ขอเริ่มเรื่องเลยนะค่ะ
เป็นพนักงานมนุษย์เงินเดือนค่ะ
จะขอระบายถึงคนในแผนกนะคะ
เพราะว่าพี่คนนี้เค้าอายุเกือบๆ 50
บุคลิกที่คนภายนอกมองคือเป็นคนที่ คุยสนุกสนาน ยิ้มง่าย(ซึ่งตอนแรกที่คุยด้วยก็คิดแบบนี้เหมือนกันค่ะ)
แต่พอคุยได้ซักพักใหญ่ๆ อยู่ๆพี่เค้าก็ไม่คุยด้วย บึ้งตึงไปเลยค่ะ แต่เค้าก็คุยกับคนอื่นดีนะคะ แรกก็สงสัยและถามว่าพี่เป็นอะไรหรือเปล่า พี่เค้าก็ตอยแบบขอไปทีว่าเปล่า แต่อีก2วันต่อมา อยู่ๆเค้าก็มาพูดคุยทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ยอมรับนะว่างงกับพฤติกรรมมากๆ แต่ว่าต้องนั่งทำงานจ้างๆกันก็เลยมองข้ามๆไป แต่เค้าก็เป็นแบบนี้บ่อยมาก ซึ่งเราเด็กกว่าก็เลยต้องเข้าหาเค้าก่อน คอยถามว่าเป็นอะไรรึเปล่า...

จนเมื่ออาทิตย์ที่ผ่านมา วันจันทร์คุยด้วยกันดีมากสนุกสนาน เฮฮาตามปกติ แต่พอวันรุ่งขึ้น(วันอังคาร) ตอนเช้ามาถึงเราก็ทักสวัสดีตามปกติ แต่สิ่งที่ได้มาคือ การมองตอยด้วยหางตา หน้าบึ้งตึง พอถามเรื่องงานก็ตอบแบบตะคอกใส่ เราเลยเฉยนั่งเงียบๆ แต่เค้าก็พูดกระทบ กระแทก และหันมาทางเรา ซึ่งเราก็ไม่ได้ตอบโต้นะเพราะว่าเราไม่ได้ทำ ไม่ได้เป็นแบบที่เค้าพูดเลยไม่ได้สนใจ

สิ่งที่อยากปรึกษาพี่ๆ เพื่อนๆในนี้คือ เราต้องทำตัว หรือรับมือยังไงกับคนประเภทนี้ เพราะเบื่อมากๆ ต้องนั่งทำงานข้างๆกัน ต้องนั่งฟังเค้าพูดจาไม่ดีลอยๆมาตลอด ซึ่งถึงแม้ว่าเราจะไม่ได้เป็นแบบที่เค้าคิด แต่ถ้ามันบ่อยๆเข้า ความอดทนก็อาจสิ้นสุดลงได้
เราอายุน้อยกว่า เราต้องเข้าหาพี่เค้า คอยเอาอกเอาใจเค้าโดยที่เราไม่รู้ตัวเลยว่าเราทำอะไรผิดแบบนี้ไปตลอดเหรอ...ยอมรับว่าเบื่อมาก 😞😞😞

ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับความคิดเห็นและแนะนำเข้ามานะค่ะ