการณ์พีคๆที่เราเคยเจอนะคะ อันนี้เป็นเหตุการณ์ที่เราเจอตอนที่เราเรียนมหาลัยค่ะ เราเรียนมหาลัยชื่อดังย่านองครักษ์ ตอนนั้นเราจะกลับบ้านที่สระบุรีค่ะ มาต่อรถตู้ที่ฟิวเพราะว่าจะแวะซื้อของกินที่ฟิวกลับบ้านค่ะ วันนั้นเราใส่ชุดนิสิตเพราะเรียนเสร็จก็จะกลับบ้านเลย เสื้อนิสิตไม่ได้รัดนะคะและกระโปรงพลีทก็ยาวถึงตาตุ่มเลยค่ะเพราะเป็นคนที่กลัวขาดำม้ากกกกกกกกก เราก็มาขึ้นรถตู้ที่ท่ารถตู้ต่างจังหวัดตรงข้ามฟิว พอมาถึงคิวยาวม้ากกกกกกกกกกกก เพราะว่าเรากลับบ้านช่วงใกล้วันหยุดนักขัตฤกษ์พอดี เราก็ไปต่อแถวปกติเนาะน่าจะเป็นคนที่ 15-16 ของแถวได้ค่ะ คือตั้งแต่ที่เดินลงสะพานลอยมาจนมาถึงที่คิวรถตู้สระบุรี พนักงานขายตั๋วรถตู้ คนขับรถตู้ก็แซวเราตลอดทาง ยกตัวอย่างเช่น น้องคนสวยไปไหนจ๊ะ ไปสระบุรีหรอไปเที่ยวจังหวัด xxx ก่อนมั้ยมารถตู้คันนี้สิ (จำไม่ได้ค่ะว่าจังหวัดอะไร) คือด้วยความที่โดนแซวบ่อย จากตอนแรกอายก็กลายเป็นเฉยๆไปแล้วไม่ได้ต่อล้อต่อเถียงอะไรก็ทำเป็นไม่ได้ยินไปค่ะ ทีนี้คนขายตั๋วรถตู้วินที่เราจะขึ้นก็ชวนเราคุย บ้านอยู่สระบุรีหรอน้อง แถวไหน เรียนที่ไหน ก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อะไรไม่รั (คือเราไม่รู้ว่าเรียกว่าคนขายตั๋วมั้ยนะคะ คือเห็นเขาเป็นคนโบกรถอยู่ตรงท่ารถตู้ที่เราจะขึ้น) แล้วคนขายตั๋วก็บอกให้เราไปนั่งข้างๆคนขายตั๋ว บอกเราว่าน้องมานั่งนี่สิไปยืนทำไมตรงนั้นมันร้อนเดี๋ยวก็ดำหมดหรอกอยู่ตรงนี้รถมาจะได้ขึ้นเลย แต่เราก็ไม่ได้ไปนะใครจะกล้าไป คือตอนนั้นคนที่ต่อคิวอยู่ก็เริ่มหันมามองแบบว่าอะไรกันหรอจากเฉยๆก็เริ่มอายแล้ว คือทำไมต้องมายุ่งกับกรูว่ะ ทีนี้ยืนรอรถตู้สักพักรถตู้ก็มาค่ะ ถ้าดูจากคิวที่ยืนต่อรถตู้เราต้องได้ขึ้นคันที่ 2 คนขับรถตู้ก็เดินลงมาจากรถ ลักษณะยังดูเป็นวัยรุ่นอยู่เลยค่ะ คนขับรถตู้ก็ยืนคุยกับคนขายตั๋ว ไอ้คนขายตั๋วก็แซวให้น้องคนสวยเขาไปก่อนนะ แล้วไม่ต้องคิดเงินน้องเขาด้วยล่ะแล้วก็หันมามองทางเราแล้วก็หัวเราะกัน คือตอนนั้นรู้สึกไม่ดีมากๆอ่ะ แล้วทีนี้คนขับรถตู้ก็ชี้มาที่เรา น้องขึ้นรถตู้เลยไปนั่งข้างหน้านะข้างคนขับ คือเราก็ยืนงงเนาะก็ไม่ได้ขยับอะไรคนที่ต่อคิวก็ทยอยกันขึ้นรถตู้ ไอ้คนขายตั๋วก็หันมาบอกเรา น้องขึ้นรถไปสิไม่กลับบ้านหรอ แล้วเหมือนจะมีคนเดินไปนั่งข้างคนขับ คนขับบอกตรงนี้มีคนนั่งแล้ว แล้วก็บอกว่าน้องขึ้นรถสิ คนขายตั๋วก็บอกว่าให้ขึ้นไปเลย น้ำเสียงแบบเร่งเรา คือเราขอโทษจริงๆที่เราขึ้นรถ ไม่ได้ตั้งใจจะแซงใครขอโทษด้วยนะคะ ในใจตอนนั้นคือโดนกดดันและเราก็ไม่อยากกลับบ้านค่ำด้วยตอนนั้นประมาณ 18.30 แล้วเริ่มจะมืดแล้วค่ะ (แต่ยังไงเราก็ผิดอยู่ดี ขอโทษด้วยนะคะ) สรุปเราก็นั่งข้างคนขับ คนขับก็เก็บเงินผู้โดยสารเราก็ควักเงินขึ้นมาจ่าย เรานั่งข้างคนขับไงเลยได้จ่ายเป็นคนสุดท้าย คนขับบอกไม่เป็นไรให้นั่งฟรี แล้วป้าข้างหลังก็แหวดขึ้นมาเลยจ้า อ้าวแล้วทำไมน้องเขาได้นั่งฟรีล่ะ คนขับบอกว่ารู้จักกัน (คือกรูไปรู้จักเมิงตอนไหนคะ) สถานการณ์ตอนนั้นมันกดดันจริงๆนะเว่ย เราก็ไม่กล้าพูดอะไรมากเราทั้งเครียดทั้งอายคนบนรถอ่ะ ระหว่างทางขับรถเชี้ยอะไรไม่รู้ ขับไปหันมามองทางเราไป ตอนนั้นเรากลัวรถตู้เกิดอุบัติเหตุมากอ่ะขับรถห่าเหวแบบนี้ แต่เราก็มาถึงที่หมายอย่างปลอดภัย (นึกว่าจะตายแล้วกรู 55555) พอถึงบขส.เราก็จ่ายตังนะเราก็ยื่นตังให้ คนขับบอกไม่เอาตังแต่ขอเบอร์แทนได้มั้ย นี่ก็เลยบอกว่าเดี๋ยวเพิ่มตังให้เลยแต่ไม่ให้เบอร์นะคะ สงสัยจะโกรธจ้าคว้าตังไปหมั่บ เรื่องก็จบแค่นี้ไม่มีอะไร
ทีนี้มาเหตุการณ์ที่ 2 ต่อเลยค่ะ อันนี้เป็นเรื่องตอนกลางปีนี้เลยค่ะ คือเราต้องไปทำธุระที่กรุงเทพเราต้องมาขึ้นรถตู้ที่ฟิวเพื่อจะไปสายใต้ใหม่ เราเจอคนขับรถตู้มนุษย์ลุง แล้วคือวันนั้นเรานั่งข้างหลังคนขับเบาะแรกนับจากทางขวามือ คนขับขับรถภาษาอะไรไม่รู้ขับไปมองเราไป (มองจากทางกระจกหลังค่ะ) แล้วลุงก็ยิ้มหวาน อู้ยยยยยยยยยยยนาทีนั้นขนลุกมากค่าเราก็ทำเป็นไม่มองลุงเนาะ แต่ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นนะคะแล้วเหตุการณ์นี้ก็จบไป พอเดือนต่อมาเราต้องไปสายใต้ใหม่อีกก็ขึ้นรถตู้ที่ฟิววินเดิมที่เจอมนุษย์ลุง มายก๊อดมากเราเจอมนุษย์ลุงคนเดิมอีกแล้วจ้าโคตรจะบังเอิญอ่ะ เราก็เดินมาซื้อตั๋วซึ่งมนุษย์ลุงนั่งข้างคนขายตั๋ว ไอ้คนขายตั๋วก็มองเราแล้วทำท่าเขินอายเบาๆลุงก็แซวให้เบอร์เดี๋ยวให้นั่งฟรี ไอ้เราก็ทำเป็นไม่ได้ยินเนาะก็จ่ายตังเดินขึ้นรถตู้มาเลย พอขึ้นรถตู้ไม่มีใครเลยเรานั่งเป็นคนแรกก็เลือกที่นั่งด้านหลังคนขับ นั่งไปสักพักประตูรถเปิดดังพร่วดเป็นลุงคนขับรถตู้เปิดประตู ลุงบอกว่าขอเบอร์หน่อยเดี๋ยวให้นั่งรถฟรี คือตอนนั้นเริ่มกลัว กลัวอิลุงหน้ามืดขึ้นมาปล้ำนี่แหละ แต่โชคดีมีคนขึ้นรถตู้พอดีลุงก็เลยปิดประตูไป ผ่านไปสักพักลุงเปิดประตูมาอีก ลุงขอเบอร์หน่อยเดี๋ยวให้นั่งรถฟรี คราวนี้ยื่นกระดาษมาด้วยจ้ากะให้กรูจดเต็มที่สินะลุ้งงงงงงงงงงงงง เลยบอกว่าเดี๋ยวหนูจ่ายให้ลุง 2 เท่าเลยแต่ไม่ให้เบอร์นะลุง ลุงก็หัวเราะจ้าคงคิดว่ากรูตลกมั้งสัดหนูไม่ได้ตลกนะคะลุง แล้วลุงก็ปิดประตูไป สักพักลุงเปิดประตูมาใหม่คราวนี้ยื่นโทรศัพท์ให้บอกว่ากดเบอร์ให้ลุงหน่อย คือขณะที่เจอเหตุการณ์นี้เราไลน์หาแฟนตลอดเพราะเรากลัว แฟนบอกให้บอกไปเลยว่ามีลูกแล้วอะไรก็ว่าไปลุงจะได้ไม่มายุ่ง ก็เลยบอกลุงว่าหนูมีแฟนแล้วค่ะ พยายามตอบให้สุภาพที่สุดคือเอาตรงๆเลยคืออายคนที่นั่งรถตู้มากอ่ะ แล้วลุงก็ปิดประตูรถไปก็คิดว่าลุงจะหยุดเท่านี้เนาะ ที่ไหนได้ลุงเปิดประตูมาอีกรอบจ้าาาาาาาาาาาาา งั้นลุงขอไลน์แทนล่ะกัน อิดอกลุ้งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงมันจะมากไปแล้วนะเว่ย ตอนนั้นคือจากกลัวๆเป็นเริ่มโมโหก็เลยบอกลุงไปว่า ไม่ค่ะ แบบเสียงแข็ง โมโหลุงนะแต่ก็อายคนด้วยอ่ะไม่กล้าด่าอะไรแรงๆ T^T แล้วคือทั้งรถเงียบกริ๊บม้ากกกกกกกกกก คือทุกคนบนรถพร้อมใจกันเงียบ อารมณ์แบบว่าทุกคนบนรถลุ้นมากว่าอินังหนูคนนี้จะใจอ่อนให้เบอร์ลุงมั้ย เรานี่อ๊ายอาย โคตรจะรู้สึกเหมือนโดนคุกคามอ่ะ เรื่องที่เล่ามานี้อาจจะผ่านมาหลายเดือนแล้วนะคะ แต่เราต้องนั่งรถตู้เพราะต้องไปทำธุระที่กรุงเทพบ่อยๆแล้วก็ชอบเจอเหตุการณ์ทำนองนี้ อยากจะขอทราบวิธีรับมือค่ะ ถ้ามีคนแซวหรือพูดจาทำนองลวนลามพูดสองแง่สองง่ามจะแก้ปัญหายังไงดีคะ ตอบกลับยังไงให้สุภาพที่สุดค่ะคือเราเป็นผู้หญิงเราไม่อยากด่ากลับเรากลัวอันตรายที่ตามมาค่ะกลัวโมโหแล้วทำอะไรไม่ดีกับเราค่ะ หรือสามารถแจ้งร้องเรียนได้มั้ยคะแจ้งกับใครคะ ขอบคุณสำหรับคำตอบล่วงหน้านะคะ บางคนอาจจะคิดว่าเป็นปัญหาเล็กน้อย แต่สำหรับเราเป็นเรื่องที่กวนใจเรามากค่ะเราอยากนั่งรถตู้แบบสบายใจไม่ต้องกังวลใดๆไม่อยากถูกคุกคามแบบนี้ ขอบคุณที่อ่านจนจบค่ะ